ویروس هرپس سیمپلکس (herpes) موجب بروز بیماری نادر اما ویرانگری در نوزادان میشود که میتواند از عفونت پوست و چشم تا بروز شوک، نارسایی ارگانها، عفونت مغز و مرگومیر، گسترده باشد. عفونت هرپس نوزاد یک عارضه نادری از هرپس تناسلی فعال مادر در حوالی زمان زایمان یا پساز تماس مستقیم با تاول هرپس («تاول تب (fever blister)»، «زخم سرد (cold sore)») از یک مراقب آلوده است. پنج مطالعه را بررسی کردیم که برای ارزیابی تاثیرات داروهای ضدویروسی (داروهایی که گسترش ویروس را در بدن کاهش میدهند) بر مرگومیر و عوارض طولانیمدت بیماری هرپس در نوزادان انجام شدند. در این مطالعه مشخص شد که داروهای ضدویروسی، مرگومیر ناشی از این بیماری را کاهش میدهند، اما به دلیل تعداد کم نوزادان در مطالعه، این میزان کاهش از نظر آماری معنیدار نبود. دادههای کافی از کارآزماییها برای راهنمایی مراقبان درباره مدت زمان درمان ضدویروسی یا دوز دارو وجود نداشت.
مطالعه چکیده کامل
ویروس هرپس سیمپلکس (herpes simplex virus; HSV) یک پاتوژن نادر اما جدی در نوزادان است. پیشاز در دسترس بودن داروهای ضدویروسی، مرگومیر مرتبط با همه انواع عفونتهای نوزاد، بهجز عفونتهای موضعی، بالا بود، بهطوریکه 85% از نوزادان مبتلا به عفونت منتشر HSV و 50% از نوزادان مبتلا به آنسفالیت، تا یک سالگی جان خود را از دست میدادند. عوارض در بازماندگان عفونت چندعضوی نیز بالا بود، بهطوریکه تا 50% آنها دچار عوارض عصبی طولانیمدت میشدند.
اهداف
تعیین تاثیر عوامل ضدویروسی در درمان عفونتهای HSV نوزادان بر مورتالیتی، پیشرفت بیماری و عوارض تکامل سیستم عصبی در سن حدود یک سالگی. هدف ثانویه، ارزیابی تاثیر عوامل ضدویروسی بر عوارض شدید مرتبط با استفاده از این عوامل، از جمله سمیّت کلیوی (nephrotoxicity) و سرکوب مغز استخوان، بود.
روشهای جستوجو
کارآزماییها از طریق جستوجو در پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین، شماره 4، 2008)، MEDLINE (1996 - نوامبر 2008)، EMBASE (1982 - نوامبر 2008) و فهرست منابع کارآزماییهای منتشرشده، شناسایی شدند.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و شبه-تصادفیسازی و کنترلشده درباره درمان ضدویروسی در نوزادان زیر یک ماه و مبتلا به عفونت HSV اثباتشده از نظر ویروسشناسی، وارد مرور شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دادهها استخراج شده و آنالیزها بهطور جداگانه توسط دو نویسنده مرور انجام شدند. مطالعات از نظر کیفیت روششناسی (methodology) با استفاده از معیارهای گروه مرور نوزادان در کاکرین، آنالیز شدند. آنالیز تمامی دادهها با استفاده از RevMan 5.1 انجام شد. در صورت امکان، متاآنالیز برای محاسبه نسبت خطر معمول (typical relative risk)، تفاوت خطر معمول (typical risk difference)، همراه با 95% فاصله اطمینان (CI)، انجام شد.
نتایج اصلی
دو مطالعه واجد شرایط با مجموع 273 نوزاد، وارد مرور شدند. هر دو مطالعه، کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده بودند. یک مطالعه 63 نوزاد را با ویدارابین (vidarabine) یا دارونما (placebo) (Whitley 1980) و مطالعه دیگر 210 نوزاد را با آسیکلوویر (aciclovir) یا ویدارابین درمان کرد (Whitley 1991).
در مطالعهای که ویدارابین را با دارونما مقایسه کرد (Whitley 1980)، نوزادان مبتلا به تمام اشکال بیماری HSV نوزادی [بیماری منتشر، بیماری سیستم عصبی مرکزی (CNS) بهتنهایی، و بیماری پوست، چشم و دهان (skin, eye and mouth; SEM)] بررسی شدند. هنگام آنالیز بیماران بهصورت یک گروه کلی، کاهش معنیداری در خطر مورتالیتی مشاهده نشد. بااینحال، هنگامی که دادههای مربوط به نوزادان مبتلا به بیماری CNS یا بیماری منتشر ترکیب شدند، کاهش معنیداری در مورتالیتی گزارش شد. در آنالیز بیماران بهصورت یک گروه کلی یا براساس دستهبندی بیماری، تفاوتی در نرخ ناهنجاریهای عصبی در بازماندگان، طی یک سال وجود نداشت.
تفاوتی میان آسیکلوویر و ویدارابین (Whitley; 1991) از منظر پیشگیری از مورتالیتی ناشی از بیماری HSV نوزادی، پیشگیری از پیشرفت بیماری، کاهش بروز ناهنجاریهای عصبی در یک سال، یا در بروز سمیّت کلیوی یا مغز استخوان ناشی از دارو وجود نداشت. در نوزادان مبتلا به بیماری SEM، تفاوت معنیداری در پیامد عصبی میان درمان با آسیکلوویر و درمان با ویدارابین وجود نداشت. هر دو دارو در دوره نوزادی بهخوبی تحمل شدند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
برای ارزیابی تاثیرات عوامل ضدویروسی نسبت به گروههای کنترل یا نسبت به یکدیگر، شواهد کافی از کارآزماییها وجود ندارد. نادر بودن این بیماری، انجام کارآزماییهای بالینی را با قدرت مناسب دشوار میکند. کارآمدی عوامل ضدویروسی جدیدتر با فراهمیزیستی (bioavailability) بهتر (مانند والاسیکلوویر (valaciclovir)، والگانسیکلوویر(valganciclovir)) در درمان بیماری نوزادان باید در کارآزماییهای تصادفیسازیشده ارزیابی شود. اثربخشی فرمولاسیونهای خوراکی باید ارزیابی شود، زیرا ممکن است برای نوزادان مبتلا به بیماری SEM یا برای درمان عودهای پساز دوره نوزادی، مفید باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است
