بخیه دهانه رحم (سرکلاژ (cerclage)) ممکن است به پیشگیری از سقط جنین ناشی از عوامل دهانه رحم کمک کند، اما نشان داده نشده که برای دیگر زنان مفید باشد.
دهانه رحم (cervix) معمولا در دوران بارداری محکم بسته میماند، اما گاهی شروع به باز شدن زودهنگام کرده، و منجر به سقط جنین میشود. برای برخی از زنان، این مشکل در بارداریهای بعدی نیز تکرار میشود. اگر سقط جنین در سه ماهه دوم یا اوایل سه ماهه سوم رخ دهد، ممکن است به دلیل ضعف (نارسایی) دهانه رحم باشد. یکی از گزینهها، سرکلاژ دهانه رحم است: جراحی برای بخیه زدن (stitch) دهانه رحم به منظور بسته نگه داشتن آن. مرور کارآزماییها نشان داد که هیچ کاهش کلی در میزان سقط جنین و زایمان زودرس با بخیه پیشگیرانه یا درمانی دهانه رحم در موارد دهانه رحم کوتاه در سونوگرافی وجود ندارد.
مطالعه چکیده کامل
بخیه دهانه رحم (cervical stitch) برای پیشگیری از زایمان زودرس در زنانی با سابقه قبلی سقط جنین در سه ماهه دوم یا دیگر عوامل خطر مانند کوتاهی دهانه رحم در معاینه دیجیتال یا سونوگرافی، استفاده شده است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و بیخطری (safety) سرکلاژ (cerclage) پیشگیرانه (پیشاز گشاد شدن دهانه رحم)، سرکلاژ اورژانسی (که در آن دهانه رحم شروع به کوتاه شدن و گشاد شدن کرده است) و سپس توقف زایمان، و تعیین اینکه آیا یک تکنیک خاص بخیه زدن بهتر از دیگر موارد است یا خیر.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جستوجو کردیم (جولای 2002). مجموعه مقالات کنگرههای بینالمللی و انجمنهای اروپایی طب جنین-مادر، سقط مکرر و پزشکی تولید مثل را بهصورت دستی جستوجو کردیم. با پژوهشگران این حوزه تماس گرفتیم. جستوجو در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین را در 2 نوامبر 2009 بهروز کرده و نتایج را به بخش در انتظار طبقهبندی این مرور افزودیم.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای تصادفیسازیشدهای که سرکلاژ دهانه رحم را با مدیریت انتظار (expectant management) یا عدم سرکلاژ در دوران بارداری مقایسه کرده و کارآزماییهایی که یک تکنیک را با تکنیک دیگر یا با دیگر مداخلات مقایسه کردند، وارد شدند. کارآزماییهای شبه-تصادفیسازیشده از مرور خارج شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم از فرمهای استخراج دادههای آمادهشده استفاده کردند. هرگونه اختلافنظری از طریق بحث و تبادلنظر با نویسنده سوم مرور حلوفصل شد. در صورت لزوم، توضیحات بیشتر از نویسندگان کارآزمایی درخواست شد. نتایج بهصورت نسبت خطر (relative risk) با استفاده از مدل اثرات ثابت (fixed effects) یا اثرات تصادفی (random effects) گزارش شدند.
نتایج اصلی
شش کارآزمایی با مجموع 2175 زن آنالیز شدند. سرکلاژ پیشگیرانه با انجام ندادن آن در چهار کارآزمایی مقایسه شد. هیچ کاهش کلی در میزان سقط جنین و زایمان زودرس وجود نداشت، اگرچه در بزرگترین کارآزمایی کاهش اندکی در تولدهای کمتر از 33 هفته بارداری مشاهده شد (خطر نسبی: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان: 0.58 تا 0.98). سرکلاژ دهانه رحم با تب خفیف، افزایش استفاده از درمان توکولیتیک و بستری شدن در بیمارستان همراه بود اما هیچ عارضه جدی رخ نداد. دو کارآزمایی نقش سرکلاژ درمانی را، هنگامی که معاینه سونوگرافی، دهانه رحم کوتاه را نشان داد، بررسی کردند. نتایج تجمیعشده، کاهشی را در کل سقط جنین، سقط جنین در اوایل بارداری یا زایمان زودرس پیشاز هفتههای 28 و 34 در زنانی که تحت سرکلاژ دهانه رحم قرار گرفتند، نشان نداد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
صرفنظر از طول دهانه رحم در سونوگرافی، استفاده از بخیه دهانه رحم نباید به زنانی که در معرض خطر پائین یا متوسط سقط جنین در اواسط سه ماهه دوم هستند، پیشنهاد شود. نقش سرکلاژ دهانه رحم برای زنانی که در سونوگرافی دهانه رحم کوتاهی دارند، همچنان نامشخص است، زیرا تعداد زنان تصادفیسازیشده برای نتیجهگیری قطعی بسیار اندک است.
هیچ اطلاعاتی در مورد تاثیر سرکلاژ دهانه رحم یا جایگزینهای آن بر واحد خانواده و پیامد طولانیمدت آن در دسترس نیست.
[نکته: ارزیابی 23 استناد موجود در بخش «در انتظار طبقهبندی» این مرور ممکن است نتیجهگیریها را تغییر دهند.]
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
