هدف از این مرور چیست؟
نویسندگان مرور می‌خواهند بدانند که مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) در (الف) کاهش تشدیدهای بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، و ب) بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به COP، مؤثر هستند یا خیر. برای پاسخ به این سؤال به دنبال کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده جست‌وجو کرده و فقط یک مطالعه را با 103 شرکت‌کننده پیدا کردیم.
پیام کلیدی
تجویز PPIها برای افراد مبتلا به COPD ممکن است فراوانی تشدیدهای COPD را کاهش دهد. با این حال، انجام مطالعات بیشتری با کیفیت بالا برای اطمینان بیشتر لازم است. مطالعات آینده باید انواع مختلف PPIها را در بر گیرند.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
این مطالعه به‌طور خاص COPD را بررسی کرد. COPD یک بیماری تنفسی شایع است، که با سرفه همراه با موکوس و تنگی نفس مشخص می‌شود. COPD یکی از دلایل اصلی مرگ‌ومیر در سراسر جهان به شمار می‌رود و باعث کاهش کیفیت زندگی می‌شود. تشدید COPD با بستری شدن در بیمارستان و مرگ همراه است، و این مساله بار (burden) سنگینی را بر دوش جامعه و اقتصاد می‌گذارد. تشدید COPD در اثر شرایط مختلفی ایجاد می‌شود که نیاز به درمان‌های متفاوتی دارند.
بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) یکی از دلایل تشدید COPD است. GERD یک بیماری شایع دستگاه گوارش است که در اثر ریفلاکس اسید معده به داخل مری (لوله غذایی) و ریه‌ها ایجاد می‌شود. این وضعیت باعث بروز نشانه‌های سوزش سر دل و سرفه در افراد می‌شود. هنگامی که افراد مبتلا به GERD هستند، برای آنها PPI تجویز می‌شود تا درمان شوند. این داروها با کاهش مقدار اسید معده عملکرد خود را نشان می‌دهند. در حالی که PPIها برای درمان نشانه‌های GERD مؤثر هستند، مشخص نیست که اضافه کردن PPIها به مراقبت معمول باعث کاهش فراوانی تشدید COPD می‌شوند یا خیر یا منجر به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به COPD خواهند شد یا تاثیری ندارند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
ما فقط یک مطالعه مرتبط را پیدا کردیم. این مطالعه در یک بیمارستان دانشگاهی و سه بیمارستان شهری در ژاپن انجام شد. مطالعه مذکور به مقایسه اثرات PPI به‌علاوه مراقبت معمول در برابر مراقبت معمول به‌تنهایی در مبتلایان به COPD پرداخت که سابقه یا نشانه‌های GERD را نداشتند. محققان تغییرات را در فراوانی تشدیدهای COPD و سرماخوردگی طی یک دوره 12 ماهه بررسی کردند. در این مطالعه از دوز 15 میلی‌گرم در روز یک PPI به نام لانسوپرازول (lansoprazole) استفاده شد. شواهدی با قطعیت پائین در مورد کاهش در تعداد افراد درمان شده با لانسوپرازول که دچار تشدید COPD شدند، در مقایسه با افرادی که مراقبت معمول دریافت کردند، و شواهدی با قطعیت بسیار پائین مبنی بر اینکه تعداد مشابهی از افراد در هر گروه دچار حداقل یک دوره سرماخوردگی شدند، به دست آمد.
نویسندگان این مرور هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردند که اثرات PPIها را بر پنومونی و عوارض جانبی جدی، کیفیت زندگی، عملکرد ریه، یا عوارض جانبی خاص بیماری توصیف کرده باشند.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
ما آخرین جست‌وجوی مطالعات را در 22 می 2020 انجام دادیم.
شواهد شناسایی شده توسط این مرور برای تعیین اینکه درمان با PPIها یک گزینه بالقوه برای COPD به حساب می‌آید یا خیر، کافی نیست. حجم نمونه کارآزمایی وارد شده کوچک بود، و شواهد آن قطعیت پائین یا بسیار پائینی داشتند. پروفایل اثربخشی و ایمنی PPI برای افراد مبتلا به COP نامشخص است. انجام مطالعاتی در مقیاس بزرگ و با کیفیت بالا در آینده ضروری است، تا پیامدهای بالینی مهمی را مانند میزان تشدید COPD، عوارض جانبی جدی و کیفیت زندگی بررسی کنند.
بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) یک بیماری شایع و پیشرونده است که با سرفه مزمن، محدودیت جریان هوا و تشدیدهای مکرر بیماری مشخص می‌شود. از آنجا که تشدیدهای COPD با افزایش مورتالیتی و کاهش کیفیت زندگی در ارتباط است، این شرایط بار (burden) قابل توجهی را بر دوش افراد، جامعه و سیستم مراقبت سلامت می‌گذارد. از این رو، مدیریت مؤثر تشدیدهای COPD که شامل درمان شرایط مرتبط با آنها در افراد مبتلا به COPD است، به عنوان یک پرسش بالینی مرتبط و یک موضوع مهم پژوهش شناخته می‌شود. بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال (GERD) یک کوموربیدیتی شناخته شده COPD است، و تصور می‌شود که میکروآسپیراسیون ریوی اسید معده یک دلیل احتمالی تشدیدهای COPD باشد. بنابراین، کاهش ترشح اسید معده ممکن است منجر به کاهش تشدیدهای COPD شود. مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPI) یکی از شایع‌ترین داروهای تجویزی بوده و به دلیل اثرات مهاری آنها بر ترشح اسید معده، به عنوان درمان خط اول برای مبتلایان به GERD توصیه می‌شوند. درمان با PPIها ممکن است یک روش درمانی مناسب برای مبتلایان به COPD باشد.
ارزیابی اثربخشی و ایمنی مصرف PPI برای مبتلایان به COPD، با تمرکز بر پیامدهای خاص COPD.
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه راه‌های هوایی در کاکرین و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی معمول را جست‌وجو کردیم. ما همچنین کتاب‌شناختی‌های مطالعات مرتبط را غربالگری کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) خوشه‌ای و گروه-موازی که PPIهای خوراکی را در مقایسه با دارونما (placebo)، مراقبت‌های معمول یا PPIهای با دوز کم در بزرگسالان مبتلا به COPD بررسی کردند، واجد شرایط ورود به مطالعه بودند. ما RCTهای متقاطع، همچنین مطالعاتی را با مدت زمان کمتر از دو ماه خارج کردیم.
دو نویسنده مرور مستقلا نتایج جست‌وجو را غربالگری، مطالعات را برای ورود انتخاب، ویژگی‌های مطالعه و داده‌های پیامد را استخراج، و خطر سوگیری (bias) را با توجه به متدولوژی استاندارد کاکرین ارزیابی کردند. ما اختلاف‌نظرها را با حضور نویسنده سوم مرور حل‌وفصل کردیم. پیامدهای اولیه مورد نظر عبارت بودند از تشدیدهای COPD، پنومونی و دیگر عوارض جانبی جدی. پیامدهای ثانویه شامل کیفیت زندگی، شاخص‌های تست عملکرد ریه، عفونت‌های حاد تنفسی و عوارض جانبی خاص بیماری بودند. ما داده‌های مربوط به این معیارهای پیامد را استخراج کرده و آنها را برای تجزیهوتحلیل وارد نرم‌افزار Review Manager کردیم.
در این تحقیق 99 رکورد شناسایی شد، و یک RCT چندمرکزی را وارد کردیم که 103 بزرگسال مبتلا به COPD را تصادفی‌سازی کرد. این RCT دوازده ماهه یک PPI خوراکی (لانسوپرازول (lansoprazole)) و مراقبت معمول را در مقابل مراقبت معمول به‌تنهایی مقایسه کرد. مطالعه مذکور در یک بیمارستان مراقبت سطح سوم و سه بیمارستان مراقبت سطح دوم در ژاپن انجام شد. این مطالعه شرکت‌کنندگانی را با میانگین سنی 75 سال وارد، و افراد مبتلا به نشانه‌ها یا سابقه GERD را خارج کرد. هیچ دارونمایی در بازوی مراقبت معمول استفاده نشد.
در میان پیامدهای اولیه و ثانویه این مرور، مطالعه وارد شده فقط داده‌هایی را از تشدیدهای COPD و عفونت‌های حاد تنفسی (سرماخوردگی) ارائه کرد. از آنجا که ما فقط یک مطالعه را وارد کردیم، نتوانستیم متاآنالیز را انجام دهیم.
مطالعه وارد شده گزارش کرد كه 12 نفر از 50 فرد دریافت کننده لانسوپرازول، در مقابل 26 نفر از 50 فرد گروه مراقبت معمول، حداقل یک اپیزود را از تشدید بیماری در طول یک سال داشته‌اند (خطر نسبی (RR): 0.46؛ 95% CI؛ 0.26 تا 0.81). فراوانی تشدیدهای COPD به ازای هر فرد در یک سال، در گروه PPI به‌علاوه مراقبت معمول، کمتر از گروه مراقبت معمول به‌تنهایی بود (0.34 ± 0.72 در مقابل 1.40 ± 1.18؛ P <0.001). تعداد افرادی که دچار حداقل یک اپیزود سرماخوردگی در طول سال شدند، در هر دو گروه مشابه بود: 26 نفر در گروه لانسوپرازول و 27 نفر در گروه مراقبت معمول. شواهد را با توجه به معیارهای درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)، با قطعیت پائین تا بسیار پائین قضاوت کردیم.
این مطالعه هیچ گونه اطلاعاتی را در مورد پنومونی و دیگر عوارض جانبی جدی، کیفیت زندگی، شاخص‌های تست عملکرد ریه یا عوارض جانبی خاص بیماری گزارش نکرد. خطر سوگیری برای اکثر حوزه‌ها، عمدتا پائین یا نامشخص بود، اگرچه سوگیری عملکرد خطر بالایی داشت، زیرا این مطالعه کورسازی نشده بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.