اگزما یک بیماری مزمن شایع است. خارش مهم‌ترین علامت آن بوده، و اگزما اغلب با خشکی پوست همراه است. ضایعات پوستی شامل بثورات پوستی، قرمزی، تورم پوست، پوسته پوسته شدن، ترشح از ضایعات و گاهی اوقات نیز خونریزی در نتیجه خاراندن مداوم است. اگرچه این بیماری می‌تواند در دوران کودکی برطرف شود، ممکن است در بزرگسالی نیز عود کرده یا تا بزرگسالی ادامه یابد. علت بروز اگزما را ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌دانند. مرطوب‌کننده‌ها، کورتیکواستروئیدهای موضعی، و تعدیل کننده‌های سیستم ایمنی موضعی پایه اصلی درمان اگزما هستند، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است به درمان با اشعه ماوراء بنفش یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیاز داشته باشند. درمان خارش بسیار دشوار است و منجر به خاراندن می‌شود، که به التهاب بیشتر پوست منجر شده، و اغلب افراد مبتلا به اگزما در یک دایره باطل خارش و خاراندن قرار می‌گیرند. نقش هیستامین در خارش همراه با اگزما به‌طور کامل مشخص نشده، اما آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 سال‌هاست که در درمان اگزما استفاده می‌شوند. اینها ممکن است تا حد زیادی برای عملکرد آرام‌بخشی خود، با آنتی‌هیستامین‌های بسیار آرام‌بخش، به عنوان مثال کلرفنیرامین (chlorpheniramine) و هیدروکسیزین (hydroxyzine)، استفاده شده باشند. با این حال، آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 به‌طور گسترده‌ای در درمان اختلالات آلرژیک، مانند کهیر، رینیت آلرژیک، و ملتحمه آلرژیک استفاده می‌شوند، اما اثربخشی آنها در کاهش خارش و اگزما نامشخص است. این مرور سیستماتیک به دنبال شواهدی برای تاثیرات و بی‌خطری (safety) استفاده از آنتی‌هیستامین‌های خوراکی برای اگزما بود تا نحوه استفاده از آنها را در عملکرد بالینی راهنمایی کند.
هیچ مطالعه‌ای با معیارهای ورود ما مطابقت نداشت. در حال حاضر هیچ شواهدی برای حمایت از اثربخشی یا بی‌خطری استفاده از آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 به تنهایی در درمان اگزما وجود ندارد. این موضوع بدین معنی نیست که چنین آنتی‌هیستامین‌هایی نمی‌توانند به عنوان یک درمان کمکی برای درمان‌های اصلی از جمله استروئیدهای موضعی مفید باشند، بلکه باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.
در حال حاضر هیچ شواهد سطح بالایی برای حمایت یا رد اثربخشی یا بی‌خطری آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 وجود ندارد که به عنوان تک درمانی برای اگزما استفاده می‌شوند. از آنجا که اکثر مطالعات استفاده از داروهای هم‌زمان را مجاز دانسته و شامل رویکردهای چند درمانی بودند، ارزیابی‌های معنی‌دار تاثیرات مجزای آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 بر اگزما امکان‌پذیر نبودند. اگرچه به نظر می‌رسد انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با طراحی خوب و با حذف داروهای هم‌زمان مورد نیاز است، باید به مسائل اخلاقی بالقوه‌ای توجه شود که با استفاده از آنتی‌هیستامین‌ها به عنوان تک درمانی برای مدیریت اگزما و با خودداری از استفاده از درمان‌های نجات یا کمکی مطرح می‌شوند. انجام مرور سیستماتیک بیشتر از مطالعاتی که در آنها درمان‌های هم‌زمان مجاز بودند، ممکن است در تعیین مزایای بالقوه آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 به عنوان درمان کمکی مفید باشند.
اگزما (eczema) نوعی بیماری پوستی شایع در بسیاری از کشورها است، و اگرچه اکثر موارد اگزما پیش از پنج سالگی رخ داده و اغلب در دوران کودکی یا نوجوانی برطرف می‌شود، می‌تواند تا بزرگسالی نیز ادامه یابد. خارش مهم‌ترین جنبه اگزما است، که اغلب به‌طور قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی فرد مبتلا تاثیر می‌گذارد.
ارزیابی تاثیرات آنتی‌هیستامین‌های خوراکی (آنتاگونیست‌های H1) به عنوان تک درمانی (monotherapy) در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اگزما.
بانک‌های اطلاعاتی زیر را تا مارچ 2012 جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه پوست در کاکرین، CENTRAL در کتابخانه کاکرین (2012، شماره 3)، MEDLINE (از سال 1946)، EMBASE (از 1974)، و LILACS (از سال 1982). فهرست منابع مطالعات خارج شده را برای یافتن منابع بیشتر از کارآزمایی‌های مرتبط بررسی کردیم. هم‌چنین سه پایگاه ثبت کارآزمایی را برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام و منتشر نشده جست‌وجو کردیم. خلاصه مقالات کارگاه‌های بین‌المللی تحقیقاتی (International Research Workshops) را در مورد اگزما، هم‌چنین خلاصه مقالات European Academy of Dermatology and Venereology و European Academy of Allergology and Clinical Immunology (EAACI) را، از سال 2000 تا 2011، به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
به دنبال آن بودیم که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل شده‌ای را بگنجانیم که تاثیرات و بی‌خطری (safety) مصرف آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 را به عنوان تک درمانی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اگزما ارزیابی کردند. مطالعاتی را حذف کردیم که یک آنتی‌هیستامین را با آنتی‌هیستامین دیگری مقایسه کرده و هیچ گروه کنترل دارونما نداشتند. هم‌چنین آنتی‌هیستامین‌های موضعی و آنتی‌هیستامین‌های خوراکی H1 را به عنوان درمان «کمکی» و مطالعات استفاده کننده را از هر گونه درمان هم‌زمان به غیر از نرم‌کننده‌ها یا مرطوب‌کننده‌ها کنار گذاشتیم، عمدتا به این دلیل که برخی از این اشکال درمان هم‌زمان ممکن است در ارزیابی تاثیرات آنتی‌هیستامین‌ها بر اگزما به عنوان اصلاح‌کننده‌های درمان در نظر گرفته شوند.
جست‌وجوی ما 409 منبع را بازیابی کرد. بر اساس ارزیابی عناوین، چکیده‌ها، یا هر دوی آنها، همه را به جز 36 مورد از این مطالعات، حذف کردیم. پس از ارزیابی متن کامل هر گزارش، 35 مطالعه دیگر را حذف کردیم، و 1 مطالعه در انتظار طبقه‌بندی در انتظار پاسخ از سوی محققین کارآزمایی است. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم ارزیابی مطالعه را انجام دادند.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل شده‌ای با معیارهای ورود مطابقت نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.