132 کارآزمایی (N = 4,669,689) را وارد کردیم. مطالعات در سراسر مناطق مختلف بالینی انجام شد، و مقایسه‌های بسیاری را براساس ارزیابی انواع مختلف ATCS و گروه‌های مقایسه متغیر انجام داد. چهل‌ویک مطالعه ATCS را برای ارائه مراقبت سلامت پیشگیرانه، 84 مورد برای مدیریت شرایط طولانی‌مدت و هفت مورد برای یادآوری قرار ملاقات‌ها ارزیابی کردند. ما قطعیت شواهد را در درجه اول به دلیل خطر سوگیری (bias) برای بسیاری از پیامدها کاهش دادیم. خطر سوگیری (bias) را که برآمده از روندهای تخصیص بودند، برای بیش از نیمی از مطالعات در حد پائین و برای بقیه موارد نامشخص قضاوت کردیم. اغلب مطالعات را در معرض خطر نامشخص عملکرد یا سوگیری تشخیص به دلیل وضعیت کورسازی تشخیص دادیم، در حالی که فقط 16% مطالعات سوگیری پائینی داشتند. به طور کلی، به دلیل داده‌های ازدست‌رفته و گزارش‌های انتخابی پیامد، خطر سوگیری را نامشخص قضاوت کردیم.

برای مراقبت سلامت پیشگیرانه، ATCS (شامل ATCS Plus؛ IVR؛ unidirectional) احتمالا دریافت واکسیناسیون کودکان (خطر نسبی (RR): 1.25؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.18 تا 1.32؛ 5 مطالعه؛ N = 10,454؛ قطعیت متوسط) و به میزان کم‌تر در نوجوانان (RR: 1.06؛ 95% CI؛ 1.02 تا 1.11؛ 2 مطالعه؛ N = 5725؛ قطعیت متوسط) را افزایش می‌دهد. تاثیر ATCS در بزرگسالان نامشخص است (RR: 2.18؛ 95% CI؛ 0.53 تا 9.02؛ 2 مطالعه؛ N = 1743؛ قطعیت بسیار پائین).

برای غربالگری، ATCS چند-وجهی توانست میزان غربالگری سرطان پستان (RR: 2.17؛ 95% CI؛ 1.55 تا 3.04؛ 2 مطالعه؛ N = 462؛ قطعیت بالا) و سرطان کولورکتال (RR: 2.19؛ 95% CI؛ 1.88 تا 2.55؛ 3 مطالعه؛ N = 1013؛ قطعیت بالا) را در برابر مراقبت معمول افزایش دهد. هم‌چنین ممکن است میزان غربالگری اوستئوپورز را نیز افزایش دهد. مداخله ATCS Plus احتمالا باعث افزایش اندکی در غربالگری سرطان سرویکال خواهد شد (قطعیت متوسط)، اما تاثیرات آن بر غربالگری اوستئوپورز نامطمئن است. سیستم‌های IVR احتمالا غربالگری CRC را در 6 ماه (RR: 1.36؛ 95% CI؛ 1.25 تا 1.48؛ 2 مطالعه؛ N = 16,915؛ قطعیت متوسط)، اما نه در 9 تا 12 ماه، با احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر ​IVR (RR: 1.05؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.11؛ 2 مطالعه؛ 2599 شرکت‌کننده؛ قطعیت متوسط)، یا ATCS یک‌سویه بر غربالگری سرطان پستان افزایش می‌دهد.

ارائه یادآوری‌های ملاقات از طریق IVR یا ATCS یک‌طرفه و ممکن است نرخ حضور را در مقایسه با عدم تماس (قطعیت پائین) افزایش دهد. برای مدیریت طولانی‌مدت، پایبندی به دارو یا تست آزمایشگاهی، عمومی‌ترین شواهد را در طول شرایط (25 مطالعه، داده‌ها ترکیب نشدند) فراهم کرد. ATCS چند-متغیره در برابر مراقبت‌های معمول تاثیرات متناقضی (مثبت و نامطمئن) را بر پایبندی داروها نشان می‌دهد. ATCS Plus احتمالا کمی (در برابر کنترل، قطعیت متوسط) یا احتمالا (در برابر مراقبت معمول؛ قطعیت متوسط)، پایبندی به مصرف دارو را بهبود می بخشد، اما ممکن است تاثیر کمی در پایبندی به انجام تست‌ها (در برابر کنترل) داشته باشد. احتمالا IVR پایبندی به مصرف دارو را در برابر کنترل (قطعیت متوسط) کمی بهبود می‌بخشد. در مقایسه با مراقبت‌های معمول، IVR احتمالا پایبندی به انجام تست را بهبود می‌بخشد و تا حدود شش ماه تاثیر اندکی بر پایبندی به مصرف دارو دارد، اما تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر زمان‌های طولانی‌تر دارد (قطعیت متوسط). ATCS یک‌طرفه، در مقایسه با کنترل، ممکن است تاثیر کمی یا پایبندی به مصرف دارو را (قطعیت پائین) کمی افزایش دهد. شواهد نشان داد که هیچ نوعی از ATCS تاثیری اندک یا عدم تاثیر به صورت هم‌سو و سازگار روی پیامدهای بالینی (کنترل فشار خون، چربی خون، کنترل آسم، پوشش درمانی) مرتبط با پایبندی ندارد، اما فقط تعداد کمی از مطالعات داده‌های پیامد بالینی را ارائه کردند.

نتایج فوق در حیطه‌هایی با عمومی‌ترین یافته‌ها در طول شرایط، متمرکز بود. در حیطه‌های خاص شرایط، تاثیرات ATCS، از جمله نوع مداخله ATCS استفاده شده، متفاوت بود.

ATCS چند-وجهی احتمالا درد سرطان و درد مزمن و هم‌چنین‌ افسردگی (قطعیت متوسط) را کاهش می‌دهد، اما سایر انواع ATCS کمتر موثر هستند. بسته به نوع مداخله، ATCS ممکن است تاثیرات کوچکی بر پیامدهای فعالیت بدنی، مدیریت وزن، مصرف الکل و دیابت داشته باشد. ATCS تاثیری اندک یا عدم تاثیر روی پیامدهای مربوط به نارسایی قلبی، هیپرتانسیون، سلامت روان یا ترک سیگار دارد و شواهد ناکافی برای تعیین تاثیرات آن برای پیشگیری از سوء‌استفاده از الکل/مواد مخدر یا مدیریت اعتیاد به مواد مخدر، آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه، HIV/ایدز، هیپر کلسترولمی، آپنه انسدادی خواب، اختلال طناب نخاعی یا استرس روانی در مراقبین دارد.

فقط چهار کارآزمایی (3%) حوادث جانبی را گزارش دادند و معلوم نشد که آنها مربوط به مداخلات بوده یا خیر.