شواهد کافی برای حمایت از استفاده از آنژیوپلاستی برای تنگی شریان داخل جمجمهای وجود ندارد. تنگ شدن شریانهای داخل جمجمه از علل مهم وقوع سکته مغزی است. درمان طبی برای پیشگیری شامل کنترل عوامل خطر مانند فشار خون بالا، دیابت و کلسترول بالا است. رقیقکنندههای خون نیز استفاده میشوند، اما برتری هیچکدام بر دیگری ثابت نشده است. آنژیوپلاستی، روشی برای باز کردن شریانهای تنگشده با استفاده از بالون یا استنت، امکانپذیر است اما بیخطری (safety) و اثربخشی آن مشخص نیست. این مرور هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای را نیافت و هیچ شواهدی برای حمایت از استفاده از این روش در بالین وجود نداشت. برای تعیین نقش این روش در درمان این بیماری، انجام تحقیقات بیشتری لازم است.
مطالعه چکیده کامل
تنگی شریان داخل جمجمهای تا 10% از کل موارد سکتههای مغزی ایسکمیک را تشکیل میدهد. نرخ عود حوادث ایسکمیک عروقی بسیار بالا است. انجام آنژیوپلاستی با یا بدون قرار دادن استنت، یک روش عملی برای گشاد کردن عروق آسیبدیده است. بااینحال، بیخطری (safety) و اثربخشی آن بهطور سیستماتیک مطالعه نشده است.
اهداف
تعیین اثربخشی و بیخطری آنژیوپلاستی همراه با بهترین درمان دارویی در مقایسه با بهترین درمان دارویی بهتنهایی در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) ناشی از تنگی شریان داخل جمجمهای برای پیشگیری از عود سکتههای مغزی ایسکمیک، مرگومیر، و حوادث عروقی.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه سکته مغزی (stroke) در کاکرین (آخرین جستوجو در مارچ 2006) را بررسی کردیم. علاوهبر این، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین، شماره 1، 2006)، MEDLINE (1966 تا مارچ 2006)، EMBASE (1980 تا فوریه 2006) و Science Citation Index (1945 تا مارچ 2006) را جستوجو کردیم. برای شناسایی کارآزماییهای منتشرشده، منتشرنشده و در حال انجام بیشتر، فهرست منابع مقالات مرتبط را جستوجو کرده و با نویسندگان و متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
مطالعات تصادفیسازی شده یا کنترلشده که بهترین مراقبتهای طبی را بههمراه آنژیوپلاستی شریانهای مغزی داخل جمجمهای، با یا بدون قرار دادن استنت، با بهترین مراقبتهای طبی بهتنهایی مقایسه کردند. مطالعات فقط در صورتی وارد شدند که دادههای مربوط به نقاط پایانی (endpoint) بالینی مهم را، مانند عود سکته مغزی ایسکمیک، سکته مغزی خونریزیدهنده و مرگومیر، در دسترس قرار دارند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم، کارآزماییها را برای ورود انتخاب کرده، و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند. در صورت امکان، محاسبه تاثیر نسبی درمان با آنالیز زیرگروه انجام شد.
نتایج اصلی
هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای یافت نشد. تعداد 79 مقاله مورد نظر، شامل مطالعات سری موارد (case series) برچسب-باز (open-label) با سه بیمار یا بیشتر، وجود داشتند. پروفایل بیخطری این روش، نرخ کلی سکته مغزی حین و پساز جراحی را 7.9% (95% فاصله اطمینان (CI)؛ 5.5% تا 10.4%)، مرگومیر حین و پساز جراحی را 3.4% (95% CI؛ 2.0% تا 4.8%)، و سکته مغزی یا مرگومیر حین و پساز جراحی را 9.5% (95% CI؛ 7.0% تا 12.0%) گزارش کرد. در مورد اثربخشی این روش نمیتوان اظهارنظری کرد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر شواهد کافی برای توصیه به انجام آنژیوپلاستی با یا بدون قرار دادن استنت برای پیشگیری از وقوع سکته مغزی در بیماران مبتلا به تنگی شریان داخل جمجمهای وجود ندارد. مطالعات توصیفی نشان میدهند که این پروسیجر امکانپذیر است، اگرچه با خطر بالای عوارض و مرگومیر همراهی دارد. برای ارزیابی بیخطری آنژیوپلاستی و اثربخشی آن در پیشگیری از عود سکته مغزی، به شواهدی از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
