سوال مطالعه مروری
شواهد مربوط به تاثیر بی‌حسی عمومی را در مقایسه با انواع مختلف بی‌حسی موضعی در جراحی ویترو-رتینال (جراحی ماده داخلی چشم و شبکیه چشم (لایه حساس به نور از بافت در پشت کره چشم)) مرور کردیم.
هیچ مطالعه واجد شرایطی را برای مرور خود نیافتیم.
پیشینه
ویترکتومی به برداشتن ماده ژله‌مانند داخل چشم اشاره دارد. ویترکتومی روشی برای درمان بیماری‌های شبکیه چشم مانند رتینوپاتی دیابتی و هم‌چنین جداشدگی شبکیه چشم است. جداشدگی شبکیه فرآیندی است که در آن شبکیه چشم از محل طبیعی خود واقع در پشت چشم کنده می‌شود. با سالخورده شدن جمعیت جهانی و هم‌چنین افزایش موارد ابتلا به دیابت، ویترکتومی به پروسیجر شایع‌تر تبدیل می‌شود. به طور مرسوم، این پروسیجر با بی‌حسی عمومی انجام می‌شود. بی‌حسی عمومی، دارویی (به صورت گاز یا مواد استنشاقی) است که از دست رفتن برگشت‌پذیر هشیاری را به همراه دارد. بی‌حسی موضعی شامل تزریق داروهای بی‌حس کننده موضعی به محل مورد نظر است تا بخش خاصی از بدن بی‌حس شود. در جامعه پزشکی باوری وجود دارد مبنی بر اینکه بی‌حسی موضعی ممکن است کمی ایمن‌تر از بی‌حسی عمومی باشد. تاکنون هیچ مروری با کیفیت خوب انجام نشده که در آن به این موضوع پرداخته شده باشد.
ویژگی‌های مطالعه
بانک‌های اطلاعاتی را تا جولای 2016 جست‌وجو کردیم، اما هیچ مطالعه مناسبی را نیافتیم.
نتایج کلیدی
این مرور، هیچ شواهد بالینی مرتبطی را در قالب کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده آینده‌نگر نیافت تا تعیین کند کدام نوع بی‌حسی ممکن است برای بزرگسالان تحت این پروسیجر بهتر باشد. مهم است مطالعاتی با طراحی مطلوب در آینده انجام شود تا ما را در تصمیم‌گیری درباره پاسخ به این پرسش یاری کند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد را آنالیز نکردیم، زیرا هیچ مطالعه مناسبی را پیدا نکردیم تا آن را در مرور خود بگنجانیم.
این مرور سیستماتیک موفق نشد شواهد بالینی مربوط به تایید یا رد ویترکتومی پارس پلانا را طبق روش‌های مختلف بی‌حسی موضعی در برابر بی‌حسی عمومی معین کند. به منظور تعریف نقش بی‌حسی موضعی در برابر بی‌حسی عمومی برای ویترکتومی پارس پلانا به انجام کارآزمایی‌های بالینی با کیفیت خوب نیاز است.
جراحی ویترکتومی (vitrectomy) یکی از شایع‌ترین پروسیجرهای چشم است که در سراسر جهان انجام می‌شود. این عمل ممکن است با استفاده از بی‌حسی عمومی یا بی‌حسی موضعی بسته به چند عامل، مانند مناسب بودن بیمار، خود بیمار، جراح یا ترجیح متخصص بی‌حسی انجام شود. تاکنون هیچ توصیه مبتنی بر شواهد درباره بهترین شکل بی‌حسی برای این مداخله وجود نداشته است. هیچ گونه شواهد گردآوری شده روشن نیز به مثابه بهترین نوع بی‌حسی به منظور کاهش آسیب و ارائه بهترین شرایط جراحی و پیامد مطلوب برای بیماران وجود ندارد.
مقایسه بی‌حسی موضعی با بی‌حسی عمومی برای بزرگسالان تحت جراحی ویترکتومی پارس پلانا.
ما این موارد را جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ در کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) و فهرست منابع مطالعات به‌روز شده در 25 جولای 2016؛ MEDLINE از طریق Ovid SP (از 1972 تا جولای 2016) و Embase از طریق Ovid SP (از 1972 تا جولای 2016). افزون بر آن، ما به جست‌وجوی این موارد نیز پرداختیم: متارجیستری از کارآزمایی‌های بالینی (m RCT)؛ ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت در ماه جولای 2016. مجموعه مقالات نشست سالانه انجمن پژوهش‌های بینایی و چشمپزشکی (ARVO) را تا جولای 2016 برای کسب اطلاعات درباره سایر مطالعات مرتبط جست‌وجو کردیم.
هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی مناسب را برای مرورهای در حال انجام جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی را برای زبان اعمال نکردیم. زمان به‌روز کردن جست‌وجو به 25 جولای 2016 برمی‌گردد.
طبق برنامه‌ریزی صورت گرفته، همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) منتشر شده را که در آنها به مقایسه روش‌های مختلف بی‌حسی موضعی با بی‌حسی عمومی برای جراحی ویترکتومی پارس‌پلانا (pars plana vitrectomy) پرداخته شده بود، وارد مرور کردیم. روش‌های مختلف بی‌حسی موضعی را به این شرح در نظر گرفتیم: بی‌حسی ساب‌تنون (sub-Tenon)، بی‌حسی رتروبولبار (retrobulbar)، بی‌حسی موضعی، بی‌حسی پری‌بولبار (peribulbar). طبق برنامه‌ریزی، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده خوشه‌ای را در نظر گرفتیم. کارآزمایی‌های شبه-RCT را از مرور خارج کردیم.
دو نویسنده مرور به جست‌وجوی مستقل پرداخته و مطالعات شناسایی شده را ارزیابی کردند تا صلاحیت آنها را برای گنجاندن در بررسی با توجه به معیار انتخاب از پیش مشخص شده، تعیین کنند. دو نویسنده مرور، کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و برای استخراج داده‌ها برنامه‌ریزی کردند.
هیچ مطالعه واجد شرایطی را نیافتیم که معیارهای ورود را به مطالعه داشته باشد، در نتیجه، نتوانستیم به متاآنالیز (meta-analysis) یا ارزیابی کیفیت روش‌شناسی بپردازیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.