در اولین نسخه این مرور، شش کارآزمایی واجد شرایط با 649 شرکت‌کننده وجود داشت که تعویض پلاسما را با درمان حمایتی مقایسه کرده بود. در نسخه‌های به‌روز شده بعدی هیچ کارآزمایی واجد شرایطی شناسایی نشد. دو مطالعه دیگر تعداد مختلف عمل تعویض پلاسما را مقایسه کردند. به طور کلی، کارآزمایی‌های وارد شده خطر سوگیری (bias) متوسطی داشتند (به طور کلی، این مطالعات دارای خطر پائین سوگیری بودند اما همه آنها به دلیل نداشتن کورسازی، سوگیری بالایی داشتند).

در یک کارآزمایی با 220 شرکت‌کننده به شدت بدحال، میانه مدت زمان لازم برای ریکاوری راه رفتن با کمک به طور چشم‌گیری با تعویض پلاسما (30 روز) در مقایسه با بدون تعویض پلاسما (44 روز) کمتر بود. در کارآزمایی دیگری با 91 شرکت‌کننده‌ای که درگیری خفیفی داشتند، میانه مدت زمان ریکاوری حرکتی با تعویض پلاسما (شش روز) نسبت به بدون تعویض پلاسما (10 روز) کوتاه‌تر بود. بعد از چهار هفته، شواهد با کیفیت متوسط حاصل از داده‌های ترکیبی سه کارآزمایی با مجموع 349 بیمار نشان داد که تعویض پلاسما به طور چشم‌گیری نسبت بیمارانی را که توانایی راه رفتن با کمک را پیدا می‌کنند، افزایش می‌دهد (خطر نسبی (RR): 1.60؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.19 تا 2.15).

در پنج کارآزمایی با 623 شرکت‌کننده، شواهد با کیفیت متوسط نشان داد که RR برای بهبود ناتوانی با یک یا چند درجه بیشتر بعد از چهار هفته 1.64 برابر بیشتر از تعویض پلاسما بود (95% CI؛ 1.37 تا 1.96). هم‌چنین، بر اساس شواهد با کیفیت متوسط، شرکت‏‌کنندگانی که تحت درمان با تعویض پلاسما قرار گرفتند، در زمان به دست آوردن توانایی راه رفتن بدون کمک (سه کارآزمایی با 349 شرکت‌کننده؛ RR: 1.72؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.79) و نیاز به ونتیلاسیون مصنوعی (پنج کارآزمایی با 623 شرکت‌کننده؛ RR: 0.53؛ 95% CI؛ 0.39 تا 0.74) وضعیت بهتری داشتند. تا پایان پیگیری، در گروه تعویض پلاسما نسبت به گروه کنترل شرکت‏‌کنندگان بیشتری دچار عود شدند (شش کارآزمایی با 649 شرکت‌کننده؛ RR: 2.89؛ 95% CI؛ 1.05 تا 7.93؛ شواهد با کیفیت متوسط). با وجود این، بر اساس شواهد با کیفیت متوسط، احتمال به دست آوردن تمام قدرت عضلانی در یک سال در گروه تعویض پلاسما نسبت به گروه بدون تعویض بیشتر (پنج کارآزمایی با 404 شرکت‌کننده؛ RR: 1.24؛ 95% CI؛ 1.07 تا 1.45)، و احتمال عوارض شدید حرکتی کمتر بود (شش کارآزمایی با 649 شرکت‌کننده؛ RR: 0.65؛ 95% CI؛ 0.44 تا 0.96). شواهد با کیفیت بالای حاصل از شش کارآزمایی با 649 شرکت‌کننده نتوانست خطر پائین‌تر مرگ‌ومیر را به دنبال تعویض پلاسما نسبت به گروه کنترل تایید یا رد کند (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.45 تا 1.65).

سه کارآزمایی (با 556 شرکت‌کننده) جزئیاتی را در رابطه با حوادث جانبی جدی طی بستری در بیمارستان ارائه دادند؛ تجزیه‌وتحلیل‌های ترکیبی هیچ افزایشی در رخدادهای عفونی جدی در مقایسه با گروه کنترل پیدا نکرد (RR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.73 تا 1.13)، هیچ تفاوتی در عدم ثبات فشار خون، آریتمی‌های قلبی یا آمبولی ریوی وجود نداشت.