وزوز گوش (tinnitus) را میتوان به عنوان تجربه صدا در گوش یا سر توصیف کرد. وزوز گوش ذهنی توسط هیچ فرد دیگری شنیده نمیشود. در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای وزوز گوش در همه بیماران موثر شناخته نشده است.
درمان شناختی رفتاری (cognitive behavioural therapy) در ابتدا بهعنوان درمانی برای افسردگی توسعه یافت و سپس برای اضطراب، بیخوابی و درد مزمن نیز استفاده شد. این روش نوعی درمان روانشناختی است که از آرامسازی، بازسازی افکار و موقعیتهای چالشبرانگیز برای بهبود نگرش بیمار نسبت به وزوز گوش استفاده میکند.
هدف از این مرور، ارزیابی این موضوع بود که درمان شناختی رفتاری در مدیریت بالینی بیماران مبتلا به وزوز گوش موثر است یا خیر.
هشت کارآزمایی (468 شرکتکننده) وارد این مرور شدند. آنالیز دادهها هیچ تاثیر معنیداری را از آن بر بلندی ذهنی صدای وزوز گوش نشان نداد. بااینحال بهبودی قابل توجهی را در افسردگی مرتبط با وزوز گوش و کیفیت زندگی (کاهش شدت کلی وزوز گوش) مشاهده کردیم که نشان میدهد درمان شناختی رفتاری تاثیر مثبتی بر نحوه مقابله افراد با وزوز گوش دارد.
تحقیقات بیشتر باید از تعداد محدودی از پرسشنامههای معتبر به روشی منسجمتر و با دوره پیگیری طولانیتر برای ارزیابی اثر طولانیمدت درمان شناختی رفتاری در بیماران مبتلا به وزوز گوش استفاده کنند.
مطالعه چکیده کامل
این مطالعه یک نسخه بهروزشده از مرور اصلی کاکرین است که در کتابخانه کاکرین ، شماره 1، سال 2007 منتشر شد.
وزوز گوش (tinnitus) یک احساس شنیداری است که میتوان آن را به صورت تجربه صدا، در گوش یا سر، در غیاب محرک صوتی خارجی، توصیف کرد. درمان شناختی رفتاری (CBT) از آرامسازی، بازسازی شناختی افکار و قرار گرفتن در معرض موقعیتهای تشدیدکننده برای تقویت عادتپذیری استفاده میکند و ممکن است برای بیماران مبتلا به وزوز گوش مفید باشد، همانطور که میتواند برای درمان بیماریهای روانی مرتبط با آن نیز مفید باشد.
اهداف
ارزیابی اینکه CBT در مدیریت بالینی بیماران مبتلا به وزوز گوش موثر است یا خیر.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه گوش و حلق و بینی (ENT) در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL)؛ PubMed؛ EMBASE؛ CINAHL؛ Web of Science؛ BIOSIS Previews؛ Cambridge Scientific Abstracts؛ PsycINFO؛ ISRCTN؛ و منابع دیگر را برای یافتن کارآزماییهای منتشرشده و منتشرنشده جستوجو کردیم. تاریخ آخرین جستوجو، 6 می 2010 بود.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که در آنها بیماران مبتلا به وزوز گوش یکطرفه یا دوطرفه بهعنوان نشانه اصلی، درمان شناختی رفتاری دریافت کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
یک نویسنده مرور (PMD) هر گزارش شناساییشده توسط استراتژی جستوجو را ارزیابی کرد. سه نویسنده (PMD؛ AW و MT) کیفیت روششناسی (methodology) را ارزیابی کرده و معیارهای ورود/خروج را اعمال کردند. دو نویسنده (PMD و RP) دادهها را استخراج کرده و متاآنالیز را انجام دادند. چهار نویسنده در متن نهایی این مرور مشارکت داشتند.
نتایج اصلی
هشت کارآزمایی شامل 468 شرکتکننده وارد شدند.
برای پیامد اولیه، بلندی ذهنی صدای وزوز گوش، هیچ شواهدی را مبنی بر تفاوت میان CBT و عدم درمان یا مداخله دیگر (یوگا، آموزش و «حداقل تماس - آموزش (minimal contact - education)») پیدا نکردیم.
در پیامدهای ثانویه، شواهدی را یافتیم که در مقایسه CBT با عدم درمان یا مداخله دیگر (آموزش و «حداقل تماس - آموزش»)، نمرات کیفیت زندگی در شرکتکنندگان مبتلا به وزوز گوش بهبود یافت. ما همچنین شواهدی را به دست آوردیم که در مقایسه عدم درمان با CBT، نمرات افسردگی بهبود یافت. ما هیچ شواهدی را دال بر سودمندی CBT در مقایسه با دیگر درمانها (یوگا، آموزش و «حداقل تماس - آموزش») بر نمرات افسردگی نیافتیم.
بروز هیچ عارضه جانبی/ناخواستهای در هیچیک از کارآزماییها گزارش نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در شش مطالعه، هیچ شواهدی را مبنی بر وجود تفاوت معنادار در بلندی ذهنی صدای وزوز گوش نیافتیم.
بااینحال، بهبودی قابل توجهی را در نمره افسردگی (در شش مطالعه) و کیفیت زندگی (کاهش شدت کلی وزوز گوش) در پنج مطالعه دیگر مشاهده کردیم که نشان میدهد CBT تاثیر مثبتی بر مدیریت بالینی وزوز گوش دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است
