پیشینه میکرومانیپولاسیون (micromanipulation) اسپرم، مانند تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) برای درمان زوج‌هایی که در آنها غلظت اسپرم، تحرک، یا هر دو، در مرد کاهش یافته، بسیار مفید است. در دهه گذشته، رویکرد متفاوتی برای انتخاب اسپرم شرح داده شده، که در آن اسپرم تحت بزرگنمایی فوق‌العاده پرقدرت (6000x) تجزیه‌وتحلیل می‌شود. مطالعات اولیه نشان داد که انتخاب اسپرم بر اساس مورفولوژی برای تزریق داخل سیتوپلاسمی (IMSI)، با استفاده از اسپرم انتخاب شده تحت بزرگنمایی زیاد، با میزان بارداری بالاتری نسبت به موارد انتخاب شده با روش ICSI مرسوم در زوج‌هایی همراه بود که دچار شکست مکرر در لانه‌گزینی جنین می‌شدند. با این حال، شواهد به‌دست آمده از مرور قبلی کاکرین ما، از تاثیرات مفید واقعی این مداخله نامطمئن بودند.
تاریخ جست‌وجو ما جست‌وجوی خود را در منابع علمی پزشکی در نوامبر 2019 به‌روز کردیم، و به دنبال مطالعاتی بودیم که اثربخشی و ایمنی پروسیجرهای IMSI (با استفاده از بزرگنمایی 6000x) را در مقایسه با ICSI مرسوم (با استفاده از بزرگنمایی 200x تا 400x) ارزیابی کردند.
ویژگی‌های مطالعه: ما 13 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (چهار مورد بیشتر از نسخه قبلی) را با بررسی 2775 زوج پیدا کردیم، که ICSI معمول را با IMSI برای کمک‌باروری مقایسه کردند. این مطالعات توسط مراکز باروری و دانشگاه‌ها تأمین مالی شدند.
نتایج کلیدی: براساس شواهدی با کیفیت بسیار پائین، از مزیت IMSI نسبت به ICSI مطمئن نیستیم. احتمال تولد زنده (زنده‌زایی) با IMSI بین 20% و 32%، و با ICSI برابر با 25% بود. برای زنان با احتمال 7% خطر سقط جنین با ICSI معمول، خطر سقط با IMSI بین 5% و 10% گزارش شد. میزان بارداری بالینی با IMSI بین 35% و 44%، و با ICSI برابر با 32% بود.
کیفیت شواهد: به دلیل محدودیت‌های موجود در مطالعات وارد شده (خطر سوگیری (bias))، ناهمگونی تاثیر مشاهده شده در سراسر مطالعات، و خطر بالای سوگیری انتشار، سطح کیفیت شواهد را کاهش دادیم. هیچ شواهدی در رابطه با ناهنجاری‌های مادرزادی وجود نداشت. نتیجه می‌گیریم که شواهد فعلی برای پیشنهاد درباره استفاده از IMSI به جای ICSI در بالین بسیار محدود است.
شواهد فعلی به دست آمده از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده، از استفاده بالینی از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (انتخاب اسپرم بر اساس مورفولوژی در تزریق داخل سیتوپلاسمی (IMSI)) حمایت یا آن را یا رد نمی‌کند. ما در مورد احتمال تولد زنده و خطر سقط جنین بسیار نامطمئن هستیم. ما شواهدی را با کیفیت بسیار پائین پیدا کردیم که نشان می‌دهند IMSI ممکن است احتمال بارداری بالینی را افزایش دهد، به این معنی که ما هنوز درباره هر گونه تفاوت واقعی بسیار نامطمئن هستیم.
ما هیچ کارآزمایی را پیدا نکردیم که گزارشی را در مورد خطر ناهنجاری‌های مادرزادی ارائه کرده باشد. انجام کارآزمایی‌هایی با طراحی خوب و با توان کافی آماری، هنوز هم مورد نیاز است.
قدرت پایین باروری (subfertility) شرایطی است که در 15% از زوجین در سن تولید مثل، دیده می‌شود. میکرومانیپولاسیون گامت (gamete micromanipulation)، مانند تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI؛ intracytoplasmic sperm injection)، برای درمان زوج‌هایی با پارامترهای معیوب اسپرم بسیار مفید است. روش جایگزینی برای انتخاب اسپرم شرح داده شده است؛ اسپرماتوزآ (spermatozoa) تحت بزرگنمایی بالا (بیش از 6000x) انتخاب شده و برای ICSI استفاده می‌شود. این تکنیک، به نام انتخاب اسپرم با توجه به مورفولوژی برای تزریق داخل سیتوپلاسمی (IMSI)، دارای پتانسیل نظری برای بهبود پیامدهای تولید مثل میان زوج‌هایی است که تحت تکنیک‌های کمک‌باروری (ART؛ assisted reproduction techniques) قرار می‌گیرند. با این حال، نسخه قبلی ما از این مرور کاکرین نتوانست شواهدی را بیابد که از این تاثیر مفید احتمالی حمایت کند. این یک به‌روزرسانی از Teixeira 2013 است.
شناسایی، ارزیابی، و خلاصه کردن شواهد موجود در رابطه با اثربخشی و ایمنی IMSI در مقایسه با ICSI در زوج‌هایی که تحت ART قرار می‌گیرند.
برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs؛ randomised controlled trials) در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر به جست‌وجو پرداختیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه زنان و باروری در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ CINAHL؛ LILACS؛ و در پایگاه‌های ثبت کارآزمایی: ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت. ما هم‌چنین فهرست منابع مطالعات وارد شده و مرورهای مشابه را به صورت دستی جست‌وجو کردیم. آخرین جست‌وجوی الکترونیکی را در 18 نوامبر 2019 انجام دادیم.
ما فقط RCTهایی را در نظر گرفتیم که ICSI و IMSI را مقایسه کردند؛ کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده وارد نشدند. فقط در صورت در دسترس بودن داده‌های مربوط به اولین درمان هر شرکت‌کننده، مطالعاتی را در نظر گرفتیم که اجازه وارد کردن یک شرکت‌کننده را بیش از یک بار (کارآزمایی‌های cross-over یا per cycle) داشتند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم انتخاب مطالعه، استخراج داده و ارزیابی خطر سوگیری (bias) و کیفیت شواهد را انجام دادند؛ اختلاف نظرات را با مشورت نویسنده سوم مرور حل‌وفصل کردیم. در صورت نیاز، با محققان مطالعه مکاتبه کردیم تا هرگونه شک و شبهه‌ای برطرف شود.
این جست‌وجوی به‌روزشده 535 رکورد را بازیابی کرد؛ 13 RCT را با طراحی موازی برای مقایسه IMSI و ICSI (چهار مطالعه از نسخه قبلی اضافه شد) وارد کردیم که شامل 2775 زوج (IMSI = 1256؛ ICSI = 1519) بودند.
ما مطمئن نیستیم که IMSI میزان زنده‌زایی (تولد زنده) (خطر نسبی (RR): 1.11؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.89 تا 1.39؛ 5 مطالعه، 929 زوج؛ 1% = I²)، نرخ سقط جنین به ازای هر زوج (RR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.78 تا 1.48؛ 10 مطالعه، 2297 زوج؛ 0% = I²؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، و نرخ سقط جنین به ازای هر بارداری (RR: 0.90؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.20؛ 10 مطالعه، 783 زوج؛ 0% = I²، شواهد با کیفیت بسیار پائین) را بهبود می‌بخشد یا خیر. ما مطمئن نیستیم که IMSI نرخ بارداری بالینی را بهبود می‌بخشد یا تاثیری ندارد (RR: 1.23؛ 95% CI؛ 1.11 تا 1.37؛ 13 مطالعه، 2775 زوج؛ 47% = I²، شواهد با کیفیت بسیار پائین). هیچ‌کدام از مطالعات واردشده ناهنجاری‌های مادرزادی را گزارش نکردند. ما کیفیت شواهد را برای همه پیامدها، در سطح بسیار پائین قضاوت کردیم. به دلیل محدودیت‌های موجود در مطالعات وارد شده (خطر سوگیری)، ناهمگونی نتایج، و اندیکاسیون قوی ناشی از سوگیری انتشار، سطح کیفیت شواهد را کاهش دادیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.