در کل هفت کارآزمایی کوچک را با 1420 زن وارد کردیم. یک کارآزمایی که شامل 726 زن بود، توسط این نسخه به‌روز شناسایی و روش دو مرحله‌ای در برابر یک مرحله‌ای بررسی شد. این کارآزمایی‌ها دارای خطرات متغیر سوگیری بودند و تعداد پیامدهای کمی را گزارش دادند. شش پیامد جهت ارزیابی کیفیت با استفاده از GRADE از قبل تعیین شد: تست تحمل گلوکز خوراکی (oral glucose tolerance test; OGTT) حدود 75 گرم در برابر OGTT حدود 100 گرم، داده‌ها فقط برای ارزیابی یک پیامد (تشخیص دیابت بارداری) در دسترس بودند. یک کارآزمایی سه روش مختلف برای ارائه گلوکز را مقایسه کرد: یک آب‌نبات (39 زن)، نوشیدنی پلیمر گلوکز 50 گرمی (40 زن) و یک نوشیدنی مونومر 50 گرمی (43 زن). نتایج گزارش شده توسط این کارآزمایی را به صورت مقایسه‌های جداگانه وارد کرده‌ایم. هیچ یک از کارآزمایی‌ها هزینه‌های خدمات سلامت را گزارش ندادند.

ما شش مقایسه اصلی را مورد بررسی قرار دادیم.

75 گرم OGTT در برابر 100 گرم OGTT (1 کارآزمایی، 248 زن): زنانی که 75 گرم OGTT دریافت کردند دارای نسبت خطر (relative risk) بیشتری برای تشخیص ابتلا به GDM بودند (خطر نسبی (RR): 2.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.96 تا 6.75؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). هیچ داده‌ای برای پیامدهای دیگر از پیش تعیین شده زیر برای ارزیابی GRADE گزارش نشد: زایمان سزارین، ماکروزومی > 4.5 کیلوگرم یا بر اساس تعریف ارائه شده در کارآزمایی، دیابت نوع 2 طولانی‌مدت مادر و دیابت نوع 2 طولانی‌مدت نوزاد و هزینه‌های اقتصادی.

آب‌نبات در برابر نوشیدنی مونومر گلوکز 50 گرمی (1 کارآزمایی، 60 زن): اکثر زنانی که به جای گلوکز مونومر، آب‌نبات دریافت کردند، طعم آب‌نبات را ترجیح دادند (RR: 0.60؛ 95% CI؛ 0.42 تا 0.86) و گلوکز 1 ساعت با آب‌نبات کمتر بود. در سایر پیامدهای گزارش شده (عوارض جانبی مادران) تفاوتی وجود نداشت. هیچ یک از پیامدهای نوزادان یا پیامدهای اولیه مرور گزارش نشد.

نوشیدنی پلیمر گلوکز 50 گرمی در برابر نوشیدنی مونومر گلوکز 50 گرمی (3 کارآزمایی، 239 زن): تفاوت میانگین (MD) در بارداری هنگام زایمان 0.80- هفته بود (1 کارآزمایی؛ 100 زن؛ 95% CI؛ 1.69- تا 0.09). در نوشیدنی پلیمر گلوکز عوارض جانبی کمتر شایع بود (1 کارآزمایی؛ 63 زن؛ RR: 0.21؛ 95% CI؛ 0.07 تا 0.59)، و تفاوت قابل‌ توجهی در مقبولیت طعم وجود نداشت (1 کارآزمایی؛ 63 زن؛ RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.29). در مقایسه با نوشیدنی مونومر گلوکز 50 گرمی، تعداد کمتری از زنان در گروه نوشیدنی پلیمر گلوکز 50 گرمی تهوع را گزارش کردند (1 کارآزمایی؛ 66 زن؛ RR: 0.29؛ 95% CI؛ 0.11 تا 0.78). هیچ معیاری از موربیدیتی مادران یا پیامدهای نوزادان گزارش نشد.

غذای گلوکز 50 گرمی در برابر نوشیدنی گلوکز 50 گرمی (1 کارآزمایی، 30 زن): زنانی که گلوکز را به جای یک نوشیدنی، در غذای خود دریافت کردند عوارض جانبی کمتری را گزارش دادند (RR: 0.08؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.56). تفاوت واضحی بین تعداد زنانی که نیاز به تست بیشتر داشتند، وجود نداشت (RR: 0.14؛ 95% CI؛ 0.01 تا 2.55). هیچ معیار دیگری از موربیدیتی مادران یا پیامد برای نوزاد یا پیامدهای اولیه مرور گزارش نشد.

75 گرم OGTT بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) در برابر 75 گرم OGTT طبق معیارهای انجمن دیابت آمریکا (American Diabetes Association; ADA) (1 کارآزمایی، 116 زن): هیچ تفاوت واضحی در پیامدهای وارد شده بین زنانی که 75 گرم OGTT دریافت کردند و با استفاده از معیارهای مبتنی بر توصیه‌های WHO (1999) تشخیص داده شدند و زنانی که 75 گرم OGTT دریافت کردند و با استفاده از معیارهای توصیه شده در ADA (سال 1979) تشخیص داده شدند، وجود نداشت. پیامدهای اندازه‌گیری شده شامل تشخیص دیابت بارداری (RR: 1.47؛ 95% CI؛ 0.66 تا 3.25)، زایمان سزارین (RR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.35)، ماکروزومی تعریف شده به صورت > صدک 90ام به وسیله سونوگرافی یا وزن هنگام تولد بیش از 4000 گرم (RR: 0.73؛ 95% CI؛ 0.19 تا 2.79)، مرده‌زایی (RR: 0.49؛ 95% CI؛ 0.02 تا 11.68) و تولد به کمک ابزار (RR: 0.21؛ 95% CI؛ 0.01 تا 3.94) بود. هیچ پیامد ثانویه دیگری گزارش نشد.

رویکرد دو مرحله‌ای (50 گرم تست چالش گلوکز خوراکی و به دنبال آن 100 گرم OGTT معیار کارپنتر و کاستان (Carpenter and Coustan criteria)) در برابر رویکرد یک مرحله‌ای (معیار جهانی 75 گرم OGTT طبق ADA) (1 کارآزمایی، 726 زن): زنان تخصیص داده شده به روش دو مرحله‌ای در مقایسه با زنان تخصیص داده شده به روش یک مرحله‌ای خطر ابتلا به GDM کمتری را در هفته‌های 11 تا 14 بارداری داشتند (RR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.28 تا 0.95). پیامد اولیه یا ثانویه دیگری گزارش نشد.