افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در خانوادههایی که سطوح بالایی از احساسات ابراز شده (خصومت، انتقاد یا درگیری بیش از حد) در خانواده وجود دارد، در مقایسه با خانوادههایی که تمایل دارند کمتر احساسات خود را ابراز کنند، احتمال بیشتری دارد که دچار عود در گروههای خانوادگی خود شوند. چندین مداخله روانیاجتماعی شامل آموزش، حمایت و مدیریت برای کاهش احساسات ابراز شده در خانوادهها وجود دارند. در این مرور، تاثیرات مداخلات روانیاجتماعی خانواده-محور را در محیطهای اجتماعی برای مراقبت از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا بیماریهای مشابه اسکیزوفرنی مقایسه میکنیم.
مطالعات در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی با بستههای مداخله خانواده-محور انجام شدند که مداخلات مذکور بین مطالعات متفاوت بودند، اگرچه هیچ تفاوت واضحی در طراحی مطالعه وجود نداشت. نتایج نشان دادند که مداخله خانواده-محور ممکن است خطر عود را کاهش داده و تبعیت از دارودرمانی را بهبود بخشد. با این حال دادهها اغلب به اندازه کافی گزارش نشده و بنابراین قابل استفاده نبودند. از آنجایی که این بسته مراقبتی بهطور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد، میبایست تحقیقات بیشتری برای روشن شدن صحیح چندین مورد از پیامدهای کوتاهمدت و طولانیمدت انجام شود.
مطالعه چکیده کامل
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی از خانوادههایی که سطح بالایی را از انتقاد، خصومت، یا درگیری بیش از حد ابراز میکنند، نسبت به افراد دارای مشکلات مشابه از خانوادههایی که تمایل کمتری به ابراز احساسات دارند، بیشتر دچار عودهای مکرر میشوند. اشکال مداخله روانیاجتماعی، که برای کاهش این سطوح از احساسات ابراز شده در خانوادهها طراحی شدهاند، اکنون بهطور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرند.
اهداف
برآورد تاثیرات مداخلات روانیاجتماعی خانواده-محور در محیطهای اجتماعی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا شرایط مشابه اسکیزوفرنی در مقایسه با مراقبتهای استاندارد.
روشهای جستوجو
جستوجوهای قبلی را با جستوجو در پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه اسکیزوفرنی در کاکرین (سپتامبر 2008) بهروز کردیم.
معیارهای انتخاب
ما مطالعات تصادفیسازی شده یا شبه-تصادفیسازی شده را انتخاب کردیم که عمدتا بر خانوادههای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال اسکیزوافکتیو تمرکز داشتند و مداخلات روانیاجتماعی خانواده-محور را با تمرکز بر جامعه، با مراقبت استاندارد مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
ما بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج کرده و نسبت خطر (relative risk; RR) اثر ثابت (fixed-effect)، 95% فاصله اطمینان (CI) را برای دادههای دو حالتی (binary data)، و، در صورت لزوم، تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (numbers needed to treat; NNT) را بر اساس قصد درمان (intention-to-treat; ITT) محاسبه کردیم. تفاوتهای میانگین (MD) را برای دادههای پیوسته (continuous data) به دست آوردیم.
نتایج اصلی
این بهروزرسانی سالهای 10-2009، 21 مطالعه دیگر را اضافه میکند، که در مجموع شامل 53 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده است. مداخله خانواده-محور میتواند فراوانی عود را کاهش دهد (n = 2981؛ 32 RCT؛ RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.5 تا 0.6، NNT: 7؛ 95% CI؛ 6 تا 8)، اگرچه ممکن است برخی مطالعات کوچک اما با نتایج منفی در این جستوجو شناسایی نشده باشند. مداخله خانواده-محور همچنین ممکن است تعداد موارد پذیرش در بیمارستان را کاهش دهد (n = 481؛ 8 RCT؛ RR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.6 تا 1.0، NNT: 8؛ 95% CI؛ 6 تا 13) و تبعیت از مصرف دارو را تشویق کند (n = 695؛ 10 RCT؛ RR: 0.60؛ 95% CI؛ 0.5 تا 0.7، NNT: 6؛ 95% CI؛ 5 تا 9) اما آشکارا بر تمایل افراد/خانوادهها به ترک مراقبت تاثیر نمیگذارد (n = 733؛ 10 RCT؛ RR: 0.74؛ 95% CI؛ 0.5 تا 1.0). همچنین به نظر میرسد مداخله خانواده-محور باعث بهبود اختلالات اجتماعی عمومی و سطوح ابراز احساسات در خانواده میشود. ما دادهای را پیدا نکردیم که نشان دهد مداخله خانواده-محور از خودکشی پیشگیری کرده یا آن را ترویج میکند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
مداخله خانواده-محور ممکن است تعداد وقایع عود و بستری شدن در بیمارستان را کاهش دهد و بنابراین برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، پزشکان و سیاستگذاران مورد توجه است. با این حال، تاثیرات درمانی این کارآزماییها ممکن است به دلیل کیفیت روششناسی (methodology) ضعیف بیش از حد برآورد شده باشد. به دست آوردن دادههای بیشتر از کارآزماییهایی که روشهای تصادفیسازی را توصیف میکنند، کورسازی ارزیابیکنندگان مطالعه را تست کرده و دستورالعملهای CONSORT را پیادهسازی میکنند، اطمینان بیشتری در این یافتهها ایجاد میکنند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
