در حال حاضر، بسیاری از جنبه‌های فنی نحوه انجام آمنیوسنتز (amniocentesis) و نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (chorionic villus sampling; CVS) به ترجیح شخصی اپراتور بستگی دارد. ما بی‌خطری (safety) و صحت (accuracy) اصلاحات مختلف را مقایسه کرده و پنج مطالعه تصادفی‌سازی شده را با 1049 زن وارد کردیم. برای آمنیوسنتز، مطالعات داروهای شل کننده رحم (توکولیتیک‌ها (tocolytics))، و پروفیلاکسی با پروژسترون را بررسی کرده، یا تفاوت در بی‌خطری محل‌های مختلف سوراخ کردن را مقایسه کردند. برای CVS، یک مطالعه شامل توکولیز پیش‌از پروسیجر بود و مطالعه دیگر نقش مکش مداوم را برای آسپیراسیون بافت جفت ارزیابی کرد. هیچ‌یک از این اصلاحات، تاثیرات بالینی مهمی بر بی‌خطری پروسیجر نداشتند. در مجموع، ما هیچ شواهدی را با کیفیت کافی برای تغییر رویه بالینی فعلی پیدا نکردیم. مطالعات با کیفیت بالا با پیامدهای بی‌خطری کافی و قدرت تشخیص تفاوت‌های بالینی مهم، مسلما مورد استقبال قرار خواهند گرفت.
Read the full abstract
در حال حاضر، تکنیک‌های آمنیوسنتز (amniocentesis) و نمونه‌برداری از پرزهای جفتی (chorionic villus sampling; CVS) معمولا در دستورالعمل‌های منطقه‌ای و ملی شرح داده می‌شوند، اما جنبه‌های خاصی، از جمله انتخاب ابزار، عمدتا بر اساس ترجیح شخصی اپراتور است. یک بررسی از شیوه‌های درمانی در مراکز تخصصی بریتانیا، تنوع گسترده‌ای را از شیوه‌های درمانی نشان داد؛ بنابراین، استانداردسازی هر عنصری از این تکنیک می‌تواند به‌طور بالقوه بر بی‌خطری (safety) این روش تاثیر بگذارد.
اهداف
هدف از این مرور، مقایسه بی‌خطری (safety) و اثربخشی تمام تکنیک‌های انجام آمنیوسنتز و CVS برای تشخیص پیش‌از تولد بود.
روش‌های جست‌وجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (11 اپریل 2012) را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما تمام مقایسه‌های تصادفی‌سازی شده را از روش‌های مختلف انجام آمنیوسنتز پس از هفته 15 بارداری، یا CVS (از طریق شکم یا از راه واژینال) با یکدیگر یا با عدم انجام تست وارد کردیم. ما مطالعات شبه-تصادفی‌سازی شده (مثلا تخصیص (allocation) جایگزین) را حذف کردیم.
گردآوری و تجزیه‌وتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، تمام مطالعات بالقوه شناسایی‌شده را با روش‌های جست‌وجو، برای ورود ارزیابی کردند. هر دو نویسنده مرور به‌طور جداگانه کیفیت کارآزمایی را بررسی کردند. دادهها توسط هر دو نویسنده مرور استخراج شدند. صحت (accuracy) دادهها بررسی شدند.
نتایج اصلی
ما پنج مطالعه تصادفی‌سازی شده را با مجموع 1049 زن وارد کردیم که پنج تغییر مختلف تکنیک را در طول آمنیوسنتز (سه مطالعه) یا CVS (دو مطالعه) ارزیابی کردند.
برای آمنیوسنتز، سه مداخله بررسی شدند - پروژسترون عضلانی، هگزوپرنالین (hexoprenaline) و انتخاب محل‌های سوراخ کردن بالا یا پائین برای روش «کورسازی» دیرهنگام - و هر مداخله در یک مطالعه کوچک ارزیابی شدند. هیچ شواهد قطعی مبنی بر سودمندی هیچ‌یک از آن‌ها وجود نداشت. همین امر در مورد توکولیز تربوتالین (terbutaline tocolysis) و استفاده از آسپیراسیون پیوسته (continuous) با خلاء در طول CVS نیز صدق می‌کند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در مجموع، کیفیت شواهد خلاصه‌شده در این مرور برای تغییر رویه بالینی فعلی کافی نیست. در غیاب شواهد روشن، اپراتورها باید به استفاده از روش‌ها و اصلاحات تکنیکی که با آن‌ها بیشتر آشنا هستند، ادامه دهند.
هرگونه کارآزمایی تصادفی‌سازی شده در مورد اصلاحات تکنیکی که با استاندارد بالا و با پیامدهای بی‌خطری کافی و قدرت تشخیص تفاوت‌های بالینی مهم انجام شوند، مسلما مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
