شکستگی مفصل ران (hip) یک مشکل رو به افزایش در حوزه سلامت بوده و بسیاری از افراد پس از این حادثه، دچار اثرات ماندگاری بر تحرک و عملکرد فیزیکی خود میشوند. در سپتامبر 2022، یک مرور بهروز شده کاکرین از اعمال مداخلات برای بهبودی تحرک پس از شکستگی مفصل ران، توسط محققان استرالیایی منتشر شد. مرکز کاکرین ایران، مصاحبه «ونیسا وینگ کوک» (Venisa Wing Kwok) با یکی از نویسندگان، «نیکولا فرهال» (Nicola Fairhall)، هر دو از مؤسسه سلامت اسکلتیعضلانی (Institute for Musculoskeletal Health) در دانشگاه سیدنی، در مورد یافتهها را ترجمه و ضبط کرده است.
عرفان: شکستگی مفصل ران یک مشکل رو به افزایش در حوزه سلامت بوده و بسیاری از افراد پس از شکستن مفصل ران، دچار اثرات ماندگاری بر تحرک و عملکرد فیزیکی خود میشوند. در سپتامبر 2022، یک مرور بهروز شده کاکرین از اعمال مداخلات برای بهبودی تحرک پس از شکستگی مفصل ران، توسط محققان استرالیایی منتشر شد. مرکز کاکرین ایران مصاحبه «ونیسا وینگ کوک» (Venisa Wing Kwok) با یکی از نویسندگان، «نیکولا فرهال» (Nicola Fairhall)، هر دو از مؤسسه سلامت اسکلتیعضلانی در دانشگاه سیدنی، در مورد یافتهها را ترجمه و ضبط کرده که با صدای زهرا نصر اصفهانی و سید عرفان مجیدی میشنوید.
عرفان: سلام زهرا، متشکرم که یافتههای خود را درباره این مرور با ما به اشتراک میگذاری. میتوانیم با ارائه اطلاعاتی درباره شکستگی مفصل ران و اهمیت این مطالعه مروری شروع کنیم.
زهرا: متشکرم عرفان. شکستگی مفصل ران یک مشکل عمده در سالمندان بوده و با افزایش سن جمعیت در سراسر جهان، تعداد بروز موارد آن در حال افزایش است. اگرچه درمان جراحی آن عموما موفقیتآمیز است، بسیاری از افراد بهطور کامل بهبود نمییابند. به عنوان مثال، بیماران ممکن است به خوبیِ پیش از وقوع شکستگی راه نروند یا بیشتر به دیگران وابسته شوند، و برخی که قادر به مراقبت از خود نیستند، نیاز به نگهداری در خانه سالمندان پیدا میکنند. این مرور بهروز شده، تأثیر مداخلاتی را بررسی میکند که تحرک بیمار را هدف قرار میدهند، یعنی مداخلاتی که به افراد کمک میکنند بتوانند روی پاهای خود بایستند و دوباره راه بروند، بدون آنکه خطری متوجه آنها باشد. بیشتر مداخلاتی که در طول دوره بستری در بیمارستان یا پس از ترخیص به کار گرفته شدند، بر ورزش تمرکز داشتند.
با در نظر گرفتن اهمیت این موضوع، مرور بهروز شده فعلی شواهدی را از مداخلات بررسی شده در کارآزماییهای تصادفیسازی شدهای ارائه میدهد که هدف آنها، بهبود تحرک بیمار در مراحل مختلف دوره نقاهت پس از شکستگی مفصل ران است. با گردآوری این شواهد، امیدواریم بتوانیم به متخصصان مراقبتهای سلامت برای انتخاب مناسبترین مداخلات برای افرادی که دچار شکستگی مفصل ران شدهاند، کمک کنیم.
عرفان: در این مرور به روز شده، به چه شواهد و چه میزان یافتههایی دست پیدا کردید؟
زهرا: مرور ما شامل 40 کارآزمایی بالینی انجام شده در 17 کشور است، که حدود 4100 فرد مبتلا به شکستگی مفصل ران را، با میانگین سنی 80 سال، دربرمیگیرند. 18 مورد از 40 کارآزمایی، مداخلات مربوط به تحرک بیمار را در بیمارستان ارزیابی کردند که در عرض یک هفته پس از جراحی شکستگی مفصل ران آغاز شدند، و 22 مطالعه، به بررسی مداخلات طولانیمدتتر تحرک پرداختند که پس از ترخیص از بیمارستان شروع شده و در منازل بیماران، کلینیکهای سرپایی و دهکدههای گذراندن دوران بازنشستگی انجام شدند.
عرفان: با نگاهی به این شواهد، چه مواردی در این بهروزرسانی برجسته شد؟
زهرا: نخست آنکه، مداخلاتی که با هدف بهبودی در تحرک بیمار انجام میگیرند، چه در بیمارستان و چه پس از ترخیص، در واقع به بهبودی معناداری منجر میشوند. ورزشهایی که تعادل، پیادهروی و وظایف عملکردی را علاوه بر فیزیوتراپی استاندارد هدف قرار میدهند، به ویژه در بهبود تحرک و سرعت راه رفتن، هم در بیمارستان و هم پس از ترخیص از بیمارستان، مفید هستند. ما دریافتیم که انجام تمرینات قدرتی یا آمادگی جسمانی بیشتر نیز ممکن است باعث بهبودی در تحرک بیمار پس از ترخیص از بیمارستان شوند.
با این حال، مطمئن نیستیم که مداخلات ارائه شده تحرک در بیمارستان منجر به ارتقای سطح کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، عملکرد یا مرگومیر در طولانیمدت میشوند یا خیر، اگرچه با مداخلاتی که پس از ترخیص از بیمارستان صورت میگیرند، سطح کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افزایش مییابد.
در نهایت، دادههای حاصل از سه مطالعه که تحریک الکتریکی ارائه شده را در بیمارستان ارزیابی کردند، اطلاعات بسیار کمی را برای تعیین اثربخشی این رویکرد نشان دادند.
عرفان: برای متخصصان ارائه دهنده خدمات مراقبتهای سلامت دلگرمکننده است که مداخلات مبتنی بر شواهدی وجود دارند که میتوانند برای افراد دچار شکستگی مفصل ران انجام دهند؛ اما ممکن است در مورد سطح کیفیت کارآزماییهای وارد شده در مرور یا شکافهای تحقیقاتی موجود، بیشتر توضیح دهید؟
زهرا: ممنون. اگرچه به نتایج مطالعات انجام شده پس از ترخیص از بیمارستان اطمینان داریم، اعتماد ما به نتایج مطالعات انجام شده در بیمارستان کمتر است زیرا برخی از آنها تمام نتایج خود را گزارش نکرده یا از روشهای مختلف ارائه درمان استفاده کردند و بسیاری از مطالعات کوچک بودند. ما فکر میکنیم که انجام تحقیقات بیشتری در قالب کارآزماییهای تصادفیسازی شده و بزرگتر، ترجیحا چند مرکزی و با کیفیت بالا، برای افزایش آگاهی در این زمینه مورد نیاز است.
عرفان: زهرا، دوباره از اینکه امروز با من صحبت کردی، ممنونم. اگر دیگران مایل به خواندن این مطالعه باشند، چگونه میتوانند آن را دریافت کنند؟
زهرا: متشکرم عرفان. این مطالعه مروری به صورت آنلاین در دسترس قرار دارد. علاقهمندان اگر به کتابخانه کاکرین به نشانی Cochrane Library دات کام بروند و عبارت فارسی «تحرک و شکستگی مفصل ران» یا عبارت انگلیسی 'mobility and hip fracture' را در کادر جستوجو تایپ کنند، لینک آن را دریافت خواهند کرد. عنوان دقیق فارسی این مطالعه «مداخلات برای بهبود تحرک پس از جراحی شکستگی مفصل ران در بزرگسالان» است.
Podcast translated by Tayebeh Sasanfar
Podcast edited by Shadi Kolahdoozan
Podcast recorded by Seyed Erfan Majidi and Zahra Nasr Esfahani