مطالعات اخیر ارتباط میان یک ویروس (ویروس پاپیلومای انسانی) و سرطان گلو (سرطان اوروفارنکس) را در برخی از بیماران نشان می‌دهند. این مرور برای ارزیابی درمان‌های بالقوه جدید که در نتیجه این اطلاعات پدیدار شده‌اند، انجام شده است.
سرطان گلو در صورت تشخیص می‌تواند در مرحله پیشرفته باشد و رادیوتراپی (که از اشعه ایکس برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند) یا شیمی‌درمانی (داروهایی که سلول‌های سرطانی را می‌کشند) رایج‌ترین درمان‌ها هستند. هر دو درمان عوارض جانبی دارند و ممکن است منجر به کاهش توانایی صحبت کردن، خوردن یا نوشیدن شوند. درمان‌های جدیدتر (بیولوژیکی) اکنون در حال ظهور هستند که به سیستم ایمنی برای مبارزه با سرطان کمک می‌کنند.
تاکنون، شواهدی با کیفیت بالا برای ارزیابی این پروتکل‌های درمانی جدید وجود ندارد، اما ممکن است پس از سال 2014 در دسترس باشند زیرا چندین مطالعه در حال انجام کامل شده‌اند. پیامدهای مهم برای اندازه‌گیری، احتمال بقای ناشی از درمان‌های مختلف، همچنین عوارض جانبی و کیفیت زندگی در طولانی‌مدت خواهد بود. این مرور به‌روز می‌شود تا این شواهد جدید را به محض در دسترس قرار گرفتن، در خود جای دهد.
این مرور در حال حاضر تا جون 2013 به‌روز است.
در حال حاضر شواهدی با کیفیت بالا برای حمایت یا علیه کاهش شدت درمان برای کارسینوم اوروفارنکس مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی وجود ندارد. کارآزمایی‌های آینده باید چند مرکزی باشند تا از قدرت کافی اطمینان حاصل شود. آنالیزهای عوارض جانبی، موربیدیتی مرتبط با درمان، پیامدهای کیفیت زندگی و هزینه باید در قالب استاندارد گزارش شوند تا مقایسه آنها با دیگر مطالعات تسهیل شود.
کارسینوم سلول سنگفرشی اوروفارنکس مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی زیرگروه مجزایی از تومورها هستند که ممکن است پیش‌آگهی بهتری نسبت به بیماری‌های مرسوم مرتبط با تنباکو/الکل داشته باشند. تخمین زده می‌شود که عوارض مرتبط با درمان، مرتبط با روش‌های مرسوم، باعث مورتالیتی تقریبا 2% و موربیدیتی بالا می‌شود. در نتیجه، پزشکان به‌طور فعال در حال بررسی پروتکل‌های کاهش شدت درمان برای بیماری با علت ویروسی اثبات‌شده هستند.
خلاصه کردن شواهد موجود در مورد پروتکل‌های کاهش شدت درمان برای کارسینوم سلول سنگفرشی اوروفارنکس پیشرفته موضعی و مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه گوش و حلق و بینی (ENT) در کاکرین؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ PubMed؛ EMBASE؛ CINAHL؛ Web of Science؛ Cambridge Scientific Abstracts؛ ICTRP؛ و منابع دیگر را برای یافتن کارآزمایی‌های منتشرشده و منتشرنشده جست‌وجو کردیم. تاریخ جدیدترین جست‌وجو 25 جون 2013 بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که به بررسی پروتکل‌های کاهش شدت درمان برای کارسینوم سلول سنگفرشی اوروفارنکس پیشرفته موضعی و مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی پرداختند. دسته‌بندی‌های ویژه کاهش شدت درمان عبارت بودند از: 1) بیورادیوتراپی (bioradiotherapy) (آزمایشی) در مقابل کمورادیوتراپی (کنترل)؛ 2) رادیوتراپی (آزمایشی) در مقابل کمورادیوتراپی (کنترل)؛ و 3) رادیوتراپی با دوز پایین (آزمایشی) در مقابل رادیوتراپی با دوز استاندارد (کنترل). پیامدهای مورد نظر عبارت بودند از بقای کلی و بیماری خاص بیماری، موربیدیتی ناشی از درمان، کیفیت زندگی و هزینه‌ها.
سه نویسنده به‌طور مستقل از هم مطالعات را از نتایج جست‌وجو انتخاب کرده و داده‌ها را استخراج کردند. هدف آن بود که از ابزار «خطر سوگیری (bias)» کاکرین برای ارزیابی کیفیت مطالعه استفاده کردیم.
ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کامل‌شده‌ای را نیافتیم که بتواند در نسخه فعلی این مرور سیستماتیک گنجانده شود. با این حال، هفت کارآزمایی در حال انجام را شناسایی کردیم که معیارهای ورود را برآورده می‌کنند. این مطالعات از سال 2014 به بعد گزارش خواهند شد. تعداد 30 مطالعه را از نظر زمینه‌های روش‌شناسی (methodology) حذف کردیم (هفت کارآزمایی تصادفی‌سازی شده با آنالیز تعقیبی (post hoc analysis) بر اساس وضعیت ویروس پاپیلومای انسانی، 11 کارآزمایی آینده‌نگر و 12 مطالعه در حال انجام).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.