اندوفتالمیت اگزوژن چیست؟
چشم یک اندام نسبتا مستقل است که توسط سلول‌های حساس به نور که شبکیه را می‌سازند پوشیده می‌شود. شبکیه پشت کره چشم را پوشانده و مرکز آن با ژل شفافی، که به زجاجیه معروف است، پر می‌شود. چشم نیز مانند همه اندام‌ها می‌تواند عفونی شود. عفونت داخل چشم (اندوفتالمیت (endophthalmitis)) نادر است اما بینایی را تهدید می‌کند. اندوفتالمیت اگزوژن به عنوان عفونتی تعریف می‌شود که از محیط اطراف وارد چشم می‌شود، معمولا به دنبال جراحی روتین مانند جراحی آب مروارید، یا به دلیل زخم باز پس از تروما. اعمال مدیریت درمانی سریع برای محافظت از بینایی لازم است.
اندوفتالمیت اگزوژن چگونه درمان می‌شود؟
اگرچه اندوفتالمیت نادر است، عواقب پس از عفونت ممکن است عمیق باشد. درمان سریع و مناسب آن بسیار مهم است. در حال حاضر، اکثر عفونت‌های اندوفتالمیت نمونه‌برداری تشخیصی از ژل زجاجیه دارند و سپس با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند. بیوپسی شامل یک «ضربه» (tap) است که در آن نمونه کوچکی از ژل زجاجیه برداشته می‌شود تا نوع عفونت شناسایی شود. سپس برای درمان عفونت، آنتی‌بیوتیک به مایع داخل کره چشم تزریق می‌شود. اگر این روش جواب نداد، گاهی اوقات در آینده نیاز به جراحی چشم وجود دارد، جایی که ژل عفونی داخل کره چشم برداشته می‌شود (تحت عنوان جراحی «ویترکتومی» شناخته می‌شود). ویترکتومی شامل برداشتن ژل زجاجیه از داخل چشم با کمک جراحی است. ویترکتومی در افراد مبتلا به اندوفتالمیت ممکن است به از بین بردن عفونت کمک کند، منجر به بهبود سریع‌تر چشم شود و به‌طور بالقوه آسیب ناشی از عفونت را محدود کند. با این حال، تاثیر ویترکتومی بر مدیریت اندوفتالمیت نامشخص است.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
هدف از انجام این مرور کاکرین، ارزیابی نقش ویترکتومی در درمان اندوفتالمیت بود.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
یک مرور سیستماتیک را از مطالعات افراد مبتلا به اندوفتالمیت انجام دادیم که برای درمان اندوفتالمیت پس از جراحی یا آسیب چشم تحت عمل ویترکتومی قرار گرفتند.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
یک کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل شده (RCT) را شناسایی کردیم که ویترکتومی را در مقایسه با تزریق آنتی‌بیوتیک چشم در اندوفتالمیت پس از جراحی آب مروارید مورد مطالعه قرار داد. این RCT تکی نشان داد که ویترکتومی هیچ مزیتی نسبت به درمان استاندارد آنتی‌بیوتیک‌های داخل-زجاجیه به‌تنهایی ندارد.
محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
نتایج مرور ما بر اساس یک RCT واحد بود، که بیش از 27 سال پیش انجام شد. از آن زمان، پیشرفت‌های متعدد جراحی وجود داشته که ممکن است به‌طور بالقوه پیامد افرادی را که تحت عمل جراحی ویترکتومی قرار می‌گیرند، تغییر دهند.
شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
برای یافتن مطالعات تا 5 می 2022 به جست‌وجو پرداختیم.
یک RCT تکی (منتشر شده در 27 سال پیش) را برای بررسی نقش ویترکتومی زودهنگام در اندوفتالمیت اگزوژن شناسایی کردیم، که نشان می‌دهد ممکن است تفاوتی بین گروه‌ها (VIT در مقابل TAP) برای حدت بینایی در سه یا نه ماه پیگیری وجود نداشته باشد.
ما بر این عقیده هستیم که نیاز آشکاری به انجام مطالعات تصادفی‌سازی شده بیشتر برای مقایسه نقش ویترکتومی زودهنگام در مدیریت بالینی اندوفتالمیت اگزوژن وجود دارد. علاوه بر این، از زمان مطالعه اصلی RCT، تغییرات تدریجی در تکنیک‌های جراحی که ویترکتومی با آنها انجام می‌شود، وجود داشته است. چنین پیشرفت‌هایی احتمالا بر پیامد انجام زودهنگام ویترکتومی در اندوفتالمیت اگزوژن تاثیر می‌گذارد.
اندوفتالمیت (endophthalmitis) یک وضعیت اورژانس تهدید کننده بینایی است که نیاز به تشخیص و درمان سریع دارد. این بیماری با التهاب چرکی مایعات داخل-چشمی ناشی از یک عامل عفونی مشخص می‌شود. در اندوفتالمیت اگزوژن (exogenous)، عامل عفونی خارجی است و معمولا از طریق جراحی داخل-چشمی یا ترومای باز کره چشم، وارد چشم می‌شود.
ارزیابی نقش بالقوه ترکیب دو روش ویترکتومی پارس پلانا (pars plana vitrectomy) و آنتی‌بیوتیک‌های داخل-زجاجیه (intravitreal) در مدیریت حاد اندوفتالمیت اگزوژن، در مقابل مراقبت استاندارد، که به صورت خارج کردن ویتروس (vitreous tap) و آنتی‌بیوتیک‌های داخل-زجاجیه تعریف شد.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه چشم و بینایی در کاکرین؛ 2022، شماره 5)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ International Standard Randomised Controlled Trial Number registry؛ ClinicalTrials.gov؛ و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت را جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی برای زبان مقاله یا سال انتشار آن وجود نداشت. تاریخ جست‌وجو 5 می 2022 بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که ویترکتومی پارس پلانا و تزریق داخل-زجاجیه‌ای آنتی‌بیوتیک‌ها را در مقابل تزریق داخل-زجاجیه‌ای آنتی‌بیوتیک‌ها به‌تنهایی، برای مدیریت فوری اندوفتالمیت اگزوژن مقایسه کردند.
از روش‌های استاندارد مورد نظر کاکرین استفاده کردیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجو را غربالگری کرده و داده‌ها را استخراج کردند. ما نتایج زیر را در نظر گرفتیم: بهبود حدت بینایی و تغییر در حدت بینایی در سه و شش ماهگی. اقدامات جراحی اضافی، از جمله جراحی ویترکتومی و آب مروارید، در هر زمان در طول پیگیری. کیفیت زندگی و اثرات نامطلوب قطعیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) بررسی کردیم.
یک RCT تکی را شناسایی کردیم که با معیارهای ورود ما مطابقت داشت. RCT وارد شده در مجموع 420 شرکت‌کننده را با شواهد بالینی اندوفتالمیت، ظرف شش هفته پس از جراحی آب مروارید یا کاشت ثانویه لنز داخل-چشمی وارد کرد. شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی بر اساس طرح فاکتوریل 2×2 به درمان با ویترکتومی (VIT) یا بیوپسی شیشه‌ای (TAP) و درمان با یا بدون آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک تقسیم شدند. بیست و چهار شرکت کننده پیگیری نهایی نداشتند: 12 نفر فوت کردند، پنج نفر رضایت خود را برای پیگیری پس گرفتند و هفت نفر حاضر به بازگشت به ملاقات نبودند.
این مطالعه بر اساس نتایج از پیش تعریف شده مرور، حدت بینایی را گزارش نکرد. در سه ماهگی، 41 درصد از همه شرکت‌کنندگان به حدت بینایی 20/40 یا بهتر و 69 درصد از بینایی 20/100 یا بهتر بودند. نویسندگان مطالعه گزارش کردند که هیچ تفاوت آماری معنی‌داری در حدت بینایی بین گروه‌های درمان وجود نداشت (شواهد با قطعیت بسیار پائین). شواهدی با قطعیت پائینی مبنی بر نیاز مشابه برای دریافت پروسیجرهای جراحی بیشتر وجود داشت (خطر نسبی (RR): 0.90؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.66 تا 1.21). عوارض جانبی شامل: گروه VIT: دررفتگی لنز داخل-چشمی (2=n)، انفارکتوس ماکولار (1=n). گروه TAP: خونریزی دفعی (n=1)، بودند. کیفیت زندگی و میانگین تغییر در حدت بینایی گزارش نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.