سوال مطالعه مروری: آیا استفاده از استایلت، نرخ موفقیت انتوباسیون (intubation) نوزاد را بدون افزایش خطر آسیب، بالا می‌برد؟
پیشینه: انتوباسیون متشکل از قرار دادن یک لوله تنفسی (لوله داخل تراشه) درون نای یا تراشه کودک برای حفظ یک راه هوایی باز است. این پروسیجر شایع می‌تواند در صورت قادر نبودن کودک به تنفس مناسب برای خودش، هم هنگام تولد و هم در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مورد نیاز باشد. پزشکان کارآموز باید این مهارت دشوار را بیاموزند و گاهی اوقات باید بیش از یک بار برای گذاشتن لوله در محل صحیح تلاش کنند. این لوله تنفسی، یک لوله باریک، پلاستیکی و منعطف است. استایلت (stylet) که یک سیم آهنی قابل انعطاف با روکش پلاستیک است، می‌تواند درون لوله تنفسی قرار بگیرد تا آن را محکم‌تر سازد؛ این امر ممکن است قرار دادن لوله را در محل درست در مرتبه نخست آسان‌تر کند. با وجود این، بهره‌گیری از استایلت می‌تواند خطر آسیب را به بیمار در طول پروسیجر افزایش دهد.
ویژگی‌های مطالعه: در جست‌وجوهای منابع علمی به‌روز شده در اپریل 2017، یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (302 انتوباسیون) یافتیم که واجد شرایط ورود به این مرور بود.
نتایج: نرخ‌های انتوباسیون موفق در تلاش اول با یا بدون استفاده از استایلت به عنوان کمک با به ترتیب 57% و 53% مشابه بود. نرخ‌های موفقیت با و بدون بهره‌گیری از استایلت بین نوزادان با وزن‌های گوناگون یا پزشکان اطفال کارآموز با سطوح مختلف تجربه، متفاوت نبود. مدت زمانی که انتوباسیون طول می‌کشد و تعداد تلاش‌های انجام گرفته پیش از انتوباسیون موفق، قابل قیاس میان گروه‌ها بود. بروز کاهش میزان اکسیژن بیمار و ضربان قلب و هم‌چنین گزارش وقوع تروما در راه‌های هوایی مرتبط با این پروسیجر بین گروه‌ها یکسان بود.
کیفیت شواهد: کیفیت شواهد پائین بود. سطح شواهد را کاهش دادیم؛ زیرا فقط یک مطالعه کور نشده را وارد کردیم.
شواهد موجود کنونی نشان می‌دهد که استفاده از استایلت حین انتوباسیون تراشه نوزادان، به‌طور معناداری نرخ موفقیت را میان کارآموزان اطفال بهبود نمی‌بخشد. با این حال، فقط یک برند از استایلت و یک برند از لوله داخل تراشه تست شده و پژوهشگران تمام انتوباسیون‌ها را برای نوزادان در شرایط بیمارستان انجام داده بودند. بنابراین، نتایج ما قابل تعمیم به فراتر از این محدودیت‌ها نبود.
انتوباسیون تراشه نوزادی (neonatal endotracheal intubation)، یک مداخله شایع و بالقوه نجات‌بخش است. این عمل مهارتی الزامی برای کارآموزان نوزاد است؛ اما تسلط یافتن بر آن و حفظش دشوار است. فرصت‌های انتوباسیون برای کارآموزان در حال کاهش است و نرخ‌های موفقیت متعاقبا پائین آمده‌اند. استفاده از استایلت (Stylet) ممکن است به انتوباسیون کمک کرده و موفقیت را بهبود ببخشد. با این حال، امکان آسیب مرتبط با آن باید در نظر گرفته شود.
مقایسه مزایا و مضرات انتوباسیون تراشه نوزاد با استایلت در برابر انتوباسیون تراشه نوزاد بدون استایلت.
پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE؛ Embase؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) و مرورهای پیشین را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین ارجاعات متقابل (cross-refrences) را جست‌وجو کرده، با متخصصان ماهر تماس گرفتیم، مجلات را به صورت دستی جست‌وجو و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را بررسی کردیم. پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی را برای یافتن کارآزمایی‌های کنونی و اخیرا تکمیل شده جست‌وجو کردیم. آخرین جست‌وجوی خود را در اپریل 2017 انجام دادیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، شبه-تصادفی‌سازی شده، و تصادفی‌سازی و کنترل شده خوشهای که استفاده از استایلت را در برابر عدم استفاده از آن در انتوباسیون تراشه نوزاد مقایسه کرده بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجوها را در برابر معیارهای از پیش تعیین شده برای ورود به مرور و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. از شیوه‌های استاندارد سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) بهره بردیم، همان گونه که درکتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای سیستماتیک مداخلات (Cochrane Handbook for Systemic Reviews of Interventions) و گروه مرور نوزادان در کاکرین مستند شده بود.
یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده کور نشده تک‌‌مرکزی را وارد کردیم که در مجموع 302 مورد مبادرت به انتوباسیون را در 232 نوزاد گزارش کرده بود. میانه سن بارداری نوزادان ثبت‌نام شده 29 هفته بود. رزیدنت‌ها و فلو‌های (Fellow) اطفال، انتوباسیون را انجام می‌دهند. این مطالعه را در معرض خطر پائین سوگیری (bias) کلی ارزیابی کردیم. محققان، نرخ‌های انتوباسیون را در تلاش اول با و بدون استایلت مقایسه کرده و نرخ‌های موفقیت بین گروه‌های استایلت و بدون استایلت را مشابه گزارش کردند (57% و 53%) (P = 0.47). نرخ‌های موفقیت بین گروه‌ها در تجزیه‌وتحلیل‌های زیر-گروه بر اساس سطح آموزش ارائه دهنده و وزن نوزاد تفاوتی نداشتند. نتایج نشان دهنده هیچ تفاوتی در پیامدهای ثانویه مرور شامل مدت انتوباسیون، تعداد تلاش‌ها، ناپایداری وضعیت بیمار حین پروسیجر و ترومای راه‌های هوایی موضعی نبود. انجام فقط 25% از همه انتوباسیون‌ها کمتر از 30 ثانیه طول کشیده بود. نویسندگان مطالعه، موربیدیتی و مورتالیتی نوزادان را گزارش نکرده بودند. کیفیت شواهد را بر مبنای تجزیه‌وتحلیل درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)، پائین در نظر گرفتیم؛ با توجه به آنکه ما فقط یک مطالعه کور نشده را شناسایی کرده بودیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.