پیشینه برای سوال

نوجوانان ممکن است برای مدیریت آسم خود نیاز به حمایت بیشتری داشته باشند، زیرا احتمال استفاده نادرست از اسپری‌های استنشاقی و هم‌چنین انجام فعالیت‌هایی که می‌تواند آسم آنها را بدتر کند (مانند سیگار کشیدن) در آنها بیشتر است. ما بر آن شدیم تا بدانیم که جلسات با رهبری همسالان یا افراد عادی (یعنی به غیر از متخصصان مراقبت سلامت) به کاهش این خطرات کمک می‌کنند و منجر به کنترل بهتر آسم می‌شود یا خیر. مطالعاتی را وارد کردیم که این حمایت را در مقایسه با مراقبت معمول یا دیگر انواع کمک رسانی مقایسه کرده باشند. آخرین جست‌وجوی ما در 25 نوامبر 2016 بود.

ویژگی‌های مطالعه

پنج مطالعه را که شامل 1146 نوجوان مبتلا به آسم بودند، یافتیم. مطالعات از نظر طراحی، مدت زمان (2.5 تا 9 ماه)، شرایط (مدرسه، اردوگاه روزانه، مرکز مراقبت‌های اولیه) و راهی که از طریق آن جلسات حمایتی همسالان یا افراد عادی برگزار می‌شد، متفاوت بودند. شدت آسم و تعداد افرادی که سیگار می‌کشیدند، متفاوت بود. سه مطالعه از یک برنامه سه‌گانه A ( عملکرد آسم نوجوانان-Adolescent Asthma Action) استفاده کرده بودند، که به منظور آن نوجوانانی که سن بیشتری داشتند، به منظور ارائه جلسات به دانش‌آموزان جوان‌تر تربیت می‌شوند؛ یکی از این مطالعات اضافه کردن تعهد به ترک سیگار را نیز تست کرده بود؛ دیگری جلسات پشتیبانی گروهی همسالان و ارسال پیام‌های mp3 را برای تشویق بر پایبندی به درمان ارائه کرده بود؛ و سومین مطالعه یک اردوگاه آگاهی روزانه را با رهبری همسالان با یک اردوگاه معادل آن که توسط پزشکان و پرستاران برگزار می‌شد، مقایسه کرده بود.

نتایج کلیدی

نوجوانانی که از حمایت همسالان برخوردار شده بودند، کیفیت زندگی بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند؛ هرچند که این مسئله بر اساس نحوه تجزیه‌و‌تحلیل نتایج متغیر بود، بنابراین ما در مورد آن نامطمئن بودیم. اکثر پیامدهای دیگر مزایای مهمی را در رابطه با مداخله نشان نداده بودند. این مطالعات اطلاعات بسیار کمی را در مورد حملات آسم یا ویزیت های نامنظم در طول کارآزمایی ارائه داده بودند و ما نمی‌توانستیم مطمئن باشیم که مداخلات از نظر کنترل آسم مفید بودند یا خیر. نتایج دو مطالعه که در آن بسیاری از نوجوانانی که سیگار می‌کشیدند ادعای آمادگی مبنی بر ترک سیگار را کرده بودند، اما میزان وابستگی به نیکوتین و دانش مربوط به سیگار بسیار بهتر از کنترل نبود. مطالعات هیچ گزارشی را از حوادث جانبی ارائه ندادند.

کیفیت شواهد

ما نمی‌توانیم از نتایج اطمینان حاصل کنیم، زیرا اکثر پیامدها توسط افرادی ارزیابی شده بود که می‌دانستند نوجوانان به چه گروه مقایسه‌ای تعلق داشته‌اند، و این امر می‌تواند بر رفتار افراد و پاسخ آنها به سوالات تاثیر بگذارد. برخی از مطالعات همه مواردی را که گفته بودند، گزارش نکرده بودند یا اطلاعاتی ارائه کرده بودند که قادر به تجزیه‌و‌تحلیل آنها نبودیم. بعضی اوقات نتایج یک مطالعه با نتایج مطالعات دیگر موافق نبود، و اغلب ما نمی‌توانستیم به طور مشخص بگوییم که برای نوجوانان مزیتی به همراه دارد یا خیر. به همین دلایل، ما اطمینان کمی در مورد تمام یافته‌های مطالعه داریم.