اورهآپلاسما (ureaplasma) فلور طبیعی واژن در بسیاری از زنان است. در برخی از زنان، سطح بالای اورهآپلاسما در واژن، که احتمالا نشاندهنده وجود عفونت در رحم است، ممکن است در ایجاد عوارض بارداری، یا در تولد نوزادان پیشاز موعد مقرر (زایمان نارس (preterm birth))، یا هر دو، نقش داشته باشد. این نوزادان میتوانند دچار مشکلات جدی در سلامت شوند. برخی از آنتیبیوتیکها را میتوان با خیال راحت در دوران بارداری تجویز کرد و علیه اورهآپلاسما نیز فعال هستند. نویسندگان فقط یک کارآزمایی (شامل 1071 زن) را شناسایی کردند که واجد شرایط ورود به این مرور بود. بنابراین، دادههای کافی برای ارزیابی اینکه تجویز آنتیبیوتیک برای زنان مبتلا به اورهآپلاسما در واژن، خطر زایمان نارس را کاهش میدهد یا خیر، وجود ندارد.
مطالعه چکیده کامل
زایمان زودرس یک مشکل مهم پریناتال است که به عوارض و مرگومیر پریناتال کمک میکند. گمان میرود که کلونیزاسیون شدید اورهآپلاسما (ureaplasma) در واژن، در ایجاد زایمان نارس و پارگی زودهنگام غشاها (preterm rupture of the membranes) نقش داشته باشد. آنتیبیوتیکها برای درمان عفونتها استفاده میشوند و برای درمان زنان باردار مبتلا به پارگی زودهنگام غشاها پیشاز زایمان تجویز شدهاند، که بهبودیهای کوتاهمدتی را ایجاد کردهاند. بااینحال، فایده استفاده از آنتیبیوتیکها در اوایل بارداری برای درمان کلونیزاسیون شدید واژن مشخص نیست.
اهداف
ارزیابی اینکه درمان زنان باردار مبتلا به کلونیزاسیون شدید اورهآپلاسما در واژن با آنتیبیوتیک، بروز زایمان نارس و دیگر پیامدهای نامطلوب بارداری را کاهش میدهد یا خیر.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 می 2011) را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای که هر نوع رژیم آنتیبیوتیکی را با دارونما (placebo) یا عدم درمان در زنان باردار مبتلا به اورهآپلاسما در واژن، مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
سه نویسنده مرور بهطور مستقل از هم به ارزیابی واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی، و استخراج دادهها پرداختند.
نتایج اصلی
ما یک کارآزمایی را شامل 1071 زن وارد کردیم. از این تعداد، 644 زن بین 22 هفته و 32 هفته بارداری بهطور تصادفی به یکی از سه گروه درمان آنتیبیوتیکی (174 نفر با اریترومایسین استولات (erythromycin estolate)، 224 نفر با اریترومایسین استئارات (erythromycin stearate)، و 246 نفر با کلیندامایسین هیدروکلراید (clindamycin hydrochloride)) یا دارونما (placebo) (n = 427) اختصاص یافتند. دادههای مربوط به زایمان زودرس در این کارآزمایی گزارش نشدند. بروز وزن کم نوزاد هنگام تولد کمتر از 2500 گرم فقط برای اریترومایسین (ترکیبی، n = 398) در مقایسه با دارونما (n = 427) ارزیابی شد و تفاوت آماری معنیداری میان دو گروه وجود نداشت (خطر نسبی (RR): 0.70؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.46 تا 1.07). هیچ تفاوت آماری معنیداری در عوارض جانبی که منجر به قطع درمان شوند، میان هیچیک از گروهها دیده نشد (RR: 1.25؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.85).
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد کافی برای ارزیابی این موضوع وجود ندارد که زنان بارداری که دچار کلونیزاسیون واژن با اورهآپلاسما هستند، میبایست برای پیشگیری از زایمان نارس، با آنتیبیوتیک درمان شوند یا خیر.
زایمان زودرس یک مشکل مهم دوران بارداری است. عفونتهای دستگاه تناسلی فوقانی، از جمله اورهآپلاسما، مشکوک به نقش داشتن در ایجاد زایمان زودرس و پارگی زودهنگام غشاها هستند. آنتیبیوتیکها برای درمان زنان دچار پارگی زودهنگام غشاها پیشاز زایمان استفاده میشوند؛ این امر ممکن است منجر به طولانی شدن بارداری و کاهش خطرات عفونت در مادر و نوزاد شود. بااینحال، آنتیبیوتیکها ممکن است در اوایل دوره بارداری برای ریشهکن کردن عوامل بالقوه مسبب مفید باشند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
