Soalan ulasan

Ulasan ini menyiasat kesan positif dan negatif methylphenidate dan membandingkannya dengan plasebo atau ubat lain dalam orang dewasa yang didiagnosis dengan gangguan hiperaktif kekurangan tumpuan (ADHD). Kami memberi tumpuan terutamanya pada kesan terhadap fungsi harian, seperti bilangan hari seseorang tidak hadir bekerja, dan kesan pada simptom ADHD dan kualiti hidup dinilai oleh pesakit sendiri, dan juga oleh doktor atau penyelidik.

Latar belakang

ADHD ialah diagnosis psikiatri yang bercirikan kesukaran menumpukan perhatian, hiperaktif, dan gejala impulsif yang sering menjejaskan kehidupan sosial, keupayaan untuk melakukan kerja dengan baik di tempat kerja, dan untuk mengekalkan hubungan peribadi. Semakin ramai orang dewasa didiagnosis dengan ADHD dan menerima ubat. Rawatan ADHD sepatutnya merangkumi pelbagai pendekatan yang berbeza, termasuk psikoterapi, intervensi sosial, jenis rawatan bukan perubatan yang lain, dan ubat farmakologi. Methylphenidate dan amphetamine adalah pilihan utama ubat ADHD yang disyorkan. Methylphenidate ialah ubat yang meningkatkan aktiviti sistem saraf pusat (CNS). Ulasan ini memberi tumpuan pada methylphenidate yang diberi sebagai pil yang anda hanya perlu ambil sekali atau dua hari sehari, yang dipanggil ‘formulasi pelepasan lanjutan’. Methylphenidate telah diuji dalam banyak kajian klinikal pada orang dewasa dengan ADHD, tetapi kesan positif dan negatif keseluruhan adalah tidak pasti, kerana kebimbangan tentang cara kajian ini direka dan bagaimana keputusan dilaporkan. Methylphenidate juga diguna pada kanak-kanak dan remaja dengan ADHD.

Ciri-ciri kajian

Carian adalah terkini sehingga Februari 2021. Kami telah menjumpai 24 kajian (5066 peserta) didiagnosis dengan ADHD dan kami juga telah mengenal pasti satu kajian yang sedang dijalankan. Dalam setiap kajian peserta dibahagikan kepada dua kumpulan; satu kumpulan menerima methyphenidate pelepasan lanjutan dan satu lagi menerima plasebo, juga dikenali sebagai ‘pil gula’. Dua kajian juga memasukkan ubat ADHD lain sebagai kumpulan ketiga. Umur median (iaitu umur pertengahan daripada senarai semua peringkat umur yang disusun mengikut urutan daripada yang paling muda sehingga yang paling tua) peserta ialah 36 tahun. Kajian-kajian dijalankan terutamanya di Eropah dan Amerika Utara sebagai pesakit luar, yang bermaksud bahawa peserta tidak dimasukkan ke hospital semasa kajian. Kajian-kajian tersebut berlangsung sekitar lapan minggu. Separuh daripada kajian ditaja oleh syarikat-syarikat yang juga menjual ubat-ubatan, yang mungkin mempengaruhi cara kajian ini direka bentuk.

Keputusan utama

Berbanding dengan plasebo, methylphenidate sebagai pil pelepasan lanjutan dapat mengurangkan tahap keparahan simptom ADHD apabila dinilai oleh peserta, penyiasat, dan juga ahli keluarga atau pasangan. Methylphenidate tidak mengurangkan bilangan hari tidak hadir di tempat kerja, dan kesan pada kualiti kehidupan yang dinilai oleh peserta adalah kecil. Kajian-kajian tersebut tidak menjumpai peningkatan risiko berbahaya yang teruk tetapi methylphenidate meningkatkan risiko keseluruhan untuk mengalami sebarang bahaya.

Kualiti bukti

Kami menilai kepastian kami dalam bukti sebagai ‘sangat rendah’, yang bermaksud bahawa ia masih tidak pasti sama ada kesan positif methylphenidate melebihi kesan negatif. Semua kajian berisiko tinggi untuk dipengaruhi oleh sumber bias yang berbeza dalam cara mereka direka dan dijalankan, yang boleh mempengaruhi (bias) keputusan. Akibatnya, kesan positif dan negatif methylphenidate yang dilaporkan dalam kajian tidak boleh dipercayai, dan boleh berubah jika kajian baharu dijalankan. Terdapat juga pengetahuan yang terhad tentang kesan jangka panjang methylphenidate, yang sering diambil selama bertahun-tahun, kerana kebanyakan kajian berlangsung sekitar lapan minggu, dan hanya satu kajian berlangsung selama 52 minggu.

Kami telah mengenal pasti beberapa masalah dengan kajian; sebagai contoh, peserta yang mempunyai diagnosis psikiatri lain serta ADHD selalunya tidak dibenarkan untuk mengambil bahagian, walaupun penghidap ADHD selalunya mempunyai beberapa diagnosis psikiatri, seperti kebimbangan dan kemurungan. Ini menghadkan kegunaan kajian untuk kumpulan penting orang dewasa dengan ADHD. Tambahan pula, selalunya hanya orang yang pernah mengambil methylphenidate sebelum ini, atau ubat lain yang serupa, dengan keputusan yang baik dibenarkan untuk mengambil bahagian. Ini bermakna kajian mungkin memandang rendah tahap keterukan dan bilangan orang mengambil ubat yang mengalami masalah. Untuk mendapatkan anggaran yang lebih boleh dipercayai tentang kesan positif dan negatif methylphenidate, justeru nampaknya perlu untuk menjalankan kajian klinikal baharu, bebas daripada masalah yang diserlahkan dalam ulasan ini.