سردردهای خوشه‌ای، سردردهای طاقت‌فرسای شدیدی هستند. آنها ممکن است چندین ساعت طول بکشند، معمولا فقط در یک طرف سر هستند و مردان را بیشتر از زنان مبتلا می‌کنند. سردردهای متعدد، ممکن است طی چند روز رخ دهند. به دلیل ماهیت شدید درد همراه با سردرد خوشه‌ای، تسکین سریع درد اهمیت دارد.
تریپتان‌ها نوعی دارو برای درمان میگرن هستند. اگرچه میگرن با سردرد خوشه‌ای تفاوت دارد، دلایلی وجود دارد که قبول کنیم برخی از اشکال این داروها می‌توانند در تسکین سردرد خوشه‌ای مفید باشند. تریپتان‌ها را می‌توان از طریق تزریق زیر-پوستی یا با اسپری به داخل بینی (اینترانازال) برای تسکین سریع درد تجویز کرد.
این مرور، شش مطالعه را یافت که دو تریپتان مختلف را بررسی کردند. تعداد افراد در مطالعات محدود بود. طی 15 دقیقه پس از استفاده از 6 میلی‌گرم سوماتریپتان زیر-جلدی، تقریبا 8 نفر از هر 10 شرکت‌کننده، دردی با شدت بیشتر از درد خفیف نداشته، و از هر 10 نفر، 5 نفر بدون درد بودند. طی 15 دقیقه پس از مصرف 5 میلی‌گرم زولمیتریپتان اینترانازال، 3 نفر از هر 10 نفر، دردی با شدت بیشتر از درد خفیف نداشته و از 1 نفر از هر 10 نفر بدون درد بود. عوارض جانبی با مصرف تریپتان بیشتر از دارونما رخ دادند، اما عموما شدت آنها خفیف تا متوسط بود.
سردرد خوشه‌ای تجربه وحشتناکی است. انجام پژوهش بیشتر در مورد چگونگی تسکین بهتر و سریع‌تر درد و برای تعداد بیماران بیشتر، مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
بر اساس داده‌های محدود، 6 میلی‌گرم سوماتریپتان زیر-جلدی نسبت به 5 میلی‌گرم یا 10 میلی‌گرم زولمیتریپتان اینترانازال، برای پاسخ‌دهی‌های سریع (15 دقیقه)، که در این شرایط مهم هستند، برتری داشت. راه‌های خوراکی تجویز، مناسب نیستند.
این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصیل کاکرین است که در شماره 4، سال 2010 منتشر شد (Law 2010). سردرد خوشه‌ای، یک وضعیت ناشایع، به شدت دردناک و ناتوان‌کننده است، که شروع سریعی دارد. گزینه‌های درمانی معتبر، محدود هستند؛ درمان خط-اول شامل اکسیژن استنشاقی است. درمان‌های دیگر مانند لیگنوکائین (lignocaine) اینترانازال و ارگوتامین (ergotamine)، به طور معمول مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و کمتر مطالعه می‌شوند. تریپتان‌ها با موفقیت در درمان حملات میگرن استفاده می‌شوند و همچنین ممکن است برای سردرد خوشه‌ای مفید باشند.
ارزیابی اثربخشی و تحمل‌پذیری داروهای کلاس تریپتوفان، در مقایسه با دارونما (placebo) و دیگر مداخلات فعال، در درمان حاد سردرد خوشه‌ای اپیزودیک و مزمن در بیماران بزرگسال.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ ClinicalTrials.gov و فهرست منابع را برای مطالعات را از زمان آغاز به کار تا 22 ژانویه 2010 برای مرور اصیل، و از 2009 تا 4 اپریل 2013 برای این به‌روزرسانی، جست‌وجو کردیم.
مطالعات تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور و کنترل شده با دارونما، در مورد تریپتان‌ها در درمان حاد اپیزودهای سردرد خوشه‌ای.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، کیفیت مطالعه را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. تعداد شرکت‌کنندگان با سطوح مختلف تسکین درد، نیاز به داروی نجات، و ابتلا به عوارض جانبی و نشانه‌های مرتبط با سردرد در گروه‌های درمان و کنترل، برای محاسبه نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان تا حصول یک منفعت (NNT) و یک آسیب (NNH) استفاده شدند.
جست‌وجوهای جدید در سال 2013، هیچ مطالعه جدید مرتبطی را شناسایی نکردند.
هر شش مطالعه وارد شده، از یک دوز واحد تریپتان برای درمان حمله درد با شدت متوسط تا شدید استفاده کردند. سوماتریپتان زیر-جلدی، به 131 شرکت‌کننده با دوز 6 میلی‌گرم، و به 88 شرکت‌کننده با دوز 12 میلی‌گرم داده شد. زولمیتریپتان (zolmitriptan) خوراکی یا اینترانازال، به 231 شرکت‌کننده با دوز 5 میلی‌گرم و به 223 شرکت‌کننده با دوز 10 میلی‌گرم داده شد. دارونما برای 326 شرکت‌کننده تجویز شد.
تریپتان‌ها برای تسکین سردرد و رسیدن به وضعیت بدون درد، از دارونما موثرتر بودند. تا 15 دقیقه پس از درمان با 6 میلی‌گرم سوماتریپتان زیر-جلدی، 48% از شرکت‌کنندگان بدون درد و 75% بدون درد یا با درد خفیف بودند (به ترتیب 17% و 32% در مقایسه با دارونما). NNTها برای 6 میلی‌گرم سوماتریپتان زیر-جلدی، به ترتیب 3.3 (95% CI؛ 2.4 تا 5.0) و 2.4 (95% CI؛ 1.9 تا 3.2) بودند. زولمیتریپتان اینترانازال با دوز 10 میلی‌گرم، مزیت کمتری داشت، 12% از شرکت‌کنندگان بدون درد و 28% بدون درد یا با درد خفیف (به ترتیب، 3% و 7% در مقایسه با دارونما) بودند. NNTها برای 10 میلی‌گرم زولمیتریپتان اینترانازال، به ترتیب 11 (6.4 تا 49) و 4.9 (3.3 تا 9.2) بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.