یادگیری استراتژیهای خود-مدیریتی مربوط به پیشگیری از آسم یا مدیریت حمله میتواند به بهبود عملکرد ریه و احساس خود-کنترلی کودکان کمک کند، همچنین میزان غیبت از مدرسه و روزهای فعالیت محدود را کاهش داده و استفاده از خدمات اورژانس را کم کند. هیچ تفاوتی در خطر یا فراوانی موارد بستری در بیمارستان میان مراقبتهای معمول و مراقبتهای همراه با آموزش خود-مدیریتی وجود نداشت. این نوع رویدادهای نادرتر و جدیتر ممکن است فراتر از توانایی آموزش برای تاثیرگذاری باشند. اگرچه برای مقایسه مستقیم میان انواع مختلف مداخلات، انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، شواهد محدود موجود کنونی نشان میدهد که بهطور کلی، آموزش خود-مدیریتی برای افراد مبتلا به آسم متوسط تا شدید و همچنین برای افراد مبتلا به آسم خفیف تا متوسط بهخوبی عمل میکند. استراتژیهای آموزشی مبتنی بر اوج جریان (peak flow)، عموما تاثیرات بیشتری را نسبت به استراتژیهای مبتنی بر نشانه آسم نشان میدهند. تاثیرات مفید مداخله بر معیارهای عملکرد فیزیولوژیکی ظرف شش ماه آشکار شدند، اما فواید آن بر معیارهای عوارض یا استفاده از خدمات مراقبتهای سلامت تا 7 الی 12 ماه پساز ورود در یک برنامه آموزشی کاملا آشکار نشد.
مطالعه چکیده کامل
برنامههای آموزشی خود-مدیریتی برای کودکان مبتلا به آسم توسعه یافتهاند، اما مشخص نیست که چنین برنامههایی پیامدها را بهبود میبخشند یا خیر.
اهداف
تعیین اثربخشی آموزش خود-مدیریتی آسم بر پیامدهای سلامت در کودکان.
روشهای جستوجو
جستوجوی سیستماتیک در پایگاه ثبت تخصصی کارآزماییهای کنترلشده گروه راههای هوایی در کاکرین و PSYCHLIT، و جستوجوی دستی در فهرست منابع مقالات مروری مرتبط.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده و کنترلشده از برنامههای آموزشی خود-مدیریتی آسم در کودکان و نوجوانان 2 تا 18 سال.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
تمام مطالعات توسط دو نویسنده بهطور مستقل از هم ارزیابی شدند. اختلافنظرات با اجماع، حلوفصل شدند. برای یافتن دادههای ازدسترفته یا تائید روشها، با نویسندگان مطالعه تماس گرفته شد. آنالیزهای زیرگروه، تاثیر نوع و شدت مداخله آموزشی، استراتژی خود-مدیریتی، نوع کارآزمایی، شدت آسم، کفایت دوره پیگیری، و کیفیت مطالعه را بررسی کردند.
نتایج اصلی
از 45 کارآزمایی شناساییشده، 32 مطالعه شامل 3706 بیمار واجد شرایط ورود بودند. برنامههای آموزشی آسم با بهبودی متوسط در مقادیر جریان هوا (تفاوت میانگین استانداردشده [SMD]: 0.50؛ 95% فاصله اطمینان [CI]: 0.25 تا 0.75) و مقیاسهای خود-کارآمدی (SMD: 0.36؛ 95% CI؛ 0.15 تا 0.57) همراه بودند. برنامههای آموزشی با کاهش نسبتا کم در تعداد روزهای غیبت از مدرسه (SMD؛ 0.14-؛ 95% CI؛ 0.23- تا 0.04-)، روزهای فعالیت محدود (SMD؛ 0.29-؛ 95% CI؛ 0.49- تا 0.08-)، و مراجعه به اورژانس (SMD؛ 0.21-؛ 95% CI؛ 0.33- تا 0.09-) همراه بودند. وقتی دادهها با استفاده از مدل اثرات ثابت (fixed-effects) تجمیع شدند، اما نه با مدل اثرات تصادفی (random-effects model)، کاهش در تعداد شبهای مختلشده به دلیل آسم مشاهده شد. تاثیر آموزش برای اکثر پیامدها در آسم متوسط-شدید، در مقایسه با آسم خفیف-متوسط، و میان مطالعاتی که از استراتژیهای مبتنی بر اوج جریان (peak flow) در مقابل استراتژیهای مبتنی بر نشانه استفاده کردند، بیشتر بود. تاثیرات مداخله طی شش ماه اول مشهود بودند، اما برای معیارهای عوارض و استفاده از خدمات مراقبتهای سلامت، تا 12 ماه بیشتر آشکار شدند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
برنامههای آموزشی خود-مدیریتی آسم در کودکان، طیف وسیعی از معیارهای پیامد را بهبود میبخشند. آموزش خود-مدیریتی با هدف پیشگیری و مدیریت حملات باید در مراقبتهای معمول آسم گنجانده شود. به دلیل فقدان مقایسههای مستقیم، نتیجهگیری در مورد اثربخشی نسبی اجزای مختلف محدود است. کارآزماییهای آینده در مورد برنامههای آموزشی آسم باید بر پیامدهای مربوط به عوارض و وضعیت عملکردی، از جمله کیفیت زندگی، تمرکز کرده و شامل مقایسههای مستقیم اجزای مختلف مداخلات باشند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
ین مرور کاکرین در ابتدا به زبان انگلیسی منتشر شد. مسوولیت صحت ترجمه بر عهده تیم ترجمه است که آن را تهیه کرده است. روند ترجمه با دقت انجام شده و از فرآیندهای استاندارد برای تضمین کنترل کیفیت پیروی میکند. با این حال، در صورت عدم تطابق، ترجمههای نادرست یا نامناسب، متن اصلی انگلیسی معتبر است.
