نارسایی کبد ممکن است بدون بیماری کبدی از پیش موجود (نارسایی حاد کبد) یا با بیماری کبدی از پیش موجود (نارسایی حاد در زمینه نارسایی مزمن کبد) ایجاد شود. هر دو اختلال جدی بوده و ممکن است منجر به مرگ بیمار شوند. سیستمهای پشتیبانی مصنوعی و زیستمصنوعی میتوانند بیماران را به پیوند کبد یا بهبودی خودبهخودی «پل (bridge)» بزنند. شواهد حاصل از دوازده کارآزمایی تصادفیسازیشده کوچک ترکیب شدند. بیشتر کارآزماییها کیفیت روششناسی (methodology) نامشخصی داشتند. در مجموع، به نظر نمیرسید که سیستمهای حمایتی بر مرگومیر یا رفتن به سوی پیوند تاثیری داشته باشند، اما تاثیر مفیدی را بر انسفالوپاتی کبدی برجای گذاشتند. خطر بروز عوارض جانبی قابل تعیین نبود. پیشاز اینکه بتوان سیستمهای حمایتی را برای استفاده روتین توصیه کرد، شواهد بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
سیستمهای پشتیبانی مصنوعی و زیستمصنوعی (bioartificial) کبد میتوانند «پل (bridge)» باشند برای بیماران مبتلا به نارسایی حاد یا نارسایی حاد در زمینه نارسایی مزمن کبد (acute-on-chronic liver failure) تا به پیوند کبد یا بهبودی کامل برسند.
اهداف
ارزیابی تاثیرات مفید و مضر سیستمهای پشتیبانی مصنوعی و زیستمصنوعی برای نارسایی حاد و نارسایی حاد در زمینه نارسایی مزمن کبد.
روشهای جستوجو
کارآزماییها از طریق جستوجو در پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین (سپتامبر 2002)، کتابخانه کاکرین (شماره 3، 2002)، MEDLINE (1966 تا سپتامبر 2002)، EMBASE (1985 تا سپتامبر 2002)، و بانک اطلاعاتی زیستپزشکی چین (سپتامبر 2002)، جستوجوی دستی در کتابشناختیها (bibliography) و مجلات، تماس با نویسندگان کارآزماییها، و شرکتهای داروسازی شناسایی شدند.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده در مورد بررسی سیستمهای پشتیبانی مصنوعی یا زیستمصنوعی برای نارسایی حاد یا نارسایی حاد در زمینه نارسایی مزمن کبد، صرفنظر از وضعیت کورسازی (blinding)، انتشار یا زبان مقاله، وارد شدند. مطالعات تصادفیسازینشده در آنالیزهای اکتشافی (explorative analyses) وارد شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
سه نویسنده بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج کردند. نتایج در قالب نسبت خطر (relative risk; RR) با 95% فواصل اطمینان (CI) بیان شدند. منابع ناهمگونی (heterogeneity) از طریق انجام آنالیز حساسیت (sensitivity) و متا-رگرسیون (meta-regression) بررسی شدند. پیامد اولیه، مورتالیتی بیماران بود.
نتایج اصلی
دوازده کارآزمایی در مورد مقایسه سیستمهای پشتیبانی مصنوعی یا زیستمصنوعی در مقابل درمان طبی استاندارد (483 بیمار) و دو کارآزمایی با مقایسه سیستمهای پشتیبانی مصنوعی مختلف (105 بیمار) وارد شدند. اکثر کارآزماییها کیفیت روششناسی (methodology) نامشخصی داشتند. سیستمهای حمایتی در مقایسه با درمان پزشکی استاندارد، هیچ تاثیر معنیداری بر مورتالیتی (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.65 تا 1.12) یا رفتن به سوی پیوند کبد (RR: 0.87؛ 95% CI؛ 0.73 تا 1.05) نداشتند، اما تاثیر مفید قابل توجهی را بر انسفالوپاتی کبدی برجای گذاشتند (RR: 0.67؛ 95% CI؛ 0.52 تا 0.86). متا-رگرسیون نشان داد که تاثیر سیستمهای حمایتی به نوع نارسایی کبد بستگی داشت (0.03 = P). در آنالیز زیرگروه، به نظر میرسید سیستمهای پشتیبانی مصنوعی، مورتالیتی را در نارسایی حاد در زمینه نارسایی مزمن کبدی تا 33% کاهش میدهند (RR: 0.67؛ 95% CI؛ 0.51 تا 0.90)، اما در نارسایی حاد کبدی اینطور نبود (RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.71 تا 1.29). دو کارآزمایی که سیستمهای پشتیبانی مصنوعی را مقایسه کردند، کاهش قابل توجه مورتالیتی را با هموفیلتراسیون متناوب در مقابل هموفیلتراسیون مداوم نشان دادند (RR: 0.58؛ 95% CI؛ 0.36 تا 0.94) و هیچ تفاوت معنیداری میان پنج ساعت در مقابل ده ساعت هموپرفیوژن با شارکول مشاهده نشد (RR: 1.03؛ 95% CI؛ 0.65 تا 1.62). بروز عوارض جانبی بهطور متناقضی گزارش شدند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
این مرور نشان میدهد که سیستمهای پشتیبانی مصنوعی ممکن است مورتالیتی را در نارسایی حاد در زمینه نارسایی مزمن کبدی کاهش دهند. به نظر نمیرسید سیستمهای پشتیبانی مصنوعی و زیستمصنوعی بر مورتالیتی در نارسایی حاد کبدی تاثیری داشته باشند. بااینحال، با توجه به قدرت شواهد، پیشاز اینکه بتوان هرگونه سیستم پشتیبانی را برای استفاده روتین توصیه کرد، به انجام کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده بیشتری نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
