انواع مختلفی از مفاصل مصنوعی ران (آرتروپلاستیها، arthroplasties) میتوانند برای درمان شکستگیهای مفصل ران استفاده شوند، این شکستگیها در استخوان ران (فمور) نزدیک مفصل ران رخ میدهند. تفاوتهای این مفاصل مصنوعی شامل شکلهای مختلف ساقهای است که درون استخوان قرار میگیرند؛ تعبیه مفصل ثانویه (مفصل دوقطبی (bipolar joint))؛ مفاصلی که فقط قسمت کروی را از مفصل گوی و کاسهای ران جایگزین میکنند (همیآرتروپلاستی (hemiarthroplasty)) و مواردی که قسمت کاسهای مفصل ران را نیز تعویض میکنند (تعویض کامل مفصل ران). علاوهبر این، آرتروپلاستی میتواند از نوع فشاری (press fit type) باشد یا با استفاده از یک پرکننده (سیمان استخوانی) در جای خود در داخل استخوان محکم شود.
بیست و سه کارآزمایی شامل 2861 بیمار مسن که عمدتا متشکل از زنان بودند، با شکستگیهای مفصل ران در این مرور وارد شدند. یافتههای حاصل از سه مقایسه اصلی در اینجا خلاصه میشوند. شش مطالعه شامل 899 شرکتکننده، آرتروپلاستی فشاری (press fit type) را با نوعی که با سیمان استخوانی در جای خود ثابت شد، مقایسه کردند. مفاصلی که با سیمان در جای خود ثابت شدند، درد کمتر و تحرک بهتری نسبت به نوع فشاری به همراه داشتند. هفت کارآزمایی شامل 857 شرکتکننده، ایمپلنتهایی را که دارای یک مفصل ثانویه تعبیهشده در خود هستند (همیآرتروپلاستیهای دوقطبی (bipolar)) با ایمپلنتهایی مقایسه کردند که فاقد این مفصل اضافی بودند (همیآرتروپلاستیهای تکقطبی (unipolar)). تفاوتهای قابل توجهی میان این دو نوع ایمپلنت نشان داده نشدند. هفت مطالعه با 734 شرکتکننده، انواع مختلف همیآرتروپلاستی را با تعویض کامل مفصل ران مقایسه کردند. بیشتر ایمپلنتها با سیمان در جای خود ثابت شدند. گرایشی به سوی بهبودی در پیامدهای عملکردی پساز تعویض کامل مفصل ران، وجود داشت، اما به دلیل کمبود تعداد بیماران، نتیجهگیری قطعی ممکن نبود.
شواهد خوبی وجود دارد که نشان میدهد افرادی که آرتروپلاستیهایشان با سیمان در جای خود ثابت شد، در مقایسه با افرادیکه پروتز بهصورت فشاری برایشان کارگذاری شد، پساز جراحی درد کمتری داشته و از تحرک بهتری برخوردارند. شواهد محدودی وجود دارد مبنی بر اینکه تعویض کامل مفصل ران منجر به پیامد عملکردی بهتری نسبت به همیآرتروپلاستی میشود.
مطالعه چکیده کامل
انواع مختلفی از آرتروپلاستی (arthroplasty) میتوانند در درمان جراحی شکستگی مفصل ران (شکستگی پروگزیمال استخوان ران) استفاده شوند. تفاوتهای اصلی میان ایمپلنتها در طراحی ساقهها، سیمانی (cement) یا غیرسیمانی بودن ساقه، وجود یا عدم وجود یک مفصل ثانویه در پروتز (پروتز دوقطبی (bipolar prosthesis)) یا تعویض نیمی از مفصل (همیآرتروپلاستی (hemiarthroplasty)) یا تعویض کامل مفصل ران است.
اهداف
مرور تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) که آرتروپلاستیهای مختلف را برای درمان شکستگیهای مفصل ران در بزرگسالان مقایسه کردند.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت تخصصی گروه ترومای استخوان، مفصل و عضله در کاکرین (سپتامبر 2009)، CENTRAL ( کتابخانه کاکرین، 2009، شماره 3)، MEDLINE؛ EMBASE و پایگاههای ثبت کارآزمایی (تا سپتامبر 2009)، و فهرست منابع مقالات را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و شبه-تصادفیسازی و کنترلشده که آرتروپلاستیهای مختلف و روش قرار دادن آنها را با یا بدون سیمان در درمان شکستگیهای مفصل ران مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کیفیت کارآزماییها را با استفاده از یک چکلیست 10 موردی ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند.
نتایج اصلی
بیست و سه کارآزمایی شامل 2861 بیمار مسن، که اغلب آنها زنان بودند، با شکستگیهای پروگزیمال استخوان ران در این مطالعه وارد شدند. پروتزهای سیمانی در مقایسه با پروتزهای بدون سیمان (6 کارآزمایی، 899 شرکتکننده) با درد کمتر طی یک سال یا بیشتر و بهبودی تحرک همراه بودند. هیچ تفاوت معنیداری در عوارض جراحی مشاهده نشد. یک کارآزمایی با 220 شرکتکننده، یک همیآرتروپلاستی با پوشش هیدروکسیآپاتیت (hydroxyapatite) را با یک پروتز سیمانی مقایسه کرد و تفاوتهای قابل توجهی را میان این دو پروتز گزارش نکرد. مقایسه همیآرتروپلاستی تکقطبی (unipolar) با همیآرتروپلاستی دوقطبی (bipolar) (7 کارآزمایی، 857 شرکتکننده، 863 شکستگی) نشان داد که هیچ تفاوت معنیداری میان این دو نوع ایمپلنت وجود ندارد. هفت کارآزمایی شامل 734 شرکتکننده، همیآرتروپلاستی را با تعویض کامل مفصل ران (total hip replacement; THR) مقایسه کردند. بیشتر مطالعات شامل ایمپلنتهای سیمانی بودند. دررفتگی (dislocation) پروتز در THR شایعتر بود، اما در این مطالعات گرایشی کلی به سمت نمرات بهتر پیامد عملکردی در افرادی که با THR درمان شدند، وجود داشت.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد خوبی وجود دارد که نشان میدهد سیمانگذاری پروتزها در محل خود، درد پساز جراحی را کاهش داده و منجر به تحرک بهتر بیمار میشود. براساس نتایج کارآزماییهای انجامشده تا کنون، هیچ شواهدی از تفاوت در پیامد میان پروتز دوقطبی و تکقطبی وجود ندارد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد THR نسبت به همیآرتروپلاستی به پیامد عملکردی بهتری منجر میشود. انجام کارآزماییهای تصادفیسازیشدهای که به خوبی اجرا شوند، مورد نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است
