این خلاصه از مرور کاکرین، آنچه را که از پژوهش‌ها در مورد تاثیر تغییرات سبک زندگی در درمان افراد مبتلا به نقرس حاد می‌دانیم، ارائه می‌کند. یک مطالعه در این مرور وجود داشت، که به مزایا و بی‌خطری افزودن یخ درمانی (ice therapy) موضعی به داروهایی که معمولا برای درمان نقرس حاد (پردنیزولون (prednisolone) و کلشی‌سین (colchicine)) استفاده می‌شوند، پرداخت. طی یک دوره یک هفته‌ای، برای تسکین نشانه‌های درد و گرمی (warmth) و کاهش علائم قرمزی و تورم، علاوه بر پردنیزولون و کلشی‌سین، به مدت نیم ساعت و چهار بار در روز روی پوست مفاصل مبتلا به نقرس حاد یخ قرار داده شد.
این مرور نشان می‌دهد که در افراد مبتلا به نقرس حاد:
به دلیل شواهدی با کیفیت بسیار پائین، مطمئن نیستیم که کاهش درد مشاهده شده با افزودن یخ موضعی به درمان استاندارد پردنیزولون و کلشی‌سین، در مقایسه با پردنیزولون و کلشی‌سین تنها، یک تاثیر واقعی است یا خیر.
عملکرد مفصل، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، ارزیابی کلی بیمار و عوارض جانبی و عوارض گزارش نشدند.
در اغلب موارد، اطلاعات دقیقی در مورد عوارض جانبی و عوارض نداشتیم. استفاده از یخ موضعی احتمالا یک مداخله بی‌خطر است.
نقرس (gout) چیست و مداخلات سبک زندگی چه هستند؟
نقرس علت بسیار شایع برای التهاب دردناک مفصل (آرتریت (arthritis))، ناشی از تشکیل کریستال‌های اوره درون یا اطراف مفاصل است. التهاب می‌تواند منجر به درد، قرمزی، گرمی (warmth) و تورم مفاصل آسیب‌دیده شود، که لمس یا حرکت آن ناحیه را دشوار می‌سازد. برخی از دلایلی که افراد دچار نقرس می‌شوند عبارتند از آرایش ژنتیکی آنها، داشتن اضافه وزن، مصرف داروهای خاص (به عنوان مثال سیکلوسپورین (cyclosporine))، نارسایی عملکرد کلیه، و عادات سبک زندگی مانند نوشیدن مقادیر بیش از حد الکل و نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر.
داروها پایه اصلی درمان نقرس حاد را تشکیل می‌دهند. با توجه به ارتباط شناخته شده بین برخی از عوامل خطرساز مشخص سبک زندگی و ابتلا به نقرس، تغییرات سبک زندگی مانند نوشیدن بیشتر آب، قهوه، محصولات لبنی و آب گیلاس، و مصرف کمتر نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر، مشروبات الکلی، گوشت و غذاهای دریایی، معمولا برای پیشگیری از عود حملات به افراد مبتلا به نقرس مزمن توصیه می‌شود.
بهترین تخمین از آنچه برای افراد مبتلا به نقرس حاد با استفاده از یخ موضعی همراه با داروها اتفاق می‌افتد، عبارت است از:
درد مفصل (نمره پائین‌تر به معنای درد کمتر)
افرادی که از یخ موضعی (به مدت نیم ساعت، چهار بار در روز به مدت یک هفته) علاوه بر درمان طبی (پردنیزولون خوراکی و کلشی‌سین) استفاده کردند، درد خود را 3.33 امتیاز کمتر در یک مقیاس 0 تا 10 امتیازی درد (33% بهبود مطلق) ارزیابی کردند.
- افرادی که علاوه بر درمان طبی (پردنیزولون و کلشی‌سین) از یخ موضعی استفاده کردند، درد خود را 2.25 امتیاز در یک مقیاس 0 تا 10 امتیازی ارزیابی کردند.
- افرادی که فقط از درمان طبی استفاده کردند، به میزان درد خود در یک مقیاس 0 تا 10 امتیازی، نمره 5.58 دادند.
- سه نفر باید با یخ موضعی درمان شوند تا یک نفر از مزیت تسکین درد آن بهره‌مند شود.
عوارض جانبی
عوارض جانبی یا عوارض استفاده از یخ موضعی همراه با درمان دارویی در این مطالعه گزارش نشدند.
شواهدی با کیفیت پائین، از یک کارآزمایی با خطر بالای سوگیری (bias)، وجود دارد که نشان می‌دهد افزودن یخ درمانی موضعی به پردنیزولون و کلشی‌سین خوراکی برای حملات تک مفصلی (oligoarticular) نقرس حاد منجر به کاهش قابل‌توجه درد در یک هفته می‌شود.
اگرچه مداخلات سبک زندگی اغلب در مدیریت نقرس (gout) مزمن توصیه می‌شود، شواهد مبتنی بر داده‌های کارآزمایی در مورد مزایا و بی‌خطری (safety) استفاده از این مداخلات در درمان حملات حاد نقرس پیش از این در یک مرور سیستماتیک مورد بررسی قرار نگرفته است.
هدف از انجام این مرور سیستماتیک، ارزیابی مزایا و بی‌خطری مداخلات سبک زندگی در درمان افراد مبتلا به نقرس حاد بود.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE و EMBASE را برای یافتن مطالعات (تا 5 اپریل 2013) جست‌وجو کردیم. هم‌چنین چکیده مقالات کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) از سال 2010 تا 2011 و لیگ اروپایی علیه روماتیسم (EULAR) را جست‌وجو کرده و فهرست منابع مقالات وارد شده را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
مطالعاتی که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده بوده و مداخلات سبک زندگی را با درمان دیگری (فعال یا دارونما (placebo)) در بیماران مبتلا به نقرس حاد مقایسه کردند، در این مرور وارد شدند. پیامدهای مورد نظر عبارت بودند از تغییر در درد گزارش شده توسط شرکت‌کننده در مفصل(های) هدف، التهاب و عملکرد مفصل هدف، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL)، ارزیابی کلی بیمار، کناره‌گیری شرکت‌کنندگان از مطالعه به دلیل عوارض جانبی (AEs) و عوارض جانبی جدی (SAEs).
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم از روش‌های پیشنهادی سازمان همکاری کاکرین برای انتخاب، ارزیابی، جمع‌آوری داده‌ها و سنتز مطالعات استفاده کردند. کیفیت مجموعه شواهد مربوط به هر پیامد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) ارزیابی کردیم.
فقط یک مطالعه (19 شرکت‌کننده)، با خطر بالای سوگیری (bias) در این مرور گنجانده شد. بیماران برای دریافت پردنیزولون (prednisolone) خوراکی و کلشی‌سین (colchicine) با یا بدون یخ درمانی (ice therapy) موضعی تصادفی‌سازی شدند. یخ درمانی موضعی مزایای بیشتری نسبت به پردنیزولون خوراکی و کلشی‌سین تنها در رابطه با تسکین درد ایجاد کرد، اما تورم را در طول اپیزودهای حاد نقرس کاهش نداد. پس از یک هفته میانگین کاهش درد با درمان طبی استاندارد 4.4 سانتی‌متر در مقیاس 0 تا 10 سانتی‌متری آنالوگ بصری (VAS) بود؛ افزودن یخ به صورت موضعی باعث کاهش درد تا 3.33 سانتی‌متر دیگر (95% CI؛ 5.84 تا 0.82)، یا کاهش مطلق 33% (کاهش 8% تا 58%) درد شد. تورم مفاصل در گروه درمان طبی استاندارد به میزان 3.8 سانتی‌متر کاهش یافت؛ افزودن یخ درمانی موضعی تورم را به‌طور قابل‌توجهی کاهش نداد (تفاوت میانگین (MD): 2.07 سانتی‌متر، 95% CI؛ 1.56- تا 5.70). عملکرد مفصل هدف، HRQoL، ارزیابی کلی بیمار، کناره‌گیری شرکت‌کنندگان مطالعه از درمان به دلیل بروز AEها و SEAها در این مطالعه گزارش نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.