بهترین راه برای حفظ عملکرد صحیح لاینهای داخل وریدی در نوزاد تازه متولدشده همچنان مشخص نیست.
هدف ما آن بود که بدانیم کدام روش برای باز نگه داشتن و کار کردن کاتتر داخل وریدی نوزاد بهتر است -- جریان مداوم مقدار زیادی مایع داخل وریدی از طریق آن (تزریق مداوم (continuous infusion)) یا فقط دادن مقدار کمی مایع از طریق آن هر چند ساعت (شستوشوی متناوب (intermittent flush)). یک مطالعه هیچ تفاوتی را میان این دو رویکرد برای باز نگه داشتن و کارکرد کاتتر داخل وریدی نوزاد نشان نداد و در یک مطالعه مزیت شستوشوی متناوب مشاهده شد. بااینحال، این مطالعات در نحوه آنالیز و گزارش دادهها مشکلاتی داشتند. بنابراین، در مورد میزان قابل اعتماد بودن نتایج مطمئن نیستیم و باید تحقیقات بیشتری انجام شوند.
مطالعه چکیده کامل
استفاده از کانولهای داخل وریدی محیطی در نوزادان تازه متولدشده رایج است. بسیاری از آنها فقط برای تزریق داروها به خط وریدی نیاز دارند و نه برای مایعات. در حال حاضر، همگونی کمی در روشهای مورد استفاده برای حفظ باز ماندن کانولا وجود دارد.
اهداف
هدف از این مرور تعیین آن بود که کدام روش برای حفظ خطوط وریدی مورد استفاده در نوزادان فقط برای تزریق داروهای داخل وریدی بهتر است: شستوشوی متناوب (intermittent flushing) یا تزریق مداوم (continuous infusion)
روشهای جستوجو
پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین، شماره 2، 2004)، CINAHL (از 1982 تا جون 2004) و MEDLINE (از 1966 تا جون 2004) را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که تزریق مداوم را با شستوشوی متناوب برای حفظ باز ماندن کانولهای داخل وریدی مقایسه کردند. واحدهای تصادفیسازی ممکن است شامل کاتترهای تکی یا نوزادان تکی باشد.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
سه نویسنده بهطور مستقل از هم، کیفیت کارآزماییها را ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند.
نتایج اصلی
دو مطالعه واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. در یک مطالعه، فقط یکی از پیامدهای اولیه در دسترس بود: مدت زمان باز ماندن کانولا برای اولین کانولای استفادهشده به ازای هر نوزاد در گروه تزریق مداوم کمی طولانیتر بود، اما این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود، تفاوت میانگین: 4.3- ساعت (95% CI؛ 18.2- تا 9.7).
در مطالعه دوم، فقط یکی از پیامدهای اولیه گزارش شد: میانگین (انحراف معیار (SD)) تعداد کانولاهای استفادهشده به ازای هر نوزاد در 48 ساعت نخست در گروه شستوشوی متناوب کمتر بود، تفاوت میانگین: 0.76- کانولا (95% CI؛ 1.37- تا 0.15-). هیچ نتیجهای برای هیچیک از پیامدهای اولیه دیگر در دسترس نبود: در گزارش منتشرشده، نتایج به ازای هر کاتتر گزارش شدند نه به ازای هر نوزاد، تعدادی از نوزادان بیشاز یک کاتتر داخل وریدی دریافت کردند (تعداد کانولای استفادهشده در 39 نوزاد مشخص نبود). مدت زمان کلی باز ماندن کانولا در گروه شستوشوی متناوب با میانگین مدت زمان باز ماندن 2.1 روز (انحراف معیار: 1.0) در مقایسه با گروه تزریق مداوم که میانگین مدت زمان باز ماندن کانولا، 1.0 روز (انحراف معیار: 0.5) گزارش شد، بهطور قابل توجهی طولانیتر بود: Student's t test P value: 0.0003.
نتیجهگیریهای نویسندگان
با توجه به نحوه آنالیز و گزارش دادهها در دو مطالعه واردشده، نمیتوان به نتیجهگیریهای قابل اعتماد دست یافت. قابلیت اطمینان نتایج نامشخص است. بااینحال، با توجه به احتیاط در تفسیر این دادهها، باید در نظر داشت که استفاده از شستوشوی متناوب در هیچیک از مطالعات با کاهش طول عمر کانولا یا هرگونه مضرات دیگر همراه نبود، بنابراین تا حدودی از استفاده از شستوشوی متناوب کانولا در یک جمعیت منتخب در بخش نوزادان حمایت میکند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
