جراحی needle suspension برای درمان بی‌اختیاری ادراری در زنان

پیشینه

بی‌اختیاری ادراری استرسی، به معنای نشت ادرار هنگام سرفه، خندیدن، عطسه‌کردن یا ورزش است. وارد آمدن آسیب به ماهیچه‌هایی که نگهدارنده مثانه هستند ممکن است علت آن باشد. حدود یک سوم زنان بزرگسال مبتلا به نشت ادراری بوده، و حدود یک سوم آنها مشکلات شدیدی دارند که نیازمند جراحی است. مقدار مشخص و قابل‌توجهی از درآمد یک زن و خانواده‌اش می‌تواند صرف مدیریت بی‌اختیاری ادراری استرسی شود.

وقتی روش‌های غیر جراحی، مانند تمرین و ورزش ماهیچه‌های کف لگن (پایه شکم) یا داروها موثر نباشند، جراحی برای بالا کشیدن و حمایت از گردن مثانه استفاده می‌شود تا به توقف نشت ادرار کمک کند. روش جراحی needle suspension شامل استفاده از بخیه‌های (سوچورهای) محکم بین واژن و دیواره شکم است.

ویژگی‌های مطالعه

این مرور 10 کارآزمایی را یافت، که شامل 375 زن دریافت کننده شش نوع متفاوت از جراحی needle suspension بود که با 489 زن دیگری مقایسه شدند که درمان‌های دیگری را دریافت کردند. اکثر کارآزمایی‌ها کوچک بوده یا کیفیت ضعیفی داشتند، بنابراین، نتایج آنها چندان قابل اعتماد نیستند.

نتایج کلیدی

بهبودی اکثر زنان پس از جراحی‌های شکمی مانند colposuspension (84%) نسبت به جراحی needle suspension (71%) بیشتر بود، این نسبت هم برای زنانی که جراحی قبلی برای بی‌اختیاری گرفته، و هم برای زنانی که اعمال جراحی قبلی نگرفته بودند، مشابه بود. شواهد کافی برای بررسی عوارض و برای مقایسه needle suspension با جراحی‌های دیگر وجود نداشت. جراحی needle suspension با درمان‌های محافظه‌کارانه دیگر مانند تمرینات ماهیچه‌های کف لگن یا داروها مقایسه نشد. به‌طور خلاصه، جراحی needle suspension برای بی‌اختیاری ادراری نسبت به جراحی شکمی کمتر موثر بود و شواهد کافی برای مقایسه این شیوه درمانی با درمان‌های دیگر وجود نداشت.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

جراحی needle suspension گردن مثانه احتمالا به خوبی retropubic suspension باز شکمی برای درمان بی‌اختیاری استرسی اولیه و ثانویه یورودینامیک نیست زیرا نرخ درمان در کارآزمایی‌های بررسی شده کمتر بود. با این حال، به دلیل کیفیت ضعیف و کوچک بودن کارآزمایی‌ها، قابلیت اطمینان شواهد محدود شدند. اطلاعات کافی برای اظهار نظر در مورد مقایسه با جراحی suburethral sling وجود نداشت. اگرچه نرخ بهبودی پس از needle suspension مشابه با ترمیم قدامی واژینال بود، داده‌ها برای مقایسه موربیدیتی مناسب نبوده، و برای بررسی قابل اعتماد بودن نیز کافی نبودند. انجام یک «بررسی و تفسیر اقتصادی مختصر» (Brief Economic Commentary; BEC) هیچ مطالعه هزینه-اثربخشی را شناسایی نکرد که جراحی needle suspension گردن مثانه را با دیگر جراحی ‌ها مقایسه کرده باشد.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

روش جراحی needle suspension گردن مثانه، روشی است که به‌طور مرسوم برای درمان بی‌اختیاری ادراری استرسی (stress urinary incontinence; SUI) متوسط تا شدید در زنان استفاده می‌شود. حدود یک سوم زنان بزرگسال دچار بی‌اختیاری ادراری شده، و حدود یک سوم آنها نشانه‌های متوسط تا شدید را نشان می‌دهند. بی‌اختیاری اداری استرسی (SUI) مشکلات سلامت و بار (burden) اقتصادی قابل‌توجهی را هم برای زنانی که به آن مبتلا هستند، و هم برای جامعه ایجاد می‌کند.

اهداف: 

تعیین اثرات روش needle suspension بر بی‌اختیاری ادراری استرسی یا مخلوط (mixed) در مقایسه با گزینه‌های دیگر درمان.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه ثبت تخصصی گروه بی‌اختیاری در کاکرین را جست‌وجو کردیم، که شامل کارآزمایی‌های شناسایی شده از پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ MEDLINE in process؛ ClinicalTrials.gov؛ WHO ICTRP، و جست‌وجوی دستی در مجلات و خلاصه مقالات ارائه شده در کنفرانس‌ها (تا 12 نوامبر 2014)، و فهرست منابع مقالات مقالات مرتبط بودند.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده یا شبه-تصادفی‌سازی شده که شامل needle suspension برای درمان بی‌اختیاری ادراری بودند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

حداقل دو نویسنده مستقل از یکدیگر کارآزمایی‌ها را بررسی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. دو محقق کارآزمایی اطلاعات بیشتری را فراهم کردند.

نتایج اصلی: 

تعداد 10 کارآزمایی را شامل 375 زن یافتیم که تحت شش نوع مختلف از پروسیجر needle suspension قرار گرفته و هم‌چنین شامل 489 زن بودند که مداخلات مقایسه‌ای را دریافت کردند. احتمال شکست روش needle suspension نسبت به retropubic suspension باز شکمی بیشتر بود. نرخ شکست سابجکتیو پس از سال اول بالاتر بود (91/313 (29%) شکست در گروه needle suspension، نسبت به47/297 (16%) شکست در گروه retropubic suspension باز شکمی). خطر نسبی (RR) برابر با 2.00 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.47 تا 2.72) بود، اگرچه تفاوت در عوارض حین جراحی معنادار نبود (17/75 (23%) در مقابل 12/77 (16%)؛ RR: 1.44؛ 95% CI؛ 0.73 تا 2.83). تفاوت معناداری برای دیگر معیارهای پیامد نیز وجود نداشت. این تاثیر، هم در زنانی دیده شد که بی‌اختیاری اولیه داشته، و هم در زنانی که مبتلا به بی‌اختیاری عود کننده پس از شکست جراحی اولیه بودند. روش needle suspensions ممکن است به همان اندازه روش ترمیم قدامی واژینال (anterior vaginal repair) موثر باشد (50/156 (32%) شکست پس از needle suspension در مقایسه با 64/181 (35%) شکست پس از ترمیم قدامی واژینال؛ RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.64 تا 1.16)، با این حال اطلاعات کمی درباره موربیدیتی وجود داشت. داده‌ها برای مقایسه با suburethral slings غیرقطعی بودند چرا که داده‌ها از مطالعاتی کوچک و با جمعیتی غیرمعمول به دست آمدند.

هیچ کارآزمایی‌ای روش needle suspensions را با مدیریت محافظه‌کارانه، تزریقات peri-urethral، یا درمان ساختگی یا جراحی لاپاروسکوپی مقایسه نکرد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information