پیشینه
آنوریسم (aneurysm) یک دیلاتاسیون لوکالیزه شده یا پهن‌تر شدن یک شریان است. آنوریسم توراسیک یک بیماری نسبتا نادر است که بر مردان و زنان مسن تاثیر می‌گذارد. علت آنوریسم‌های توراسیک ناشناخته است؛ اما آنوریسم‌ها به‌طور کلی نشانه‌ای ایجاد نمی‌کنند. با این حال، آنها احتمالا در اندازه بزرگ خواهند شد. بیماران که در زمان تشخیص درمان جراحی دریافت نمی‌کنند شانس بیشتری برای مردن در اثر پاره‌شدن آنوریسم دارند. آنوریسم‌های بیش از 5 سانتی‌متر خطر ابتلا به پاره شدن انفجاری را افزایش می‌دهند. ترمیم جراحی آنوریسم نیاز به بی‌حسی عمومی و باز کردن دیواره قفسه سینه برای قرار دادن یک پیوند مصنوعی در ناحیه رگ مشکل‌دار است. این موضوع با مرگومیر مرتبط با پروسیجر انجام جراحی، و عوارضی مانند پاراپلژی (paraplegia)، سکته مغزی و نارسایی کلیه همراه است و بعضی از بیماران به علت سن و بیماری‌های مرتبط با آن از بین می‌روند. ترمیم آندواسکولار تکنیکی است که به تازگی معرفی شده، با کمترین میزان تهاجم همراه است و در آن یک استنت از طریق یک رگ خونی تحویل داده و در آنوریسم ثابت می‌شود. بین استنت و دیواره عروق ارتباط محکمی برقرار می‌شود، به‌طوری که خون بین آن دو جریان نمی‌یابد. برای نشان دادن اثربخشی ترمیم اندوواسکولار در مقایسه با ترمیم جراحی باز برای آنوریسم‌های توراسیک، به جست‌وجوی شواهد پرداختیم.
نتایج کلیدی
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای در بررسی منابع علمی پیدا نشدند (تا ژانویه 2016 موجود است). گزارش‌ها از مطالعات غیر-تصادفی‌سازی شده پیشنهاد می‌کنند که ترمیم اندواسکولار از نظر تکنیکی قابل اجرا است و ممکن است پیامدهای زودهنگام منفی را شامل مرگومیر و پاراپلژی کاهش دهند. با این حال، وسایل استنت عوارض دیرهنگامی دارند که در جراحی باز شایع نیستند (مثلا، پیشرفت نشتی‌ها، جابه‌جا شدن گرافت، نیاز به مداخله مجدد) و بیماران دریافت کننده استنت ممکن است به نظارت مکرر با اسکن‌های توموگرافی کامپیوتری نیاز داشته باشند.
کیفیت شواهد
در نبود مطالعات واجد شرایط برای ورود به این مرور، ارزیابی کیفیت شواهد امکان‌پذیر نبود.
گرافت استنت در آئورت توراسیک از نظر تکنیکی قابل اجرا است و مطالعات غیر-تصادفی‌سازی شده پیشنهاد می‌کنند که باعث کاهش پیامدهای زودهنگام مانند پاراپلژی، مرگومیر و بستری در بیمارستان می‌شود. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با کیفیت بالا که به ارزیابی همه پیامدهای مرتبط از نظر بالینی، شامل open-conversion، مسدود شدن آنوریسم، اندولیک و مرگومیر دیرهنگام بپردازند، مورد نیاز هستند.
آنوریسم آئورت توراسیک (thoracic aortic aneurysm; TAA) یک بیماری غیر-معمول است و بروز آن 10.4 در 100,000 نفر تخمین زده شده است. این وضعیت عمدتا در افراد مسن رخ می‌دهد و به‌طور مساوی بین هر دو جنس توزیع می‌شود. هیچ علامت یا نشانه‌ای از حضور بیماری وجود ندارد. بزرگ‌شدن پیش‌رونده، اما غیر-قابل پیش‌بینی از آئورت دیلاته، روند طبیعی بیماری است و می‌تواند منجر به پارگی شود. ترمیم جراحی باز قفسه سینه با استفاده از گرافت پروتز واسطه، یک درمان متعارف برای TAA است. با وجود پیشرفت‌های انجام شده در پروسیجرهای جراحی، عوارض حول‌وحوش جراحی قابل توجه هستند. گزینه جایگزین ترمیم اندوواسکولار آنوریسم توراسیک (thoracic endovascular aneurysm repair; TEVAR) یک تکنیک کمتر تهاجمی و به‌طور بالقوه ایمن‌تر است و میزان موربیدیتی و مورتالیتی آن در مقایسه با درمان متعارف کمتر است. شواهدی برای حمایت از استفاده از TEVAR برای این بیماران به جای جراحی باز، لازم است. این نسخه به‌روز شده مروری است که ابتدا در سال 2009 منتشر شد.
هدف این مرور ارزیابی اثربخشی TEVAR در برابر درمان متعارف جراحی باز در بیماران مبتلا به آنوریسم آئورت توراسیک است.
برای به‌روز کردن این مرور، متخصص اطلاعات گروه عروق در کاکرین، پایگاه ثبت تخصصی (آخرین جست‌وجو در ژانویه 2016) و CENTRAL (2015، شماره 12) را جست‌وجو کرد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که در آنها بیماران مبتلا به TAAها به صورت تصادفی به TEVAR یا ترمیم جراحی باز تقسیم شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌های بالقوه را برای واجد شرایط بودن شناسایی و ارزیابی کردند. مطالعات خارج شده توسط نویسنده دیگری کنترل شد. ما هیچ تجزیه‌وتحلیل آماری انجام ندادیم، زیرا هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را شناسایی نکردیم.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده منتشر شده یا منتشر نشده‌ای را پیدا نکردیم که به مقایسه TEVAR با ترمیم جراحی باز متعارف برای درمان آنوریسم‌های آئورت توراسیک پرداخته باشند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.