پیام‌های کلیدی
در جراحی آب مروارید، لنزهای جایگزینی که دارای لبه تیز هستند ممکن است نسبت به لنزهایی با لبه گرد در سطح خود کمتر کدر شوند. افرادی که لنزهای جدید را با لبه‌های تیز دریافت می‌کنند ممکن است نسبت به افرادی که لنزهایی را با لبه‌های گرد دریافت می‌کنند، بینایی واضح‌تری داشته و کمتر به جراحی لیزر نیاز داشته باشند.

آب مروارید چگونه درمان می‌شود؟
لنز یک دیسک کوچک و شفاف داخل چشم است که پرتوهای نور را برای ایجاد تصاویر واضح از اشیاء دیده شده، متمرکز می‌کند. آب مروارید زمانی شروع می‌شود که لکه‌های کدر روی لنز چشم تشکیل می‌شوند. هرچه لکه‌های کدر به مرور زمان بزرگ‌تر شوند، بینایی مه‌آلود و تار می‌شود.

در صورت ابتلای شما به آب مروارید، جراحی تنها راه بهبود بینایی است. در جراحی آب مروارید، برشی ریز در چشم شما ایجاد می‌شود؛ لنز قدیمی و کدر خارج و یک لنز پلاستیکی جدید در جای آن قرار می‌گیرد.

پس از جراحی آب مروارید
یک مشکل شایع پس از جراحی آب مروارید این است که پشت لنزهای جدید لکه‌های کدر روی سطح ایجاد می‌کند، که باعث تاری یا مه‌آلود شدن دید می‌شود. این مشکل با استفاده از لیزر برای ایجاد یک سوراخ کوچک در پشت لنز درمان می‌شود تا نور از آن عبور کند. با این حال، این پروسیجر می‌تواند مشکلات بیشتری را مانند افزایش فشار داخل چشم ایجاد کند یا به سایر قسمت‌های چشم آسیب برساند.

چرا این مرور کاکرین را انجام دادیم؟
سبک‌های مختلفی از لنزهای پلاستیکی طراحی شده‌اند تا زمانی که در چشم قرار می‌گیرند، تاری دید را متوقف کرده یا کاهش دهند. تغییرات شامل گرد یا تیز کردن لبه‌های لنز است. هدف آن بود که لبه‌هایی با شکل‌های متفاوت روی لنز احتمال تاری آن را کاهش می‌دهد یا خیر.

ما چه کاری را انجام دادیم؟
به جست‌وجوی مطالعاتی پرداختیم که طراحی‌های مختلف لنزهای پلاستیکی مورد استفاده را در جراحی آب مروارید تست کردند. می‌خواستیم بدانیم لبه‌هایی با شکل متفاوت روی لنز چگونه بر نیاز به لیزر چشم یک سال پس از جراحی آب مروارید تاثیر می‌گذارد.

تاریخ جست‌وجو: شواهدی را که تا 17 نوامبر 2020 منتشر شدند، وارد کردیم.

آنچه ما به دست آوردیم
تعداد 10 مطالعه را شامل 1065 فرد مبتلا به آب مروارید مرتبط با افزایش سن یافتیم که در آنها 1834 چشم برای تعویض لنز تحت جراحی قرار گرفتند. این مطالعات در اتریش، آلمان، هند، ژاپن، سوئد و انگلستان انجام شدند. طول مدت آنها حداقل یک سال بود. برخی از مطالعات شرکت‌کنندگان را تا 12 سال پس از جراحی تحت نظر داشتند.

مطالعات، لنزهای جایگزین را با لبه‌های گرد با لنزهای جایگزین با لبه‌های تیز مقایسه کردند.

یک شرکت داروسازی یک مطالعه را تامین مالی کرد، بخشی از بودجه مالی مطالعه دیگر را نیز تامین کرد.

نتایج اصلی مرور ما چه هستند؟
در هر 10 مطالعه، چشمانی که به آنها لنز با لبه‌های تیز داده شد، در مقایسه با چشم‌هایی که لنز با لبه‌های گرد داشتند، تیرگی کمتری روی لنز نشان دادند.

- پس از دو، سه و پنج سال، چشم‌هایی که لنز با لبه تیز داشند ممکن است کمتر از چشمانی با لنز لبه گرد به جراحی لیزر نیاز داشته باشند (شواهد حاصل از شش مطالعه شامل 742 نفر).
- بعد از یک سال و سه سال، ممکن است بینایی در چشم‌هایی که لنزهای لبه تیز دریافت کردند، در مقایسه با چشم‌هایی که لنزهای لبه گرد دریافت کردند، واضح‌تر باشد (شواهد حاصل از دو مطالعه شامل 260 نفر).
- در یک سال پس از جراحی، مشخص نبود که طراحی لنز (لبه تیز یا گرد) بر تعداد افرادی که برای درمان لکه‌های کدر روی لنز جدید نیاز به جراحی لیزری پیدا کردند، تاثیر می‌گذارد یا خیر. این ممکن است به این دلیل باشد که افراد زیادی در هر دو گروه پس از یک سال به جراحی لیزر نیاز نداشتند.

در رابطه با اینکه دو نوع طراحی لنز چگونه بر تعداد هر گونه تاثیرات ناخواسته‌ای که افراد تجربه می‌کنند تاثیر می‌گذارد نامطمئن هستیم، زیرا این موارد به صورت هم‌سو و سازگار گزارش نشدند. هیچ شواهدی را مبنی بر تفاوت مهم بین دو نوع لنز در تعداد عوارض گزارش‌شده پیدا نکردیم.

هیچ یک از مطالعات بهزیستی (well-being) افراد را اندازه‌گیری نکردند.

قطعیت نتایج
نسبت به لنزهایی با لبه‌های تیز که میانگین امتیاز کمتری را برای کدر شدن نسبت به لنزهایی با لبه‌های گرد نشان می‌دهند، اطمینان متوسطی داریم. شواهد بیشتر ممکن است اعتماد ما را به این نتیجه افزایش دهد. در مورد شفاف‌تر شدن بینایی و نیاز کمتر به جراحی لیزر برای چشم‌هایی که لنزهای لبه تیز دارند، اطمینان کمتری داریم. انجام پژوهش‌های بیشتر در این زمینه احتمالا اعتماد ما را نسبت به نتایج افزایش خواهند داد.