سوال مطالعه مروری:
آیا باز نگه داشتن مجرای شریانی با پروستاگلاندین E1 در نوزادان مبتلا به بیماری‌های قلبی که برای بقا نیاز به مجرای شریانی باز دارند، موثر و ایمن است؟
پیشینه
مجرای شریانی، یک اتصال رگ خونی بین رگ‌های خونی بزرگ است که خون را به ریه‌ها (شریان ریوی) می‌برند و رگ‌های خونی بزرگ که خون را به بدن (آئورت) می‌رسانند. به طور معمول این مجرا پیش از تولد باز است و درون اولین روز پس از تولد بسته می‌شود. با این حال، برخی از بیماری‌های قلب که در آن جریان خون به ریه‌ها یا بدن مسدود می‌شود، یا یک بیماری که در آن رگ‌های خونی تامین کننده ریه‌ها و بدن جابه‌جا می‌شوند (انتقال از شریان‌های بزرگ)، یک مجرای باز برای بقا ضروری است. پروستاگلاندین E1؛ (Prostaglandin E1; PGE1) یک ماده تولید شده توسط مجرا است که آن را باز نگه می‌دارد. PGE1 خارجی برای باز نگه داشتن مجاری شریانی در نوزادانی که مبتلا به ضایعات قلبی هستند و برای بقا به یک مجرای باز نیاز دارند، استفاده می‌شود. PGE1، هر چند نجات دهنده است، اما بدون خطر نیست. هیچ مرور سیستماتیکی برای ارزیابی اثربخشی یا ایمنی PGE1 وجود ندارد.
ویژگی‌های مطالعه:
ما منابع علمی را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که از انتخاب شانسی (تصادفی‌سازی شده) استفاده کردند تا از PGE1 در نوزادان متولد شده در سن بارداری بیش‌تر از 34 هفته برای باز نگه داشتن مجرای شریانی در بیماری‌های قلبی نوزادان استفاده کردند و آنهایی که اثربخشی و ایمنی این روش را گزارش کردند.
نتایج کلیدی:
در این مرور هیچ مطالعه تصادفی‌سازی شده در حال انجام یا کاملی را نیافتیم. در حال حاضر هیچ شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده درباره پروستاگلاندین (PGE1) وجود ندارد، اما اطلاعاتی از مطالعات غیر-تصادفی‌سازی شده در دسترس است. استفاده از PGE1 در ضایعات قلبی، که در آن مجرای شریانی باید باز بماند، به عنوان استاندارد مراقبت در نظر گرفته شد و انجام مطالعات تصادفی‌سازی شده به نظر نمی‌رسد که غیر-اخلاقی باشد.
کیفیت شواهد:
کیفیت شواهد را نمی‌توان ارزیابی کرد زیرا ما در این مرور هیچ مطالعه تصادفی‌سازی شده‌ای را برای ورود نیافتیم.
شواهد کافی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای تعیین ایمنی و اثربخشی PGE1 در نوزادان مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال وجود ندارد. شواهد حاصل از کارآزمایی‌های مشاهده‌ای شامل یک طبابت بالینی آگاهانه در مورد استفاده از PGE است، که در حال حاضر به عنوان استاندارد مراقبت در ضایعات قلبی وابسته به داکتال در نظر گرفته شده است. بعید است که مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل شده برای این اندیکاسیون انجام شود اما اثربخشی نسبی فرمولاسیون‌های جدیدتر PGE1، دوزهای مختلف PGE1 و مطالعاتی که به مقایسه PGE با استنت‌های PDA یا سایر اقدامات برای باز نگه داشتن مجرا پرداختند، ممکن است اخلاقی و ضروری باشد.
پروستاگلاندین E1؛ (Prostaglandin E1; PGE1) برای حفظ مجرای شریانی باز مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند زندگی نوزادان مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال را حفظ کند. PGE1 برای افزایش ترکیب جریان خون ریوی و سیستمیک یا بهبود گردش خون ریوی یا سیستمیک، پیش از سپتوستومی دهلیزی با بالون (balloon atrial septostomy) یا جراحی استفاده می‌شود. درمان با PGE1 ممکن است چندین عارضه جانبی کوتاه-مدت و طولانی‌مدت را به همراه داشته باشد. اثربخشی و ایمنی PGE1 در نوزادان مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال به‌طور سیستماتیک بررسی نشده است.
تعیین اثربخشی و ایمنی درمان کوتاه-مدت (< 120 ساعت) و طولانی‌مدت (≥ 120 ساعت) با PGE1 در حفظ باز ماندن مجرای شریانی و کاهش مرگ‌ومیر در ضایعات قلبی وابسته به داکتال.
با استفاده از استراتژی جست‌وجوی توصیه شده توسط کاکرین، در اکتبر 2017 منابع علمی را جست‌وجو کردیم. بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی (CENTRAL (در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE؛ CINAHL؛ Embase)، چکیده مقالات the Pediatric Academic Societies؛ وب‌سایت‌های ثبت کارآزمایی‌ها در www.clinicaltrials.gov، www.controlled-trials.com؛ و فهرست منابع مقالات شناسایی شده را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی شده که از PGE1 در هر دوز یا مدت زمانی برای حفظ باز ماندن مجرای شریانی در نوزادان ترم یا پره‌ترم دیرهنگام (≥ 34 هفته بارداری) مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال استفاده و اثربخشی و ایمنی را در کوتاه-مدت یا طولانی‌مدت گزارش کردند.
از روش‌های استاندارد کاکرین برای انجام یک مرور سیستماتیک استفاده کردیم. دو نویسنده مرور (SA و MP) به‌طور مستقل از هم عناوین و چکیده مطالعات شناسایی شده را از طریق استراتژی جست‌وجو به منظور تعیین واجد شرایط بودن برای ورود ارزیابی کردند. در صورتی که با توجه به عنوان و چکیده مقاله، واجد شرایط بودن مطالعه به طور قابل اطمینان قابل انجام نبود، ما نسخه متن کامل را به دست آوردیم. هر گونه تفاوت را با بحث حل کردیم. فرم‌های الکترونیکی را برای ورود/خروج کارآزمایی، استخراج داده‌ها و برای درخواست اطلاعات منتشر شده اضافی از نویسندگان گزارش‌های اصلی طراحی کردیم.
جست‌وجوی ما هیچ کارآزمایی در حال انجام یا کاملی را شناسایی نکرد که معیارهای ورود ما را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.