شواهد کافی برای نشان دادن مزایا یا عوارض جانبی قطع زودهنگام اکسیژن در نوزادان نارس یا با وزن کم هنگام تولد وجود ندارد. نوزادانی که یا نارس (پیشاز 37 هفتگی) یا با وزن کم هنگام تولد متولد میشوند، اغلب دچار مشکلات تنفسی شده و به اکسیژن مکمل نیاز دارند. اکسیژن مکمل مزایای زیادی برای این نوزادان فراهم کرده و توانایی اندازهگیری دقیق سطح اکسیژن میتواند به کاهش عوارض جانبی کمک کند. زمان مناسب توقف استفاده از مکمل اکسیژن در نوزادان مشخص نیست، اما معمولا با توجه به سن، افزایش وزن و توانایی تنفس آنها سنجیده میشود. این مرور، شواهد کافی را از کارآزماییها برای نشان دادن مزایا یا عوارض جانبی قطع زودهنگام اکسیژن در نوزادان نارس یا با وزن کم هنگام تولد به دست نیاورد. انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
این فرضیه مطرح است که مدت زمان تجویز اکسیژن مکمل، مستقل از غلظت اکسیژن، سن بارداری و/یا وزن هنگام تولد، در ایجاد رتینوپاتی پرهماچوریتی (retinopathy of prematurity; ROP) شدید موثر است. نگرانی در مورد تاثیرات زیانبار احتمالی اکسیژنرسانی طولانیمدت، بسیاری از پزشکان را بر آن داشته که نوزادان را هرچه زودتر از اکسیژندرمانی جدا کنند. بااینحال، تحقیقات اخیر در مدلهای گربهسانان نشان داده که با ادامه مصرف مکمل اکسیژن در طول مرحله بهبودی ROP، ممکن است پیامدهای بینایی بهبود یابند. تاثیر مدت زمان دریافت اکسیژن مکمل بر رشد و تکامل طولانیمدت نوزادان نارس یا کموزن هنگام تولد هنوز مشخص نیست.
اهداف
تعیین تاثیر قطع زودهنگام در مقابل دیرهنگام اکسیژن کمکی بر مرگومیر، رتینوپاتی پرهماچوریتی، عملکرد ریه، رشد یا تکامل در نوزادان نارس یا کموزن هنگام تولد.
روشهای جستوجو
از روشهای جستوجوی استاندارد گروه مروری نوزادان استفاده شد، که شامل جستوجو در بانک اطلاعاتی کارآزماییهای پریناتال آکسفورد، MEDLINE، مرورهای قبلی شامل ارجاعات متقابل، چکیدهها، مجموعه مقالات کنفرانسها و سمپوزیومها، متخصصان خبره، و جستوجوی دستی در مجلات عمدتا به زبان انگلیسی بود. جستوجوی بیشتر منابع علمی در بانکهای اطلاعاتی MEDLINE و CINAHL انجام شد تا کارآزماییهای دیگر علاوه بر کارآزماییهای ارائهشده توسط پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL/CCTR) شناسایی شوند.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهایی واجد شرایط ورود به مطالعه بودند که از تخصیص تصادفی یا شبه-تصادفی بیمار استفاده کردند و در آنها قطع زودهنگام اکسیژن کمکی با قطع دیرهنگام آن در نوزادان نارس یا کموزن هنگام تولد مقایسه شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
میزان سوگیری انتخاب (selection bias)، عملکرد (performance bias)، خروج بیماران از مطالعه (attrition bias) و تشخیص (detection bias) توسط هر نویسنده مرور بهطور مستقل از هم ارزیابی شدند. دادههای مربوط به پیامدهای بالینی شامل مرگومیر، رتینوپاتی پرهماچوریتی و رشد و تکامل طولانیمدت، استخراج شده و توسط هر نویسنده مرور بهطور جداگانه بررسی شدند. نتایج مقایسه شده و اختلافات در صورت لزوم برطرف شدند. آنالیز دادهها را براساس روشهای استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین انجام دادیم.
نتایج اصلی
در یک کارآزمایی واجد شرایط شامل 99 نوزاد با وزن هنگام تولد کمتر از 1650 گرم، هیچ تفاوت معنیداری در میزان مرگومیر نوزادان یا فیبروپلازی رترولنتال (retrolental fibroplasia) (با هر درجه یا شدتی) برای همه نوزادان، یا میان نوزادان با وزن هنگام تولد کمتر از 1000 گرم وجود نداشت. هیچ معیار پیامد دیگری که از قبل به عنوان معیار بالینی معنادار مشخص شد، با جزئیات کافی یا با دوره پیگیری رضایتبخش برای ورود در آنالیز گزارش نشد (مرگومیر زودرس، بیماری مزمن ریه، رشد و تکامل طولانیمدت، عملکرد ریه یا بینایی).
نتیجهگیریهای نویسندگان
نتایج این مرور سیستماتیک شواهد قوی را برای مزایا یا خطرات قطع زودهنگام اکسیژن در نوزادان نارس/کم وزن هنگام تولد ارائه نمیدهد. تحقیقات آینده باید به جای اینکه به این سوال بپردازند که اکسیژن باید زودهنگام قطع شود یا دیرهنگام، به سمت پرداختن به این سوال هدایت شوند که مناسبترین سطوح هدف اکسیژنرسانی، در هر دو دوره نوزادی اولیه و نهایی، کدامند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
ین مرور کاکرین در ابتدا به زبان انگلیسی منتشر شد. مسوولیت صحت ترجمه بر عهده تیم ترجمه است که آن را تهیه کرده است. روند ترجمه با دقت انجام شده و از فرآیندهای استاندارد برای تضمین کنترل کیفیت پیروی میکند. با این حال، در صورت عدم تطابق، ترجمههای نادرست یا نامناسب، متن اصلی انگلیسی معتبر است.
