هدف این مرور چیست
هدف از انجام این مرور آن بود که مشخص شود برنامه‌ریزی برای ترخیص که برای یک فرد طراحی شود، کیفیت مراقبت سلامت ارائه شده را با کاهش تاخیر در ترخیص از بیمارستان، کاهش انتقال مجدد به بیمارستان و بهبود وضعیت سلامت بیماران، بهبود می‌بخشد یا خیر. هم‌چنین می‌خواستیم بدانیم هزینه مداخله چقدر است. همه مطالعات مرتبط را برای پاسخ دادن به این سوال گردآوری و آنالیز کردیم. این پنجمین نسخه به‌روز شده از مرور اولیه است.
پیام‌های کلیدی
هنگامی که افراد با برنامه ترخیص شخصی‌شده بیمارستان را ترک می‌کنند، احتمالا طول مدت زمان اقامت‌شان کاهش می‌یابد، و پس از ترخیص از بیمارستان، احتمال پذیرش در بیمارستان کمی کمتر می‌شود. شواهد کمی در مورد تاثیر بر وضعیت سلامت بیمار، رضایت بیمار از مراقبت دریافت شده وجود دارد. هزینه برنامه‌ریزی برای ترخیص نامطمئن است.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
انجام برنامه‌ریزی برای ترخیص عبارت است از توسعه یک برنامه شخصی‌سازی شده که نیازهای سلامت و مراقبت اجتماعی بیمار را پیش از ترک بیمارستان ارزیابی می‌کند تا از انتقال به‌موقع بیمار بین بیمارستان و منزل یا محیطی دیگر پشتیبانی کرده و سازماندهی خدمات پس از ترخیص را بهبود بخشد.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
ما 33 کارآزمایی را پیدا کردیم که برنامه‌های ترخیص شخصی‌سازی شده را در برابر مراقبت‌های استاندارد ترخیص مقایسه کردند. این مرور نشان می‌دهد که یک برنامه ترخیص شخصی‌سازی شده احتمالا منجر به کاهش بسیار اندکی در طول مدت اقامت در بیمارستان شده و می‌تواند نرخ مراجعه مجدد را برای افرادی که به دلیل شرایط پزشکی در بیمارستان بستری هستند، اندکی کاهش داده و ممکن است رضایت بیمار را افزایش دهد. شواهد کمی در مورد وضعیت سلامت، یا هزینه انجام برنامه‌ریزی برای ترخیص برای خدمات سلامت وجود دارد.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان این مرور مطالعاتی را جست‌وجو کردند که تا اپریل 2021 منتشر شدند.
یک برنامه ترخیص ساختار-یافته که برای هر بیمار به صورت فردی طراحی شود، احتمالا باعث کاهش اندکی در طول مدت اقامت اولیه در بیمارستان و مراجعه مجدد به بیمارستان برای افراد مسن مبتلا به بیماری شده و می‌تواند رضایت بیمار را از خدمات مراقبت سلامت دریافتی اندکی افزایش دهد. تاثیر این مداخله بر وضعیت سلامت بیمار و کاربرد منابع مراقبت سلامت یا هزینه خدمات سلامت نامطمئن است.
انجام برنامه‌ریزی برای ترخیص یکی از ویژگی‌های معمول سیستم‌های سلامت در بسیاری از کشورها است که با هدف کاهش تاخیر در ترخیص از بیمارستان و بهبود هماهنگی خدمات پس از ترخیص از بیمارستان و کاهش خطر مراجعه مجدد به بیمارستان انجام می‌شود. این پنجمین نسخه به‌روز شده از مرور اولیه است.
ارزیابی اثربخشی انجام برنامه‌ریزی برای ترخیص هر بیمار به صورت جداگانه از بیمارستان.
CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase، و دو پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها را در 20 اپریل 2021 جست‌وجو کردیم. دو بانک اطلاعاتی دیگر را تا 31 مارچ 2020 جست‌وجو کردیم. هم‌چنین کنترل منابع، جست‌وجو در استنادات را انجام داده و برای شناسایی مطالعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده‌ای که یک برنامه ترخیص فردی را با روش ترخیص معمول مقایسه کردند که برای شرکت‌کنندگان طراحی نشده بود. شرکت‌کنندگان عبارت بودند از بیماران بستری در بیمارستان.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم آنالیز داده‌ها و ارزیابی کیفیت آنها را با استفاده از یک برگه استخراج اطلاعات که از پیش طراحی شده بود، بر عهده گرفتند. مطالعات را بر اساس افراد مسن مبتلا به بیماری، افرادی که دوره نقاهت پس از جراحی را می‌گذراندند، و مطالعاتی که شرکت‌کنندگانی را با ترکیبی از شرایط فوق به کار گرفتند، گروه‌بندی کردیم. خطرات نسبی (RRs) را برای پیامدهای دو-حالتی و تفاوت‌های میانگین (MDs) را برای داده‌های پیوسته با استفاده از متاآنالیز (meta-analysis) اثر-ثابت محاسبه کردیم. هنگامی که ترکیب داده‌های پیامد به دلیل وجود تفاوت در گزارشدهی پیامدها امکان‌پذیر نبود، نتایج گزارش شده را برای هر کارآزمایی در متن به شکل خلاصه ارائه دادیم.
ما 33 کارآزمایی (12,242 شرکت‌کننده) را وارد مرور کردیم که چهار مورد از آنها در این به‌روزرسانی شناسایی شدند. اکثر کارآزمایی‌ها (30 = N) شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری، با میانگین سنی 60 تا 84 سال را به کار گرفتند؛ چهار مورد از این کارآزمایی‌ها نیز شرکت‌کنندگانی را وارد کردند که برای انجام یک پروسیجر جراحی در بیمارستان بستری بودند. شرکت‌کنندگانی که به برنامه‌ریزی برای ترخیص اختصاص داده شده و به دلیل ابتلا به بیماری در بیمارستان بستری بودند، کاهش اندکی را در طول اقامت اولیه در بیمارستان داشتند (MD: -0.73؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.33- تا 0.12-؛ 11 کارآزمایی، 2113 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط) و به‌طور میانگین طی سه ماه پیگیری، کاهش نسبی در مراجعه مجدد به بیمارستان مشاهده شد (RR: 0.89؛ 95% CI؛ 0.81 تا 0.97؛ 17 کارآزمایی، 5126 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط). تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در وضعیت سلامت شرکت‌کنندگان (مورتالیتی در پیگیری سه تا نه ماه: RR: 1.05؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.29؛ 8 کارآزمایی، 2721 شرکت‌کننده؛ قطعیت متوسط) وضعیت عملکردی و سلامت روان که توسط طیف وسیعی از معیارها اندازه‌گیری شد (12 مطالعه، 2927 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین)، وجود داشت. شواهد کمی به دست آمد مبنی بر اینکه ممکن است رضایت بیماران (7 کارآزمایی)، مراقبان (1 کارآزمایی) یا متخصصان مراقبت سلامت (2 کارآزمایی) با این مداخله افزایش یابد (شواهد با قطعیت بسیار پائین). هزینه یک طرح ترخیص ساختار-یافته در مقایسه با ترخیص معمول مشخص نیست (7 کارآزمایی با حضور 7873 شرکت‌کننده مبتلا به بیماری؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.