اصطلاح «رفتار چالشبرانگیز (challenging behaviour)»، در غیاب اختلال روانپزشکی، طیف وسیعی از رفتارها را دربرمیگیرد که ممکن است برای افراد یا اموال مضر باشد، مدیریت آن دشوار بوده و دسترسی به امکانات اجتماعی را محدود میکند. داروهای آنتیسایکوتیک یا ضدروانپریشی برای اصلاح چنین رفتارهایی در افراد مبتلا به ناتوانی یادگیری استفاده شدهاند، اما هیچ اطلاعاتی از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده وجود ندارد که نشان دهد داروهای ضدروانپریشی برای بزرگسالان مبتلا به ناتوانی یادگیری و رفتارهای چالشبرانگیز مفید هستند یا مضر.
مطالعه چکیده کامل
اصطلاح «رفتار چالشبرانگیز (challenging behaviour)»، در غیاب اختلال روانپزشکی، طیف وسیعی از رفتارها را دربرمیگیرد که ممکن است برای افراد یا اموال مضر باشد، مدیریت آن دشوار بوده و دسترسی به امکانات اجتماعی را محدود میکند. داروهای آنتیسایکوتیک برای اصلاح چنین رفتارهایی در افراد مبتلا به ناتوانی یادگیری استفاده شدهاند، اما شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد فواید آنها بر خطراتش غلبه دارند.
اهداف
تعیین اثربخشی داروهای آنتیسایکوتیک برای افراد مبتلا به ناتوانی در یادگیری و رفتارهای چالشبرانگیز بدون بیماری روانی بیشتر.
روشهای جستوجو
Biological Abstracts، کتابخانه کاکرین، EMBASE؛ MEDLINE؛ PsycINFO و BIOSIS جستوجو شدند. منابع بیشتر از کارآزماییهای منتشرشده و شرکتهای داروسازی جستوجو شدند. کارآزماییها بهطور قابل اعتمادی شناسایی شده و دادههای آنها استخراج شدند.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده در مورد داروهای آنتیسایکوتیک در مقایسه با دارونما (placebo).
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
محققان بهطور مستقل از هم دادهها را ارزیابی کرده و آنها را براساس قصد درمان (intention to treat)، آنالیز کردند. دادهها در هفتههای 4، 8 و 12 ارزیابی شدند، زیرا دادههای پیگیری طولانیتر در دسترس نبودند. محققان فرض کردند آن دسته از افرادی که از پیگیری بازماندند، پیامد بدی داشتند.
نتایج اصلی
فقط نه کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده توانستند در آنالیزها وارد شوند. آنها هیچ شواهدی را ارائه ندادند مبنی بر اینکه داروهای آنتیسایکوتیک به بزرگسالان مبتلا به ناتوانی یادگیری و رفتارهای چالشبرانگیز کمک میکند یا به آنها آسیب میرساند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
دادههای محدودی در مورد این موضوع مهم وجود دارد و انجام تحقیقات بیشتری فورا مورد نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.