برای گفتن اینکه میزوپروستول تجویزشده در زیر زبان یا داخل گونه برای القای زایمان بیخطر است یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد.
گاهی به دلیل نگرانی در مورد سلامت نوزاد یا مادر، زایمان به صورت مصنوعی (القا (induction)) آغاز میشود. دارویی به نام میزوپروستول (misoprostol) قبلا به صورت قرار دادن در واژن مادر یا خوراکی استفاده شده است. اکنون پیشنهاد میشود که قرار دادن آن زیر زبان یا در گونه ممکن است موثرتر باشد. برای بیان اینکه ممکن است عوارض جانبی مهمی رخ دهند یا خیر، مطالعات کافی وجود نداشتند. انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
این مطالعه یکی از مجموعه مرورهای انجامشده درباره بررسی روشهای آمادهسازی دهانه رحم (cervical ripening) و القای زایمان با استفاده از روششناسی (methodology) استاندارد است. مزیت مصرف میزوپروستول (misoprostol) بهصورت خوراکی و زیرزبانی (sublingual)، شروع اثر سریع آن است، درحالیکه روشهای زیرزبانی و واژینال، اثر طولانیتر و فراهمیزیستی (bioavailability) بیشتری دارند.
اهداف
تعیین اثربخشی و بیخطری (safety) مصرف میزوپروستول که بهصورت بوکال (buccal) یا زیرزبانی (sublingual) برای آمادهسازی دهانه رحم (cervical ripening) در سه ماهه سوم و القای زایمان تجویز میشود.
روشهای جستوجو
ما در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (8 دسامبر 2003)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین ( کتابخانه کاکرین ، شماره 4، 2003) و کتابشناختی (bibliography) مقالات مرتبط جستوجو کردیم.
جستوجو در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین را در 28 جولای 2009 بهروز کرده و نتایج را به بخش در انتظار طبقهبندی این مرور افزودیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که میزوپروستول بوکال یا زیرزبانی را برای آمادهسازی دهانه رحم در سه ماهه سوم بارداری یا القای زایمان، با دارونما (placebo)/عدم درمان، یا دیگر روشهای ذکرشده در فهرست از پیش تعریفشده روشهای القای زایمان، مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
برای مقابله با حجم زیاد و پیچیدگی دادههای کارآزماییهای مرتبط با القای زایمان، یک استراتژی عمومی (generic strategy) ایجاد شد. دادهها در فرمهای استاندارد استخراج شده، از نظر صحت (accuracy) بررسی شده، و با استفاده از نرمافزار RevMan آنالیز شدند.
نتایج اصلی
سه مطالعه (502 شرکتکننده) میزوپروستول بوکال/زیرزبانی را به ترتیب با رژیم واژینال (200 میکروگرم در مقابل 50 میکروگرم) و با مصرف خوراکی (50 میکروگرم در مقابل 50 میکروگرم و 50 میکروگرم در مقابل 100 میکروگرم) مقایسه کردند.
روش بوکال با روند کاهش انجام زایمان سزارین نسبت به روش واژینال همراه بود (18/73 در مقابل 28/79؛ نسبت خطر (relative risk): 0.70؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.42 تا 1.15). تفاوت معناداری برای دیگر معیارهای پیامد وجود نداشت.
وقتی دوز یکسان بهصورت زیرزبانی در مقایسه با خوراکی استفاده شد، روش زیرزبانی با شکست کمتر در انجام زایمان طبیعی در عرض 24 ساعت (12/50 در مقابل 19/50؛ RR: 0.63؛ 95% CI؛ 0.34 تا 1.16)، کاهش نیاز به اکسیتوسین (17/50 در مقابل 23/50؛ RR: 0.74؛ 95% CI؛ 0.45 تا 1.21) و کاهش زایمان سزارین (8/50 در مقابل 15/50؛ RR: 0.53؛ 95% CI؛ 0.25 تا 1.14) همراه بود، اما این تفاوتها از نظر آماری معنیدار نبودند.
وقتی دوز کمتر بهصورت زیرزبانی نسبت به خوراکی استفاده شد، هیچ تفاوتی در هیچیک از پیامدها دیده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
براساس نتایج فقط سه کارآزمایی کوچک، به نظر میرسد میزوپروستول زیرزبانی حداقل به اندازه زمانی که همان دوز به صورت خوراکی تجویز میشود، موثر است. دادههای کافی برای اظهارنظر در مورد عوارض و اثرات جانبی نسبی وجود ندارد. تا زمانی که بیخطری (safety) و دوز مطلوب میزوپروستول زیرزبانی یا بوکال توسط کارآزماییهای بزرگتر مشخص نشده است، نباید وارد فاز بالینی شود.
[نکته: ارزیابی 17 استناد موجود در بخش «در انتظار طبقهبندی» این مرور ممکن است نتیجهگیریها را تغییر دهند.]
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
