رفتن به محتوای اصلی

تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن (SERMs) در درمان لیومیوم‌های رحمی

در دسترس به زیان‌های

تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن (SERMs) یک لیگاند گیرنده استروژن (ER) مصنوعی جدید هستند که ممکن است برای زنان مبتلا به فیبروم رحمی مفید باشند. سه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده که تاثیرات مفید و مضر SERMها را ارزیابی کردند، در این مرور وارد شدند. بااین‌حال، به دلیل تعداد کم شرکت‌کنندگان در مطالعات واردشده، تناقض در یافته‌ها، و کیفیت پائین شواهد، نویسندگان قادر به توصیه در مورد استفاده یا عدم استفاده از آنها در زنان مبتلا به فیبروم رحمی نبودند. هیچ مطالعه جدیدی در جست‌وجوی به‌روز‌شده شناسایی نشد و هیچ یافته جدیدی برای این مرور به‌روز‌شده وجود ندارد.

پیشینه

فیبروم‌های رحمی تومورهای خوش‌خیمی هستند که از سلول‌های عضلانی صاف رحم به‌صورت منفرد ایجاد می‌شوند. تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن (selective estrogen receptor modulators; SERMs) لیگاندهای گیرنده استروژن (ER) هستند که در برخی بافت‌ها به عنوان استروژن عمل می‌کنند، درحالی‌که در برخی دیگر فعالیت استروژن را مسدود می‌کنند. مطالعات بالینی زیادی در مورد SERMهای مختلف برای مدیریت فیبروم‌های رحمی انجام شده‌اند. بااین‌حال، اثربخشی آنها بحث‌برانگیز است.

اهداف

ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن در زنان مبتلا به فیبروم رحمی.

روش‌های جست‌وجو

ما در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اختلالات قاعدگی و ناباروری در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE؛ PubMed؛ EMBASE، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های چینی که توسط مرکز کاکرین چین ایجاد شد، و بانک اطلاعاتی پزشکی چین (Chinese Biomedical Disc)، VIP و زیرساخت‌های دانش ملی چین (China National Knowledge Infrastructure) به جست‌وجو پرداختیم. تعدادی از مجلات را به‌صورت دستی جست‌وجو کرده، و فهرست منابع، بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های در حال انجام و اینترنت را بررسی کردیم. این جست‌وجوها در مارچ و اپریل 2012 انجام شدند.

معیارهای انتخاب

ما مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را در مورد مقایسه تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن در مقابل دیگر اشکال درمان دارویی، دارونما (placebo) یا عدم درمان در زنان در سن باروری (18 تا 45 سال) با فیبروم‌های رحمی تائیدشده، وارد کردیم.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کردند. از آنجایی که مطالعات شناسایی‌شده به‌اندازه کافی مشابه نبودند، متاآنالیز را انجام ندادیم، اما داده‌ها را در قالب روایی (narrative) خلاصه کردیم.

نتایج اصلی

سه مطالعه شامل 215 شرکت‌کننده وارد شدند، حجم نمونه کارآزمایی از 25 تا 100 زن متغیر بود. SERM در همه موارد رالوکسیفن (raloxifene) بود. در یک مطالعه، زنان در هر دو گروه، آنالوگ هورمون آزادکننده گنادوتروپین (gonadotrophin releasing hormone; GnRH) را دریافت کردند. مداخلات مقایسه‌ای شامل عدم درمان و دارونما بودند. دو مورد از سه مطالعه وارد‌شده، مزیت قابل ‌توجهی را از رالوکسیفن یافتند، اما مطالعه سوم هیچ مزیتی را در پیگیری سه یا شش ماه نشان نداد. سطح کلی کیفیت شواهد، پائین یا بسیار پائین بود. هر سه مطالعه به عوارض جانبی اشاره کردند اما داده‌ها محدود بودند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

هیچ شواهد منسجمی از تعداد محدود مطالعات وجود ندارد که نشان دهد SERMها اندازه فیبروم‌ها را کاهش می‌دهند یا پیامدها بالینی را بهبود می‌بخشند. برای اثبات شواهدی مبنی بر سودمندی SERMها در درمان زنان مبتلا به فیبروم رحمی، انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است. این مرور به‌روز‌شده هیچ مطالعه جدیدی را برای ورود پیدا نکرد.

یادداشت‌های ترجمه

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

استناد
Deng L, Wu T, Chen XY, Xie L, Yang J. Selective estrogen receptor modulators (SERMs) for uterine leiomyomas. Cochrane Database of Systematic Reviews 2022, Issue 4. Art. No.: CD005287. DOI: 10.1002/14651858.CD005287.pub4.