سوال مطالعه مروری
تاثیر دوزهای مختلف فلوواستاتین (fluvastatin) بر چربی‌های خون چه هستند؟
تاثیرات دوزهای مختلف فلوواستاتین بر چربی‌های خون در 145 مطالعه کمی‌سازی شده است.
پیشینه
به نظر می‌رسد فلوواستاتین یک استاتین با حداقل قدرت باشد اما تاثیر دقیق مرتبط با دوز فلوواستاتین بر لیپیدهای خون ناشناخته است. جالب خواهد بود که بدانیم در 145 مطالعه بازیابی شده فلوواستاتین چه مقدار لیپیدهای خون را کاهش می‌دهد.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا فوریه 2017 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با دارونما (placebo) و کارآزمایی‌های کنترل نشده قبل و بعد مربوط به دوزهای ثابت مختلف از فلوواستاتین. این مطالعات سه تا 12 هفته طول کشیدند.
شرکت‌کنندگان می‌توانستند از هر سن و جنسیتی، با یا بدون بیماری قلبی‌عروقی باشند.
یک‌صد و چهل‌وپنج کارآزمایی وارد شده شامل 18,846 شرکت‌کننده بودند.
نتایج کلیدی
10 میلی‌گرم تا 80 میلی‌گرم در روز فلوواستاتین، کلسترول LDL را 15% تا 33% کاهش داد. تاثیرات خطی قوی مرتبط با دوز بر کلسترول کلی خون و کلسترول LDL و تاثیرات خطی ضعیف مرتبط با دوز بر تری‌گلیسیرید وجود داشت. تاثیر مرتبط با دوز فلوواستاتین بر کلسترول HDL خون وجود نداشت.
با توجه به تاثیر فلوواستاتین بر کلسترول LDL، فلوواستاتین 12 برابر کمتر از آتورواستاتین (atorvastatin) و 46 برابر کمتر از روزوواستاتین (rosuvastatin) قوی است.
از 36 کارآزمایی کنترل شده با دارونما فقط 16 مورد خروج از مطالعه را به دلیل عوارض جانبی (withdrawals due to adverse effects; WDAEs) گزارش کردند. WDAEها بالاتر بودند، خطر نسبی: 1.52 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.94 تا 2.45)، نشان دهنده عدم قطعیت اما احتمالا افزایش عوارض جانبی بود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای سطوح چربی بالا بود. کیفیت شواهد برای WDAEها بسیار پائین بود زیرا 20 مورد (55.6%) از 36 کارآزمایی کنترل شده با دارونما، WDAEها را گزارش نکردند.
فلوواستاتین، کلسترول کلی خون، کلسترول LDL و تری‌گلیسیرید را به شکل خطی مرتبط با دوز کاهش می‌دهد. با توجه به تاثیر فلوواستاتین بر کلسترول LDL، فلوواستاتین 12 برابر کمتر از آتورواستاتین (atorvastatin) و 46 برابر کمتر از روزوواستاتین (rosuvastatin) قوی است. به دلیل مدت زمان کوتاه کارآزمایی‌ها و فقدان گزارش‌دهی عوارض جانبی در 56% از کارآزمایی‌های کنترل شده با دارونما، این مرور تخمین خوبی از بروز آسیب‌های ناشی از فلوواستاتین ارائه نمی‌دهد.
به نظر می‌رسد که فلوواستاتین (fluvastatin) استاتینی با حداقل قدرت موجود در بازار است، با این حال، اندازه تاثیر مرتبط با دوز فلوواستاتین بر چربی‌های خون مشخص نیست.
هدف اولیه
اندازه‌گیری تاثیرات دوزهای مختلف فلوواستاتین بر کلسترول کلی خون، لیپوپروتئین با چگالی کم (low‐density lipoprotein) (کلسترول LDL)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (کلسترول LDL) و تری‌گلیسیرید (triglycerides) در شرکت‌کنندگان با و بدون شواهد مربوط به بیماری قلبی‌عروقی.
اهداف ثانویه
اندازه‌گیری تغییرات تاثیر دوزهای مختلف فلوواستاتین.
اندازه‌گیری میزان خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی (withdrawals due to adverse effects; WDAEs) در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با دارونما (placebo).
متخصص اطلاعات گروه هیپرتانسیون در کاکرین تا فوریه 2017 بانک‌های اطلاعاتی زیر را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده جست‌وجو کرد: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (شماره 1، 2017)؛ MEDLINE (از 1946 تا هفته دوم فوریه 2017)؛ MEDLINE In‐Process؛ MEDLINE (Epub Ahead of Print) پيشاچاپ؛ Embase (از 1974 تا هفته دوم فوریه 2017)؛ پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت؛ CDSR؛ DARE؛ Epistemonikos و ClinicalTrials.gov. هم‌چنین برای یافتن کارهای منتشر شده و منتشر نشده با نویسندگان مقالات مرتبط تماس گرفتیم. هیچ محدودیت زبانی اعمال نشد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با دارونما (placebo) و کنترل نشده قبل و بعد که به بررسی یک دوز-پاسخ از دوزهای مختلف ثابت فلوواستاتین (fluvastatin) بر چربی‌های خون به مدت بیش از سه تا 12 هفته در شرکت‌کنندگان در هر سن با و بدون شواهد مربوط به بیماری قلبی‌عروقی پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم معیارهای واجد شرایط بودن را برای انتخاب مطالعات مورد بررسی قرار داده و داده‌ها را استخراج کردند. ما داده‌های به دست آمده از کارآزمایی‌های کنترل شده با دارونما و کنترل نشده قبل و بعد را به ترتیب به صورت داده‌های پیوسته و واریانس معکوس ژنریک وارد نرم‌افزار Review Manager 5 کردیم. اطلاعات WDAEها از کارآزمایی‌های کنترل شده با دارونما گردآوری شد. تمام کارآزمایی‌ها را با استفاده از ابزار «خطر سوگیری (bias)» تحت طبقه‌بندی‌های تولید توالی، پنهان‌سازی تخصیص، کورسازی، داده‌های ناقص پیامد، گزارش‌دهی انتخابی و سایر سوگیری‌های بالقوه مورد ارزیابی قرار دادیم.
یک‌صد و چهل‌وپنج کارآزمایی (36 کارآزمایی کنترل شده با دارونما و 109 کارآزمایی قبل و بعد) اثربخشی مرتبط با دوز فلوواستاتین را در 18,846 شرکت‌کننده مورد بررسی قرار دادند. شرکت‌کنندگان در هر سن با و بدون شواهد بیماری قلبی‌عروقی بودند و تاثیرات فلوواستاتین درون یک دوره درمان بیش از سه تا 12 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. داده‌های لگاریتم دوز-پاسخ در دوزهای بیش از 2.5 تا 80 میلی‌گرم، تاثیرات طولی مرتبط با دوز قوی بر کلسترول کلی خون و کلسترول LDL و تاثیرات طولی مرتبط با دوز ضعیفی بر تری‌گلیسیرید خون نشان داد. تاثیر مرتبط با دوز فلوواستاتین بر کلسترول HDL خون وجود نداشت. مصرف 10 میلی‌گرم تا 80 میلی‌گرم در روز فلوواستاتین، کلسترول LDL را 15% تا 33%، کلسترول کلی را 11% تا 25% و تری‌گلیسیرید را 3% تا 17.5% کاهش داد. برای هر افزایش دو برابری دوز، 6.0%؛ (95% CI؛ 5.4 تا 6.6) کاهش در کلسترول LDL خون، 4.2%؛ (95% CI؛ 3.7 تا 4.8) کاهش در کلسترول کلی خون و 4.2%؛ (95% CI؛ 2.0 تا 6.3) کاهش در تری‌گلیسیرید خون وجود داشت. کیفیت شواهد مربوط به این تاثیرات در سطح بالا قضاوت شد. هنگام مقایسه با آتورواستاتین (atorvastatin) و روزوواستاتین (rosuvastatin)، فلوواستاتین در حدود 12 برابر کمتر از آتورواستاتین و 46 برابر کمتر از روزوواستاتین در کاهش کلسترول LDL قوی بود. شواهد با کیفیت بسیار پائین تفاوتی را در WDAEها بین فلوواستاتین و دارونما در 16 مورد از 36 کارآزمایی کوتاه-مدت نشان نداد (خطر نسبی: 1.52؛ (95% CI؛ 0.94 تا 2.45).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.