آنافیلاکسی (anaphylaxis) یک واکنش آلرژیک جدی است که شروع سریعی داشته و ممکن است باعث مرگ‌ومیر بیماران شود. این وضعیت معمولا توسط غذا، نیش حشره، مصرف دارو، یا لاتکس لاستیکی طبیعی ایجاد می‌شود. این واکنش بدون هشدار رخ داده و می‌تواند یک تجربه ترسناک برای افراد در معرض خطر و برای خانواده و دوستان آنها باشد. استروئیدها (گلوکوکورتیکوئیدها) اغلب برای استفاده در مدیریت افراد مبتلا به آنافیلاکسی توصیه می‌شود. با این حال، پایه شواهد در حمایت از استفاده از استروئیدها نامشخص است. بنابراین یک مرور سیستماتیک را در متون علمی انجام دادیم و بانک‌های اطلاعاتی کلیدی را برای دستیابی به مطالب منتشر شده و منتشر نشده با کیفیت بالا در مورد استفاده از استروئیدها برای درمان اورژانس آنافیلاکسی جست‌وجو کردیم. علاوه بر این، با کارشناسان این حوزه و شرکت‌های دارویی مربوطه تماس گرفتیم. ما نتوانستیم هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده‌ای را در مورد این موضوع از طریق جست‌وجوهایمان پیدا کنیم. نتیجه می‌گیریم که هیچ شواهدی برگرفته از مطالعاتی با کیفیت بالا برای استفاده از استروئیدها در مدیریت اضطراری آنافیلاکسی وجود ندارد. بنابراین، نه می‌توانیم از استفاده از این داروها برای این منظور حمایت کنیم و نه رد.
بر اساس نتایج این مرور، قادر به ارائه هیچ توصیه‌ای در مورد استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها در درمان آنافیلاکسی نیستیم.
آنافیلاکسی (anaphylaxis) یک واکنش حساسیت مفرط و جدی است که شروع سریعی داشته و ممکن است باعث مرگ‌ومیر بیماران شود. دستورالعمل‌های درمانی آنافیلاکسی استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها را برای درمان افراد مبتلا به آنافیلاکسی توصیه می‌کنند.
به دنبال ارزیابی مزایا و مضرات درمان با گلوکوکورتیکوئید در طول اپیزود‌های آنافیلاکسی بودیم.
در نسخه قبلی، متون علمی را تا سپتامبر 2009 جست‌وجو کردیم. در این نسخه، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین؛ شماره 3؛ 2011)؛ MEDLINE (Ovid) (1956 تا سپتامبر 2011)؛ EMBASE (Ovid) (1982 تا سپتامبر 2011)؛ CINAHL (EBSCOhost) (تا سپتامبر 2011) را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین UK National Research Register و وب‌سایت‌های فهرست کارآزمایی‌های در حال انجام را جست‌وجو کرده، و برای یافتن مطالب منتشر نشده با کارشناسان بین‌المللی در حوزه آنافیلاکسی تماس گرفتیم.
ما برنامه‌ریزی کردیم تا کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده‌ای را در نظر بگیریم که گلوکوکورتیکوئیدها را با هر گروه کنترل (اعم از دارونما (placebo)، آدرنالین (اپی‌نفرین)، آنتی‌هیستامین، یا هر ترکیبی از آنها) مقایسه کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم مقالات را برای ورود ارزیابی کردند.
هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که معیارهای ورود را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.