سوءاستفاده جنسی از کودکان و نوجوانان هم‌چنان یک مشکل قابل توجه در سراسر جهان است. کودکان و نوجوانانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، اغلب دچار طیف وسیعی از مشکلات روانی، اجتماعی و جسمانی بوده و این مشکلات اغلب تا بزرگسالی آنها را همراهی می‌کنند. این موضوع، تعیین بهترین روش را برای کمک به کسانی که مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند، بسیار برجسته می‌کند. درمان‌های مبتنی بر روان‌درمانی روان‌تحلیلی یا روان‌پویشی (psychoanalytic/psychodynamic psychotherapy) اغلب برای قربانیان سوءاستفاده جنسی ارائه می‌شوند. این درمان‌ها بر این ایده استوار هستند که وجود مشکلات در روابط یا تجربیات گذشته اغلب به ناخودآگاه رانده می‌شوند، اما بعدا به شکل مشکلاتی در زمان حال دوباره ظاهر می‌شوند. از طریق ارتباط با یک روان‌درمانگر روان‌تحلیلی/روان‌پویشی، به فرد کمک می‌شود تا درک آگاهانه‌تری از تعارض‌های ناخودآگاه خود به دست آورد و تصور می‌شود که این امر به بهبودی او کمک می‌کند. بااین‌حال، ما هیچ مطالعه‌ای را از این نوع درمان نیافتیم که معیارهای ورود دقیق به این مرور را داشته باشد. در نتیجه، ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی روان‌درمانی روان‌تحلیلی/روان‌پویشی برای کودکان و نوجوانانی که مورد آزار جنسی قرار داشته‌اند، داشته باشیم. پیامدهای این فقدان شواهد برای تحقیق و عملکرد بالینی مورد بحث قرار می‌گیرند. باید کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و با کیفیت بالا انجام شوند، اما ممکن است لازم باشد مرورهای سیستماتیک آینده در مورد این موضوع، گنجاندن دیگر شواهد را با کیفیت پائین‌تر در نظر بگیرند تا از نادیده گرفته شدن تحقیقات مهم جلوگیری شود.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده یا شبه-تصادفی‌سازی شده‌ای وجود ندارد که درمان روان‌تحلیلی/روان‌پویشی را با درمان معمول، عدم درمان یا گروه کنترل لیست انتظار برای کودکان و نوجوانانی مقایسه کند که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. در نتیجه، ما نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی روان‌درمانی روان‌تحلیلی/روان‌پویشی برای این جمعیت داشته باشیم. این شکاف مهم، نیاز به انجام تحقیقات بیشتر را در مورد اثربخشی روان‌درمانی روان‌تحلیلی/روان‌پویشی در این جمعیت برجسته می‌کند. چنین تحقیقاتی در حالت ایده‌آل باید به شکل کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در مقیاس بزرگ و با کیفیت روش‌شناسی (methodology) بالا انجام شوند. اگر این موارد انجام نشوند، ممکن است لازم باشد مرورهای سیستماتیک آینده در مورد این موضوع، شواهدی را با کیفیت پائین‌تر نیز در نظر بگیرند تا از نادیده گرفته شدن تحقیقات مهم جلوگیری شود.
سوءاستفاده جنسی از کودکان و نوجوانان یک مشکل قابل توجه در سراسر جهان است. این وضعیت با طیف گسترده‌ای از پیامدهای منفی روان‌شناختی، اجتماعی و جسمانی برای قربانیان همراه است. این تاثیرات اغلب بلافاصله پس از سوءاستفاده جنسی قابل مشاهده هستند، اما ممکن است بعدا و گاهی فقط در زندگی بزرگسالی بروز کنند. تعدادی مداخله مختلف با هدف کمک به کودکان و نوجوانانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند، وجود داشته و روان‌درمانی روان‌تحلیلی/روان‌پویشی (psychoanalytic/psychodynamic psychotherapy) سابقه طولانی در استفاده برای چنین قربانیانی دارد. در این مرور، ما بر آن شدیم تا شواهدی را برای اثربخشی آنها، به‌ویژه در کودکان و نوجوانانی که مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند، پیدا کنیم.
ارزیابی اثربخشی روان‌درمانی روان‌تحلیلی/روان‌پویشی برای کودکان و نوجوانانی که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند.
ما بانک‌های اطلاعاتی زیر را در می 2013 جست‌وجو کردیم: CENTRAL؛ Ovid MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ CINAHL؛ Sociological Abstracts؛ Social Science Citation Index؛ Conference Proceedings Citation Index - Social Science and Humanities؛ LILACS و WorldCat. هم‌چنین سه پایگاه ثبت کارآزمایی را جست‌وجو کرده، فهرست منابع مطالعات مرتبط را بررسی کرده و با متخصصان شناخته‌شده تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده که روان‌درمانی روان‌تحلیلی/روان‌پویشی را با درمان معمول یا عدم درمان/کنترل لیست انتظار برای کودکان و نوجوانان تا سن 18 سال مقایسه کردند که در هر زمانی قبل از مداخله، با سوءاستفاده جنسی مواجه شدند.
نویسندگان مرور (BP و WT) به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجو را برای شناسایی مطالعاتی غربالگری کردند که معیارهای واجد شرایط بودن را داشتند.
هیچ کارآزمایی‌ای شناسایی نشد که معیارهای ورود به این مرور را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.