مصرف الکل عامل بروز بخش عمدهای از بیماریهای کبدی در جهان غرب است. چندین کارآزمایی به بررسی تاثیرات مصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک بر بیماری کبد الکلی پرداختهاند. این مرور سیستماتیک نتوانست هیچ تاثیر معنیداری را از مصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک بر مرگومیر، مرگومیر مرتبط با کبد، عوارض کبدی، و هیستولوژی در بیماران مبتلا به بیماری کبد الکلی نشان دهد. مداخله استروئید آنابولیک-آندروژنیک با افزایش قابل توجه عوارض جانبی غیرجدی همراه نیست، اما منجر به وقوع نادر عوارض جانبی جدی شد. بر این اساس، هیچ شواهدی دال بر استفاده از استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک برای درمان بیماری کبد الکلی وجود ندارد، اما ممکن است برای حل این سوال به انجام کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده بیشتری نیاز باشد.
مطالعه چکیده کامل
مصرف الکل یکی از شایعترین علل بیماری کبد در جهان غرب است. کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده، تاثیرات مصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک (anabolic-androgenic steroids) را بر بیماری کبد الکلی بررسی کردهاند.
اهداف
ارزیابی تاثیرات مفید و مضر استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک برای بیماران مبتلا به بیماری کبد الکلی بر اساس نتایج کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین ، پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین در کتابخانه کاکرین ؛ MEDLINE ؛ EMBASE؛ LILACS و Science Citation Index Expanded را تا جون 2006 جستوجو کردیم. جستوجوهای الکترونیکی با جستوجوها در متن کامل مقالات ترکیب شدند. با تولیدکنندگان و محققان این حوزه نیز تماس گرفته شد.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشدهای وارد شدند که بیماران مبتلا به استئاتوز الکلی، فیبروز الکلی، هپاتیت الکلی و/یا سیروز الکلی را بررسی کردند. مداخلات شامل مصرف استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک در هر دوز یا مدت زمانی در مقابل دارونما (placebo) یا عدم انجام مداخله بودند. کارآزماییها میتوانستند دوسو کور (double blind)، یکسو کور، یا بدون کورسازی باشند. کارآزماییها میتوانستند منتشرنشده یا منتشرشده بوده، و هیچ محدودیت زبانی اعمال نشد.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
پیامدها در حداکثر دوره پیگیری ارزیابی میشوند. تمام آنالیزها بر اساس روش قصد درمان (intention-to-treat; ITT) انجام شدند. از بسته آماری RevMan Analyses استفاده شد. کیفیت روششناسی (methodology) کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده ارزیابی شد.
نتایج اصلی
ترکیب نتایج پنج کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشده که 499 بیمار مبتلا به هپاتیت الکلی و/یا سیروز را بهصورت تصادفی انتخاب کردند، هیچ تاثیر معنیداری را از استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک بر مرگومیر (نسبت خطر (relative risk): 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79 تا 1.29)، مرگومیر مرتبط با کبد (RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.60 تا 1.15)، عوارض بیماری کبد (RR: 1.25؛ 95% CI؛ 0.74 تا 2.10) و هیستولوژی کبد، نشان نداد. استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک تاثیر قابل توجهی بر تعدادی از معیارهای دیگر پیامد، از جمله عملکرد جنسی و بیوشیمی کبد، نداشتند. استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک با افزایش قابل توجه خطر عوارض جانبی غیرجدی (RR: 1.14؛ 95% CI؛ 0.50 تا 2.59) یا عوارض جانبی جدی (RR: 4.54؛ 95% CI؛ 0.57 تا 36.30) همراه نبودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
این مرور سیستماتیک نتوانست هیچ تاثیر مفید قابل توجهی را از استروئیدهای آنابولیک-آندروژنیک بر هیچیک از پیامدها ی مهم (مرگومیر، مرگومیر مرتبط با کبد، عوارض کبدی و هیستولوژی) در بیماران مبتلا به بیماری کبد الکلی نشان دهد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
