اعمال مداخلات در جهت کاهش خطر ابتلا به عفونت کروناویروس SARS-CoV-2 (سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس-2) میان کارمندان خارج از مراکز مراقبت سلامت

هدف از انجام این مرور چیست؟

کروناویروس (COVID-19) یک بیماری عفونی تنفسی است که در سراسر جهان شیوع یافته است. افراد آلوده به SARS-CoV-2 (سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس-2) می‌توانند به سمت ابتلا به بیماری‌های شدید و بحرانی پیش بروند و ممکن است جان خود را هم از دست بدهند، به ویژه افراد مسن و مبتلایان به مشکلات پزشکی زمینه‌ای. مداخلات مختلفی که سعی در پیشگیری یا کاهش قرار گرفتن کارمندان در معرض SARS-CoV-2 در محل کار دارند، در طول همه‌گیری انجام شده‌اند. این مرور کاکرین تاثیرات اعمال این مداخلات را بر نرخ عفونت COVID-19، غیبت از محل کار، مورتالیتی ناشی از COVID-19، و عوارض جانبی ارزیابی کرد.

در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟

ما به دنبال مطالعاتی بودیم که مداخلات را بر اساس چهار دسته زیر بررسی کردند: 1) حذف (به عنوان مثال استراتژی‌های خود-ایزوله کردن)؛ 2) کنترل‌های مهندسی (مثلا ایجاد موانع برای جدا کردن یا فاصله‌گذاری بین همکاران، و کارمندان از افراد عمومی)؛ 3) کنترل‌های اداری (به عنوان مثال کار از منزل)؛ 4) تجهیزات حفاظت فردی (مثلا استفاده از ماسک صورت یا دیگر انواع پوشش صورت). مطالعات مربوط به هر کارمند خارج از مراکز مراقبت سلامت را وارد کردیم. برای یافتن مطالعات، بدون اعمال محدودیت زبانی یا زمانی، جست‌وجو کردیم.

یافته‌های اصلی این مرور چه هستند؟

بیش از 13 هزار گزارش را غربالگری کرده، و یک مطالعه را وارد کردیم که در 162 مدرسه راهنمایی و دبیرستان در انگلستان، از مارچ تا جون 2021 انجام شد. در این مطالعه بیش از 24 هزار کارمند حضور داشتند. در 86 مدرسه گروه کنترل (ایزوله کردن استاندارد)، کارکنانی که از طریق ردیابی تماس با موارد COVID-19 مواجهه داشتند، ملزم شدند به مدت 10 روز در منزل خود ایزوله شوند. در 76 مدرسه گروه مداخله (حضور و غیاب تست-محور)، کارکنانی که از طریق ردیابی تماس با موارد COVID-19 مواجهه داشتند، نیازی به ایزوله شدن نداشتند. در عوض، یک آزمایش سریع (تست lateral flow antigen) روزانه را به مدت هفت روز انجام دادند. اگر تست سریع منفی بود، وی می‌توانست سر کار خود برود، و اگر آزمایش سریع مثبت گزارش می‌شد، خود را ایزوله می‌کرد. محققان می‌خواستند بدانند که تفاوتی در میزان غیبت از محل کار مرتبط با COVID بین این دو روش وجود داشت یا خیر.

ما مطمئن نیستیم که استراتژی حضور و غیاب تست-محور در مقایسه با جداسازی معمول پس از تماس با فرد مبتلا به COVID-19، نرخ عفونت COVID-19 (هر نوعی از عفونت، عفونت علامت‌دار) را تغییر می‌دهد یا خیر. میزان غیبت از محل کار مرتبط با COVID ممکن است در گروه حضور و غیاب تست-محور کمتر یا مشابه باشد. با این حال، در مورد این یافته‌ها نامطمئن بودیم، زیرا تعداد عفونت‌ها میان شرکت‌کنندگان بسیار اندک بود. مورتالیتی، عوارض جانبی، کیفیت زندگی، و بستری شدن در بیمارستان اندازه‌گیری نشدند. هفتاد-یک درصد از افراد گروه حضور و غیاب تست-محور از این استراتژی پیروی کردند؛ محققان در مورد انطباق افراد با پروسه ایزوله کردن استاندارد گزارشی را ارائه ندادند.

یک مطالعه در حال انجام را شناسایی کردیم که به اثرات غربالگری در مدارس نیز می‌پردازد.

یکی دیگر از مطالعات در حال انجام، تاثیرات استفاده از محافظ صورت را در پیشگیری از انتقال COVID-19 بررسی می‌کند.

هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که کنترل‌های مهندسی یا اداری را بررسی کرده باشد.

این مرور تا چه زمانی به‌روز‌‌ است؟

برای یافتن مطالعاتی که تا 14 سپتامبر 2021 در دسترس بودند، به جست‌وجو پرداختیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

مطمئن نیستیم که استفاده از خط مشی حضور و غیاب تست-محور در مقایسه با خود-ایزوله کردن استاندارد 10-روزه بین کارکنان مدرسه و کالج، تاثیری بر نرخ عفونت SARS-CoV-2 با PCR-مثبت (هر نوعی از عفونت؛ عفونت علامت‌دار) داشته باشد. خط مشی حضور و غیاب تست-محور در مقایسه با خود-ایزوله کردن استاندارد 10-روزه ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت را در نرخ غیبت از محل کار ایجاد کند.

از آنجا که بخش بزرگی از جمعیت در معرض یک پاندمی قرار دارند، یک تاثیر نسبی ظاهرا کوچک که از دیدگاه فردی ارزشمند به حساب نیاید، ممکن است بر بسیاری از افراد تاثیر بگذارد، و بنابراین، به یک تاثیر مطلق مهم از دیدگاه سازمانی یا اجتماعی تبدیل شود.

مطالعه وارد شده هیچ‌یک از دیگر پیامدهای اولیه این مرور را، یعنی مورتالیتی و عوارض جانبی مرتبط با SARS-CoV-2، گزارش نکرد. هیچ مطالعه تکمیل‌شده‌ای در مورد دیگر مداخلات مشخص‌شده در این مرور شناسایی نشد، اما دو مطالعه واجد شرایط در حال انجام هستند. انجام مطالعات کنترل‌شده بیشتری در مورد استراتژی‌های انجام آزمایش و ایزوله شدن افراد، و کار از منزل مورد نیاز است، چرا که این موارد پیامدهای مهمی را برای سازمان‌های کاری به همراه دارند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

اگرچه بسیاری از افراد آلوده به SARS-CoV-2 (سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس-2) هیچ نشانه‌ای نداشته یا نشانه‌های خفیفی را بروز می‌دهند، برخی ممکن است دچار بیماری شدید شده و فوت کنند، به ویژه افراد مسن و کسانی که از مشکلات پزشکی زمینه‌ای رنج می‌برند. به موازات گسترش انواع نگران‌کننده (variants of concern; VoC) از SARS-CoV-2 عفونی‌تر، و تلفات روانی بالقوه تحمیل شده توسط پاندمی بیماری کروناویروس 2019 (COVID-19)، ارائه مداخلات مبتنی بر شواهد در جهت پیشگیری از ابتلا به عفونت SARS-CoV-2 ضروری‌تر شده است.

کنترل مواجهه با خطرات شغلی روش اساسی برای حفاظت از کارمندان است. وقتی صحبت از انتقال ویروس‌هایی، مانند SARS-CoV-2، می‌شود، باید ابتدا انواعی از اقدامات کنترلی در محل کار در نظر گرفته شوند که به‌طور بالقوه می‌توانند بیشترین تاثیر را داشته باشند. با توجه به سلسله مراتب اقدامات کنترل‌کننده، ابتدا باید حذف (و جایگزینی)، سپس کنترل‌های مهندسی، کنترل‌های اداری، و در نهایت، استفاده از تجهیزات حفاظت فردی (personal protective equipment; PPE) را در نظر گرفت.

اهداف: 

ارزیابی مزایا و مضرات مداخلات اعمال شده در محیط‌های کاری غیر-مرتبط با مراکز مراقبت سلامت، به منظور کاهش خطر ابتلا به عفونت SARS-CoV-2، نسبت به دیگر مداخلات یا عدم-مداخله.

روش‌های جست‌وجو: 

ما MEDLINE؛ Embase؛ Web of Science؛ پایگاه ثبت مطالعات COVID-19 در کاکرین؛ مرکز سلامت و بی‌خطری شغلی کانادا (Canadian Centre for Occupational Health and Safety; CCOHS)؛ Clinicaltrials.gov، و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی را تا 14 سپتامبر 2021 جست‌وجو کردیم. این مرور را طی شش ماه آینده به‌روز خواهیم کرد.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کرده و برای انتخاب مطالعات غیر-تصادفی‌سازی شده از مداخلات نیز برنامه‌ریزی کردیم. کارمندان بزرگ‌سال را وارد کردیم، چه آن‌هایی که با مراجعه‌کنندگان یا مشتریان تماس نزدیک داشتند (مثلا کارمندانی که در معرض دید عموم قرار داشتند، مانند صندوق‌داران یا رانندگان تاکسی)، و چه کسانی که با این مواجهه نزدیک روبه‌رو نبودند، اما می‌توانستند توسط همکاران خود آلوده شده باشند. مطالعات مربوط به کارکنان بخش مراقبت‌‌های سلامت را حذف کردیم. هر مداخله‌ای را وارد کردیم که در جهت پیشگیری یا کاهش مواجهه کارمندان با SARS-CoV-2 در محل کار انجام شد، مطابق با طبقه‌بندی‌هایی از نوع مداخله بر اساس سلسله مراتب اقدامات کنترلی خطر، یعنی حذف؛ کنترل‌های مهندسی؛ کنترل‌های اداری؛ استفاده از تجهیزات حفاظت فردی.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

از روش‌های استاندارد کاکرین بهره بردیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از نرخ بروز عفونت SARS-CoV-2 (یا دیگر ویروس‌های تنفسی)، مورتالیتی ناشی از SARS-CoV-2، عوارض جانبی، و غیبت از محل کار. پیامدهای ثانویه شامل مورتالیتی به هر علتی، کیفیت زندگی، بستری شدن در بیمارستان، و جذب، پذیرش، یا پایبندی به استراتژی‌های تخصیص یافته، بودند. از ابزار Cochrane RoB 2 برای ارزیابی خطر سوگیری (bias)، و از رویکرد درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) به منظور بررسی قطعیت شواهد مربوط به هر پیامد استفاده شد.

نتایج اصلی: 

حذف مداخلات مواجهه

یک مطالعه را وارد کردیم که به مداخله متمرکز بر حذف خطرات پرداخت. این مطالعه یک کارآزمایی برچسب-باز، خوشه‌ای-تصادفی‌سازی شده، و non-inferiority است، که در سال 2021 در انگلستان انجام شد. مطالعه مذکور به مقایسه خود-ایزوله کردن استاندارد 10-روزه پس از تماس با فرد مبتلا و یک استراتژی جدید آزمایش سریع آنتی‌ژن روزانه و ماندن در محل کار در صورت منفی بودن تست (حضور و غیاب تست-محور) پرداخت. محققان این فرضیه را مطرح کردند که رویکرد دوم منجر به نرخ مشابهی از عفونت‌ها می‌شود، اما غیبت مرتبط با COVID را کاهش می‌دهد. کارمندان (N = 11,798) شاغل به کار در 76 مدرسه به خود-ایزوله کردن استاندارد، و کارمندان (N = 12,229) 86 مدرسه به استراتژی حضور و غیاب تست-محور اختصاص داده شدند.

نتایج بین این دو گروه برای نرخ عفونت علامت‌دار SARS-COV-2 با PCR-مثبت بی‌نتیجه و غیر-قاطع بودند (نسبت میزان (RR): 1.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 2.21؛ 1 مطالعه، شواهد با قطعیت بسیار پائین).

نتایج بین دو گروه حضور و غیاب تست-محور و خود-ایزوله کردن استاندارد 10-روزه برای نرخ عفونت SARS-COV-2 با PCR-مثبت قطعی نبودند (RR: 1.35؛ 95% CI؛ 0.82 تا 2.21؛ 1 مطالعه، شواهد با قطعیت بسیار پائین).

نرخ غیبت از محل کار مرتبط با COVID معادل 3704 روز غیبت در 566,502 روز در معرض خطر (6.5 به ازای هر 1000 روز در معرض خطر) در گروه کنترل و 2932 روز غیبت در 539,805 روز در معرض خطر (5.4 به ازای هر 1000 روز در معرض خطر) در گروه مداخله گزارش شد (RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.55 تا 1.25). به دلیل عدم-دقت موجود، قطعیت شواهد را به سطح «پائین» کاهش دادیم.

میزان جذب مداخله در گروه مداخله 71% بود، اما برای مداخله کنترل گزارش نشد.

این کارآزمایی به اندازه‌گیری پیامدهای دیگر، مورتالیتی ناشی از SARS-CoV-2، عوارض جانبی، مورتالیتی به هر علتی، کیفیت زندگی، و بستری شدن در بیمارستان نپرداخت.

یک RCT در حال انجام را پیرامون غربالگری در مدارس، با استفاده از راهبردهای حذف خطر، پیدا کردیم.

تجهیزات حفاظت فردی

یک مطالعه غیر-تصادفی‌سازی شده در حال انجام را در مورد اثرات استفاده از شیلدهای (shield) صورت به منظور پیشگیری از انتقال COVID-19 یافتیم.

دیگر طبقه‌بندی‌های مداخله

مطالعاتی را در دیگر طبقه‌بندی‌های مداخله نیافتیم.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information