زخم‌های فشاری (که تحت عنوان زخم بستر، زخم فشاری، و زخم دکوبیتوس شناخته می‌شوند) نواحی موضعی آسیب بافتی هستند که در اثر فشار بیش از حد و نیروهای برشی ایجاد می‌شوند. زخم‌های فشاری عمدتا در افرادی رخ می‌دهند که تحرک محدود، آسیب عصبی یا هر دو را دارند. فشار ناشی از دراز کشیدن یا نشستن روی قسمت خاصی از بدن، منجر به اختلال در جریان اکسیژن و مواد مغذی به ناحیه آسیب دیده می‌شود. تغییر وضعیت بدن شامل حرکت دادن فرد به وضعیتی متفاوت به منظور برداشتن یا توزیع مجدد فشار از قسمتی از بدن است. اگر فرد مبتلا به زخم فشاری موجود هم‌چنان به دراز کشیدن یا تحمل وزن روی ناحیه آسیب دیده ادامه دهد، بافت‌ها از جریان خون تهی شده و اکسیژن یا مواد مغذی به زخم نرسیده، و مواد زائد از زخم خارج نمی‌شوند، مواردی که برای بهبودی زخم لازم هستند. افرادی که نمی‌توانند خودشان وضعیت بدن خود را تغییر دهند، نیاز به کمک دارند. بهترین دستورالعمل‌های بین‌المللی درمانی از تغییر وضعیت بدن به عنوان یک جزء جدایی‌ناپذیر از استراتژی مدیریت زخم فشاری حمایت می‌کنند. نویسندگان این مرور هیچ مطالعه‌ای را نیافتند که واجد شرایط گنجاندن در مرور باشد. بنابراین، نمی‌دانیم که تغییر وضعیت بدن افراد، تفاوتی را در میزان بهبودی زخم‌های فشاری ایجاد می‌کند یا خیر.