هدف این مطالعه مروری چه بود؟
در جراحی فرونتالیس اسلینگ، پلک با استفاده از مواد مختلف به ابرو زیر پوست متصل می‌شود. این کار به‌طور معمول برای پتوز مادرزادی (congenital ptosis) انجام می‌شود، که در آن عضله‌ای که باید چشم را باز کند خوب رشد نمی‌کند. هدف از این مرور کاکرین این بود که پی ببریم انواع مواد مختلف مورد استفاده برای جراحی فرونتالیس اسلینگ برای پتوز مادرزادی منجر به پیامدهای متفاوت شد یا خیر. مهم‌تر از همه، ما می‌خواستیم بررسی کنیم که چه موادی دارای بالاترین نرخ موفقیت هستند.
پیام‌های کلیدی
ما مطمئن نیستیم کدام نوع ماده دارای بالاترین نرخ موفقیت است. سه کارآزمایی وارد شده وجود داشت، که چهار ماده مختلف را بررسی کردند. هیچ یک از کارآزمایی‌ها موادی مشابه با کارآزمایی دیگر را مورد بررسی قرار ندادند، بنابراین این نتایج باید به صورت جداگانه در نظر گرفته شوند. سه کارآزمایی کوچک بودند، و به دلیل اینکه مواد مختلفی را مقایسه کردند، هیچ راهی برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه موفق‌ترین ماده در درمان پتوز مادرزادی کدام است، وجود ندارد.
ما در این مطالعه مروری چه چیزی را مورد بررسی قرار دادیم؟
پتوز مادرزادی، که در آن یک یا هر دو پلک در هنگام تولد دچار افتادگی هستند، اغلب ناشی از رشد ضعیف عضلاتی است که برای بالا بردن پلک‌ها استفاده می‌شوند. جراحی فرونتالیس اسلینگ موثرترین درمان جراحی است. مواد زیادی در این جراحی استفاده شده‌اند یا هم‌چنان استفاده می‌شوند. هدف این مرور، بررسی نرخ «موفقیت عملکردی» (که به صورت باز شدن شکاف بین پلک‌ها تعریف می‌شود) مواد مختلفی است که در جراحی فرونتالیس اسلینگ مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه بود؟
ما سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را وارد کردیم که مواد فرونتالیس اسلینگ را مقایسه کردند. در میان این سه کارآزمایی، چهار ماده استفاده شده مورد بررسی قرار گرفت. Gore-Tex، نخ اتیباند، مش مرسیلن، فاسیا لاتای اتوژن. دو کارآزمایی شامل هر دو چشم یک شرکت‌کننده بودند، در حالی که کارآزمایی دیگر شامل افراد مبتلا به پتوز در یک یا هر دو چشم بود. امکان ترکیب داده‌های به دست آمده از سه مطالعه وجود نداشت، زیرا مواد متفاوت بودند. هنوز مشخص نیست که کدام نوع از مواد فرونتالیس اسلینگ دارای بالاترین نرخ موفقیت است.
این مطالعه مروری چقدر به‌روز است؟
ما در جست‌وجوی مطالعاتی بودیم که تا 20 جون 2018 منتشر شده‌اند.
سه کارآزمایی در این مرور وارد شدند که به بررسی چهار ماده برای جراحی فرونتالیس اسلینگ پرداختند. ارزیابی این سه مطالعه به ما اجازه شناسایی مواد بهینه را نداد. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده آینده باید به دقت طراحی شوند تا بتوانند بهترین درمان را برای این بیماری شناسایی کنند.
پتوز مادرزادی (congenital ptosis) افتادگی پلک‌های یک یا هر دو چشم در هنگام تولد است، که اغلب به دلیل رشد ضعیف عضله بالابرنده پلک بالایی (levator palpebrae superioris) رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند منجر به آمبلیوپی (amblyopia)، آستیگماتیسم (astigmatism) و تورتیکولی چشمی (ocular torticollis) شود و بنابراین اگر تکامل بینایی به خطر افتد، ممکن است اعمال مداخله جراحی در اوایل دوران کودکی ضروری باشد. بیماران ممکن است سطوح مختلفی را از عملکرد عضله بالابرنده داشته باشند. بیمارانی که دارای عملکرد متوسط تا خوب هستند، ممکن است در تلاش اول انتخاب کنند که پتوز را با استفاده از پروسیجرهای تقویت عضله لواتور اکسترنال یا mullerectomy/Fasanella–Servat اصلاح کنند. برای بیمارانی که عملکرد ضعیفی دارند، کمتر احتمال دارد که این پروسیجرها موثر باشند، بنابراین ممکن است تحت جراحی فرونتالیس اسلینگ (frontalis sling surgery) قرار بگیرند، که در آن صفحه تارسال (نگهدارنده) به عضله فرونتالیس متصل می‌شود، بنابراین حرکت ابرو و پیشانی منجر به حرکت پلک می‌شود. مواد بهینه برای استفاده در این جراحی نامشخص است.
ارزیابی اثربخشی و ایمنی تطبیقی مواد مختلف مورد استفاده در جراحی فرونتالیس اسلینگ برای پتوز مادرزادی.
پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (که شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه چشم و بینایی در کاکرین بود) (جون 2018)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid MEDLINE E‐pub Ahead of Print؛ Ovid Medline In‐Process و سایر استنادات نمایه نشده؛ Ovid MEDLINE Daily (از ژانویه 1946 تا 20 جون 2018)، Embase (از ژانویه 1947 تا 20 جون 2018)، PubMed (از 1948 تا 20 جون 2018)، منابع علمی سلامت آمریکای لاتین و کارائیب (LILACS) (از 1982 تا 20 جون 2018)؛ ClinicalTrials.gov (www.clinicaltrials.gov) و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت (www.who.int/ictrp/search/en) را جست‌وجو کردیم. در جست‌وجوی الکترونیکی برای یافتن کارآزمایی‌ها هیچ گونه محدودیتی را از نظر تاریخ یا زبان اعمال نکردیم. آخرین جست‌وجوی ما در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی، در 20 جون 2018 بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده‌ای را وارد کردیم که به مقایسه یک ماده با ماده دیگر برای درمان پتوز مادرزادی پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم غربالگری واجد شرایط بودن، چکیده‌سازی (خلاصه‌سازی) داده‌ها، ارزیابی «خطر سوگیری (bias)» و رتبه‌بندی شواهد را کامل کردند.
ما سه کارآزمایی تصادفی‌سازی شده را شناسایی کردیم که چهار ماده مختلف، دو ماده در هر کارآزمایی، را مقایسه کردند. این مطالعات در مجموع شامل 160 شرکت‌کننده بودند. پروسیجرهای جراحی مقایسه شده عبارت بودند از پلی‌تترافلورواتیلن (polytetrafluoroethylene) (Gore-Tex)، سوچور اتیباند (Ethibond suture)، مش مرسیلن (Mersilene mesh) و فاسیا لاتا به صورت اتوژن (autogenous fascia lata).
همه مطالعات را به دلیل گزارش‌دهی ناقص روش‌ها و سایر نقص‌های روش‌شناسی، در معرض خطر نامشخص سوگیری قضاوت کردیم.
از آنجایی که این سه مطالعه وارد شده انواع مختلف ایمپلنت‌ها را مقایسه کردند، ما قادر به ترکیب داده‌ها در یک متاآنالیز (meta‐analysis) نبودیم. داده‌های محدود مانع نتیجه‌گیری در مورد ایمپلنت مطلوب برای جراحی اسلینگ فرونتالیس می‌شود.
از لحاظ پیامد اولیه موفقیت عملکردی، این پیامد به صورت گسترش ناحیه باز شده بین پلک‌ها تعریف شد، که بر حسب درجه یا اندازه‌گیری بر حسب میلی‌متر ارزیابی شد. Bajaj 2004 نشان داد که 93% از گروه Gore-Tex و 83% از گروه اتیباند دارای یک پیامد خوب یا رضایت‌بخش بودند (همان‌طور که توسط محققان تعریف شد). Elsamkari 2016 گزارش داد که 78.1% از گروه فاسیای اتوژن و 61.8% از گروه Gore-Tex یک پیامد بسیار خوب یا خوب داشتند. Salour 2008 این نوع از رتبه‌بندی سیستم را وارد نکرد؛ آنها نشان دادند که شکاف پلک چشم 4.0 میلی‌متر ± 1.46 میلی‌متر در گروه مرسیلن و 3.13 میلی‌متر ± 1.72 میلی‌متر در گروه فاسیا لاتا افزایش یافت.
از لحاظ حوادث جانبی، Bajaj 2004، که 15 بیمار را در هر گروه وارد کرد، در گروه Gore-Tex هیچ موردی از عود مشاهده نشد و در گروه اتیباند 1 مورد مشاهده شد؛ هیچ موردی از نیاز به حذف در گروه Gore-Tex مشاهده نشد و 1 مورد حذف در گروه اتیباند مشاهده شد؛ و هیچ موردی از عفونت در گروه Gore-Tex مشاهده نشد و 1 مورد عفونت در گروه اتیباند مشاهده شد. Elsamkari 2016، که شامل 55 بیمار در هر گروه بود، 3 مورد عود در گروه فاسیا و 6 مورد در گروه Gore-Tex داشت؛ هیچ موردی از نیاز به حذف در هیچ‌یک از دو گروه مشاهده نشد و 1 مورد عفونت در گروه فاسیا و 2 مورد در گروه Gore-Tex مشاهده شد. Salour 2008، که شامل 10 بیمار در هر گروه بود، هیچ موردی از عود، حذف یا عفونت در گروه مرسیلن یا فاسیا نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.