سوال مطالعه مروری
آیا انجام آزمایش سریع ویروسی در بخش اورژانس بر درمان کودکان مبتلا به تب و نشانه‌های تنفسی تاثیر می‌گذارد؟
پیشینه
کودکان 0 تا 18 ساله سالم که در بخش‌های اورژانس (EDs) با تب و نشانه‌های تنفسی بستری می‌شوند، بار (burden) عمده‌ای هستند برای سیستم مراقبت‌های سلامت، همچنین افزایش اضطراب و هزینه‌های زیاد برای والدین و مراقبان آنها. پزشکان اغلب آزمایش‌های تشخیصی را تجویز می‌کنند و زمانی که از علت بیماری مطمئن نیستند و نگران احتمال حضور عفونت باکتریایی جدی هستند، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کنند. با این حال، در بیشتر موارد، تب و نشانه‌های تنفسی توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شوند. علاوه بر این، در کودکانی که علت بیماری آنها ویروس است، خطر بروز عفونت جدی باکتریایی بسیار کم است. ما این مرور را انجام دادیم تا ارزیابی کنیم انجام یک آزمایش سریع ویروسی که در اورژانس انجام می‌شود، عملکرد بالینی پزشکان را هنگام درمان این کودکان تغییر می‌دهد یا خیر.
ویژگی‌‌های مطالعه
ما مطالعات قابل بازیابی را از جولای 2014 بررسی کردیم. چهار مطالعه کنترل‌شده آینده‌نگر را با حضور کودکان سالم زیر 18 سال وارد کردیم که به دلیل تب و نشانه‌های تنفسی در اورژانس یک کلینیک مراقبت‌های فوری حضور یافتند.
نتایج کلیدی
بر اساس نتایج این چهار مطالعه، که شامل 759 شرکت‌کننده بودند، دریافتیم که در کودکان سالم که با تب و نشانه‌های تنفسی به اورژانس مراجعه کردند، انجام یک آزمایش سریع ویروسی تمایل به تجویز کمتر آنتی‌بیوتیک‌ها را نشان داد، اما این یافته از نظر آماری معنی‌دار نبود. با این حال، ما دریافتیم که انجام آزمایش سریع ویروسی استفاده از اشعه ایکس قفسه سینه را کاهش می‌دهد. همچنین آزمایش خون و ادرار را می‌توان انجام داد. بررسی تاثیر واقعی این مداخله بر دفعات انجام آزمایش خون و ادرار، همچنین طول مدت ویزیت ED، نیازمند انجام کارآزمایی‌هایی با تعداد بیشتری از کودکان است. هیچ یک از مطالعات واردشده آسیب‌ها یا عوارض جانبی مربوط به مداخله آزمایش‌شده را گزارش نکرد.
کیفیت شواهد
با توجه به وجود خطر سوگیری (bias)، مستقیم نبودن (indirectness)، عدم دقت (imprecision)، سوگیری انتشار (publication bias) و ناسازگاری، سطح کیفیت شواهد متوسط در نظر گرفته شد. در حالی که هیچ یک از مطالعات از کورسازی (blinding) استفاده نکردند، تاثیر استفاده از آزمایش سریع ویروسی در توانایی آن برای ارائه اطلاعات تشخیصی است. کورسازی این مداخلات برای پزشک غیرممکن خواهد بود و مداخله را بی‌فایده می‌کند.
شواهد کافی برای حمایت از انجام روتین آزمایشات سریع ویروسی برای کاهش مصرف آنتی‌بیوتیک در EDهای کودکان وجود ندارد. آزمایش سریع ویروسی ممکن است میزان مصرف آنتی‌بیوتیک و دیگر بررسی‌ها (آزمایش ادرار و خون) را کاهش دهد یا تاثیری نداشته باشد؛ این مطالعات قدرت کافی را برای پرداختن به این سوال نداشتند. با این حال، انجام آزمایش سریع ویروسی نرخ انجام اشعه ایکس قفسه سینه را در ED کاهش می‌دهد. انجام یک کارآزمایی با قدرت کافی برای استفاده از آنتی‌بیوتیک به عنوان یک پیامد مورد نیاز است.
عفونت‌های حاد تنفسی (acute respiratory infections; ARIs) در کودکان، بار (burden) قابل توجهی را بر دوش بخش‌های اورژانس (Emergency Departments; EDs) کودکان و خانواده‌ها تحمیل می‌کند. بیشتر این بیماری‌ها به دلیل ویروس‌ها ایجاد می‌شوند. با این حال، به دلیل عدم قطعیت تشخیصی، بررسی‌ها (رادیوگرافی، آزمایش خون و ادرار) برای منتفی دانستن حضور عفونت‌های باکتریایی و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها اغلب درخواست می‌شوند. این مساله منجر به ویزیت‌های طولانی‌مدت در ED و استفاده غیرضروری از آنتی‌بیوتیک می‌شود. خطر بروز عفونت باکتریایی همزمان در کودکان بالای سه ماه و مبتلا به عفونت ویروسی تایید شده، ناچیز گزارش شده است. انجام آزمایش سریع ویروسی در ED ممکن است نیاز به آزمایش‌های احتیاطی و استفاده از آنتی‌بیوتیک را کاهش دهد.
تعیین اینکه استفاده از تست تشخیص سریع ویروسی برای کودکان مبتلا به عفونت حاد تنفسی (ARI) در بخش‌های اورژانس (EDs)، در مقایسه با عدم استفاده از تست تشخیص سریع ویروسی، مدیریت بالینی بیمار و استفاده از منابع را در اورژانس تغییر می‌دهد یا خیر. ما فرض کردیم که انجام آزمایش سریع ویروسی، استفاده از آنتی‌بیوتیک در ED را کاهش داده، همچنین نرخ آزمایش‌های جانبی و طول مدت ویزیت‌های ED را کاهش می‌دهد.
ما CENTRAL (2014، شماره 6)، MEDLINE (1950 تا هفته 1 جولای 2014)، MEDLINE In-Process & Other Non-Indexed Citations (15 جولای 2014)، EMBASE.com (1988 تا جولای 2014)، HealthStar (1966 تا 2009)، BIOSIS Previews (1969 تا جولای 2014)، CAB Abstracts (1973 تا جولای 2014)، CBCA Reference (1970 تا 2007) و ProQuest Dissertations and Theses (1861 تا 2009) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) از انجام آزمایش‌های سریع ویروسی در کودکان مبتلا به ARI در ED.
دو نویسنده مرور از معیارهای ورود برای انتخاب کارآزمایی‌ها، ارزیابی کیفیت آنها، و استخراج داده‌ها استفاده کردند. داده‌های از دست رفته را از نویسندگان کارآزمایی به دست آوردیم. تفاوت‌ها را در نرخ بررسی‌ها و استفاده از آنتی‌بیوتیک به صورت خطر نسبی (RR)، و تفاوت در طول ویزیت‌های ED را به صورت تفاوت میانگین (MD) با 95% فاصله اطمینان (CIs)، بیان کردیم.
هیچ کارآزمایی جدیدی برای ورود به این نسخه به‌روز شده در سال 2014 شناسایی نشد. چهار کارآزمایی (سه RCT و یک شبه-RCT) را با 759 کودک در گروه آزمایش سریع ویروسی و 829 کودک در گروه کنترل وارد کردیم. سه مورد از چهار مطالعه، از نظر سن کم شرکت‌کنندگان مشابه بودند، و یک مطالعه، سن ورود به مطالعه را تا پنج سال افزایش داد. همه مطالعات شامل تب یا نشانه‌های تنفسی به عنوان معیارهای ورود بودند (دو مطالعه به هر دو مورد نیاز داشتند، یکی به تب یا نشانه‌های تنفسی، و دیگری فقط به تب نیاز داشتند). همه مطالعات از نظر معیارهای خروج، مداخله، و داده‌های پیامد، مشابه بودند. از نظر خطر سوگیری (bias)، یک مطالعه موفق به استفاده از یک مولد توالی تصادفی (random sequence generator) نشد، یک مطالعه در مورد کامل بودن داده‌های پیامد اظهار نظر نکرد، و فقط یکی از چهار مطالعه، پنهانسازی تخصیص (allocation concealment) را به عنوان بخشی از طراحی مطالعه وارد کرد. هیچ یک از مطالعات شرکت‌کنندگان را به‌طور قطعی کورسازی نکردند.
انجام آزمایش سریع ویروسی منجر به کاهش مصرف آنتی‌بیوتیک در ED شد، اما این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود. ما نرخ کمتری را از انجام رادیوگرافی قفسه سینه (RR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.65 تا 0.91) در گروه آزمایش سریع ویروسی یافتیم، اما تاثیری بر طول مدت ویزیت در ED، یا آزمایش خون یا ادرار در ED نداشت. هیچ مطالعه‌ای به عوارض جانبی مربوط به آزمایش ویروسی اشاره نکرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.