رفتن به محتوای اصلی

استفاده از مکمل سیستئین، سیستین یا N-استیل‌سیستئین در نوزادان تحت تغذیه وریدی

در دسترس به زیان‌های

نوزادان بیمار یا نارس ممکن است به تغذیه داخل وریدی، از جمله تزریق داخل وریدی محلول‌های حاوی اسیدهای آمینه، نیاز داشته باشند. نوزادان تازه متولدشده برای رشد تحت شرایط خاص، به سیستئین (cysteine؛ یک اسید آمینه) نیاز دارند. مصرف سیستئین ممکن است احتمال بیماری کبدی و شکنندگی استخوان‌ها را کاهش دهد. این مرور سیستماتیک برای آنالیز این موضوع انجام شد که افزودن سیستئین (یا ترکیبات مرتبط) به تغذیه داخل وریدی بر رشد و دیگر پیامدها در نوزادان تازه متولدشده تاثیر می‌گذارد یا خیر. پنج کارآزمایی تاثیرات افزودن سیستئین را به تغذیه داخل وریدی حاوی سیستئین نبود، بررسی کردند. افزودن سیستئین، توانایی نوزادان را در ساخت پروتئین‌های بدن به‌طور قابل توجهی بهبود بخشید (در چهار مطالعه آنالیز شد)؛ با این حال، تاثیری بر بهبودی رشد نداشت (در یک مطالعه آنالیز شد)؛ هیچ پیامد دیگری در دسترس نبود. یک کارآزمایی تصادفی‌‌سازی‌شده بزرگ، تاثیر افزودن ماده شیمیایی دیگری را به نام N-استیل-سیستئین به تغذیه داخل وریدی که از قبل حاوی سیستئین بود، بررسی کرد. این مطالعه هیچ فایده و سمیّتی را از این مداخله نشان نداد. ما نتیجه می‌گیریم که داده‌های فعلی برای توجیه افزودن روتین سیستئین به تغذیه داخل وریدی نوزادان تازه متولدشده‌ای که حاوی سیستئین نیستند، کافی نیست. شواهد موجود از افزودن روتین N-استیل‌سیستئین به تغذیه داخل وریدی نوزادان تازه متولدشده حاوی سیستئین پشتیبانی نمی‌کند.

پیشینه

سیستئین (cysteine) پیش‌ساز گلوتاتیون (glutathione) است، آنتی‌اکسیدانی که می‌تواند آسیب اکسیداسیون را کاهش دهد. افزودن سیستئین به تغذیه تزریقی (parenteral nutrition; PN) امکان کاهش مقدار متیونین (methionine) را در PN فراهم می‌کند، در نتیجه سمیّت کبدی را محدود کرده و محلول را اسیدی می‌کند، به این ترتیب، حلالیت کلسیم و فسفات را افزایش داده و به‌طور بالقوه معدنی شدن استخوان را بهبود می‌بخشد.

اهداف

تعیین تاثیرات مکمل‌یاری PN با سیستئین، سیستین (cystine) یا پیش‌ساز آن N-استیل‌سیستئین (N-acetylcysteine) بر رشد نوزادان و پیامدهای کوتاه‌مدت و بلندمدت.

روش‌های جست‌وجو

از روش جست‌وجوی استاندارد گروه مروری نوزادان در کاکرین استفاده شد. در ابتدا در سال 2005، بانک‌های اطلاعاتی MEDLINE؛ EMBASE، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین ( کتابخانه کاکرین ) و چکیده‌های اخیر از انجمن تحقیقات کودکان/ انجمن کودکان آمریکا، انجمن شرقی تحقیقات کودکان، و انجمن تغذیه تزریقی و روده‌ای جست‌وجو شدند. در آگوست 2009، جست‌وجوهای به‌روزشده‌ای در کتابخانه کاکرین، MEDLINE (جست‌وجو از طریق PubMed)، CINAHL و EMBASE از سال 2006 تا 2009 انجام شدند.

معیارهای انتخاب

تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده (RCT) و شبه-تصادفی‏‌سازی‏‌شده که تاثیرات استفاده از مکمل‌های سیستئین، سیستین یا N-استیل‌سیستئین را در PN نوزادان بررسی کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها

از روش‌های استاندارد سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) و گروه مروری نوزادان در کاکرین استفاده شد. آنالیز آماری شامل نسبت خطر (relative risk)، تفاوت خطر (risk difference)، و تفاوت میانگین وزن‌دهی‌شده (WMD) بود.

نتایج اصلی

شش کارآزمایی معیارهای ورود را داشتند. اکثر بیماران در این کارآزمایی‌ها، نوزادان نارس بودند. پنج کارآزمایی کوچک، مصرف کوتاه‌‌مدت مکمل سیستئین را با PN بدون سیستئین ارزیابی کردند. یک RCT بزرگ چندمرکزی، مصرف کوتاه‌‌مدت مکمل N-استیل‌سیستئین را با PN حاوی سیستئین در نوزادان با وزن بسیار پائین هنگام تولد (≤ 1000 گرم) ارزیابی کرد.

رشد نوزادان به‌طور قابل توجهی تحت تاثیر مصرف مکمل سیستئین (1 کارآزمایی) یا مکمل N-استیل‌سیستئین (1 کارآزمایی) قرار نگرفت. احتباس نیتروژن با مکمل سیستئین به‌طور قابل توجهی افزایش یافت (4 کارآزمایی) (WMD؛ 31.8 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز، 95% فاصله اطمینان: 8.2+ تا 55.4+، n = 95، شامل 73 نوزاد نارس).

سطح پلاسمایی سیستئین با مصرف مکمل سیستئین به‌طور قابل توجهی افزایش یافت اما با مکمل N-استیل‌سیستئین اینگونه نبود. مصرف مکمل N-استیل‌سیستئین تاثیر معنی‌داری بر کاهش خطرات مرگ‌ومیر تا 36 هفته پس‌از قاعدگی، دیسپلازی برونکوپولمونری (BPD)، مرگ‌ومیر یا BPD، رتینوپاتی پره‌ماچوریتی (ROP)، ROP شدید، انتروکولیت نکروزان نیازمند جراحی، لوکومالاسی اطراف بطنی، خون‌ریزی داخل بطنی (IVH)، یا IVH شدید نداشت.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

شواهد موجود از RCTها نشان می‌دهد که مصرف روتین و کوتاه‌مدت مکمل سیستئین کلراید با PN بدون سیستئین در نوزادان نارس، تعادل نیتروژن را بهبود می‌بخشد. بااین‌حال، شواهد کافی برای ارزیابی خطرات مصرف مکمل سیستئین، به‌ویژه در مورد اسیدوز متابولیک، که در طول دو هفته نخست مصرف سیستئین کلرید گزارش شده است، وجود ندارد. شواهد به‌دست‌آمده از یک RCT بزرگ، از تجویز روتین مکمل N-استیل‌سیستئین با PN حاوی سیستئین در نوزادان با وزن بسیار پائین هنگام تولد حمایت نمی‌کند.

یادداشت‌های ترجمه

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

استناد
Soghier LM, Brion LP. Cysteine, cystine or N-acetylcysteine supplementation in parenterally fed neonates. Cochrane Database of Systematic Reviews 2006, Issue 4. Art. No.: CD004869. DOI: 10.1002/14651858.CD004869.pub2.

استفاده ما از cookie‌ها

ما برای کارکردن وب‌گاه از cookie‌های لازم استفاده می‌کنیم. ما همچنین می‌خواهیم cookie‌های تجزیه و تحلیل اختیاری تنظیم کنیم تا به ما در بهبود آن کمک کند. ما cookie‌های اختیاری را تنظیم نمی کنیم، مگر این‌که آنها را فعال کنید. با استفاده از این ابزار یک cookie‌ روی دستگاه شما تنظیم می‌شود تا تنظیمات منتخب شما را به خاطر بسپارد. همیشه می‌توانید با کلیک بر روی پیوند «تنظیمات Cookies» در پایین هر صفحه، تنظیمات cookie‌ خود را تغییر دهید.
برای اطلاعات بیشتر در مورد cookie‌هایی که استفاده می‌کنیم، صفحه cookie‌های ما را ملاحظه کنید.

پذیرش تمامی موارد
پیکربندی کنید