جراحی انتخابی کیسه صفرا شایعترین جراحی انتخابی در ناحیه شکم است. پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی یک شیوه رایج در کولهسیستکتومی باز است، و همچنین برای بیمارانی که تحت کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی قرار میگیرند، بدون هیچگونه اثبات اثربخشی از آن، اعمال میشود. جراحی لاپاروسکوپی مزایایی دارد که مربوط به دستکاری کمتر و طول کوتاهتر زخم جراحی است، بنابراین تاثیر پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی میتواند کمتر از جراحی باز باشد. این متاآنالیز از یازده کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشده نتوانست شواهد کافی را برای حمایت یا رد استفاده از پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی برای کاهش عفونت محل جراحی یا عفونتهای کلی در بیمارانی با خطر کم بیهوشی، بیماریهای همراه کمتر و خطر کمتر تبدیل به جراحی باز، و تحت کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی انتخابی، بیابد. به همین دلیل است که باید کارآزماییهای تصادفیسازی شده بزرگ و با طراحی خوب، شامل بیمارانی که در معرض خطر بالای تبدیل به جراحی باز هستند، انجام شوند تا تاثیرات مفید یا مضر آنتیبیوتیکها، در صورت تجویز بهعنوان پروفیلاکسی، مشخص شوند.
مطالعه چکیده کامل
کولهسیستکتومی یک جراحی رایج است. در کولهسیستکتومی باز، پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی تاثیرات مفیدی را نشان داده، اما مشخص نیست که فواید و مضرات آن در کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی نیز مشابه هستند یا خیر. برخی از کارآزماییهای بالینی پیشنهاد میکنند که ممکن است پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی در کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی ضروری نباشد.
اهداف
ارزیابی تاثیرات مفید و مضر پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی در مقابل دارونما (placebo) یا عدم انجام پروفیلاکسی برای بیماران تحت کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی انتخابی.
روشهای جستوجو
ما در پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین (شماره 3، 2010)، MEDLINE (1985 تا آگوست 2010)، EMBASE (1985 تا آگوست 2010)، SCI-EXPANDED (1985 تا آگوست 2010)، LILACS (1988 تا آگوست 2010) و همچنین در فهرست منابع مقالات مرتبط، به جستوجو پرداختیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده که پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی را در مقابل دارونما یا عدم انجام پروفیلاکسی در بیماران تحت کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی انتخابی مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
معیارهای پیامد ما شامل مورتالیتی به هر علتی (all-cause mortality)، عفونتهای محل جراحی، عفونتهای خارج شکمی، عوارض جانبی، و کیفیت زندگی بودند. تمام معیارهای پیامد به زمان بستری شدن در بیمارستان یا 30 روز پس از ترخیص محدود شدند. ما معیارهای پیامد را با گزارش نسبت شانس و 95% فواصل اطمینان (CI)، با استفاده از هر دو مدل اثر ثابت (fixed-effect model) و مدل اثرات تصادفی (random-effects model)، خلاصه کردیم.
نتایج اصلی
ما یازده کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشده را با 1664 شرکتکننده وارد کردیم که عمدتا در معرض خطر کم عوارض بیهوشی، تعداد اندک بیماریهای همراه، خطر پائین تبدیل به جراحی باز، و خطر اندک عوارض عفونی بودند. هیچیک از کارآزماییها خطر پائین سوگیری (bias) نداشتند. ما هیچ تفاوت آماری معنیداری را میان پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی و عدم انجام پروفیلاکسی در نسبتی از عفونتهای محل جراحی (نسبت شانس (OR): 0.87؛ 95% CI؛ 0.49 تا 1.54) یا عفونتهای خارج شکمی (OR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.41 تا 1.46) پیدا نکردیم. ناهمگونی (heterogeneity) از نظر آماری معنیدار نبود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
این مرور سیستماتیک نشان میدهد که شواهد کافی برای حمایت یا رد استفاده از پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی برای کاهش عفونت محل جراحی و عفونتهای کلی در بیمارانی که در معرض خطر کم عوارض بیهوشی، بیماریهای همراه، تبدیل به جراحی باز، و عوارض عفونی بوده، و تحت جراحی کولهسیستکتومی لاپاروسکوپی انتخابی قرار میگیرند، وجود ندارد. انجام کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده بزرگتر با آنالیز قصد درمان (intention-to-treat) و همچنین بیمارانی که در معرض خطر بالای تبدیل به جراحی باز هستند، مورد نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
