اوتیت میانی حاد (acute otitis media; AOM) یا عفونت گوش میانی، یک بیماری شایع دوران کودکی است، به‌طوری‌که بیش‌از نیمی از کودکان تا سن هفت سالگی حداقل یک‌بار به آن مبتلا می‌شوند. اگرچه اوتیت میانی معمولا بدون درمان برطرف می‌شود، اغلب با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. طول دوره درمان بسیار متفاوت است. مرور 49 کارآزمایی نشان داد که درمان کوتاهمدت (کمتر از هفت روز) کودکان با آنتی‌بیوتیک‌ها در مقایسه با درمان طولانی‌مدت (هفت روز یا بیشتر) با آنتی‌بیوتیک‌ها، احتمال شکست درمان را در کوتاهمدت افزایش می‌دهد. در یک ماه پس‌از درمان هیچ تفاوتی مشاهده نمی‌شود. میزان عوارض جانبی گوارشی با دوره کوتاه‌تر مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها کاهش یافت.
پزشکان باید ارزیابی کنند که مزیت کوتاهمدت حداقلی حاصل از درمان طولانی‌‌مدت‌تر با آنتی‌بیوتیک‌ها، ارزش آن را دارد که کودکان را در معرض مصرف طولانی‌‌مدت‌تر آنتی‌بیوتیک‌ها قرار دهند یا خیر.
اوتیت میانی حاد (acute otitis media; AOM) یک بیماری شایع در دوران کودکی است که برای درمان آن، اغلب از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود.
تعیین اثربخشی مصرف کوتاهمدت آنتی‌بیوتیک‌ها (کمتر از هفت روز) در مقایسه با مصرف طولانی‌مدت آن‌ها (هفت روز یا بیشتر) برای درمان AOM در کودکان.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین، 2009، شماره 4) را جست‌وجو کردیم که شامل پایگاه ثبت تخصصی گروه عفونت‌های تنفسی حاد، MEDLINE EMBASE؛ MEDLINE In-Process & Other Non-Indexed Citations؛ CINAHL؛ BIOSIS Previews؛ OCLC Papers First and Proceedings First؛ Proquest Dissertations and Theses (از آغاز تا نوامبر 2009)؛ International Pharmaceutical Abstracts؛ NLM Gateway؛ ClinicalTrials.gov و Current Controlled Trials (از آغاز تا آگوست 2008) است.
کارآزمایی‌ها در صورتی وارد مرور شدند که معیارهای زیر را داشتند: سن شرکت‌کنندگان بین یک ماه و 18 سال بود؛ تشخیص بالینی عفونت گوش داده شد؛ سابقه درمان ضدمیکروبی نداشتند؛ و تصادفی‌سازی شرکت‌کنندگان در دو گروه، استفاده از آنتی‌بیوتیک به مدت کمتر از هفت روز در مقایسه با هفت روز یا بیشتر، صورت گرفت.
پیامد اولیه شکست درمان به‌صورت عدم بهبودی بالینی، عود یا بازگشت AOM طی یک ماه پس‌از شروع درمان تعریف شد. پیامدهای درمان از مطالعات جداگانه استخراج شده و به‌صورت نسبت شانس (odds ratio; OR) جمع‌بندی شده، ترکیب شدند. نسبت شانس (OR) برابر با 1.0 نشان می‌دهد که نرخ شکست درمان در پی مصرف آنتی‌بیوتیک برای مدت کمتر از هفت روز مشابه نرخ شکست پس‌از درمان با آنتی‌بیوتیک به مدت هفت روز یا بیشتر است.
این به‌روزرسانی شامل 49 کارآزمایی با 12,045 شرکت‌کننده بود. خطر شکست درمان در دوره‌های کوتاهمدت مصرف آنتی‌بیوتیک (OR: 1.34؛ 95% CI؛ 1.15 تا 1.55) در یک ماه پس‌از شروع درمان بیشتر بود (21% شکست با درمان کوتاهمدت و 18% با درمان طولانی‌مدت؛ تفاوت مطلق 3% میان گروه‌ها). هیچ تفاوتی در بررسی درمان با سفتریاکسون به مدت کمتر از هفت روز (30% شکست در افرادی که سفتریاکسون دریافت کردند و 27% در افرادی که با آنتی‌بیوتیک‌های کوتاه‌اثر به مدت هفت روز یا بیشتر درمان شدند) یا آزیترومایسین به مدت کمتر از هفت روز (18% شکست در هر دو گروهی که آزیترومایسین و آنتی‌بیوتیک‌های کوتاه‌اثر را به مدت هفت روز یا بیشتر دریافت کردند) از نظر خطر شکست درمان در یک ماه یا کمتر مشاهده نشد. کاهش قابل توجهی در عوارض جانبی گوارشی در درمان با آنتی‌بیوتیک‌های کوتاه‌اثر و آزیترومایسین مشاهده شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است