زنان مبتلا به سرطان تخمدان (سرطانی که در دو اندام (تخمدان) تولید کننده تخمک در زنان ایجاد می‌شود) در مقایسه با زنان مبتلا به انواع دیگر سرطان‌های زنان، احتمال بیشتری دارد که با خوردن و رژیم غذایی مغذی مشکل داشته باشند. یکی از دلایل ممکن است این باشد که تشخیص نشانه‌های سرطان تخمدان دشوار است. زنان ممکن است علاقه‌ای به غذا خوردن نداشته باشند، احساس سیری کنند، تهوع یا شکم دردناک یا متورم داشته باشند. برخی از زنان به دلیل تجمع غیر-طبیعی مایعات یا تومورهای بزرگ، در قسمت‌هایی از بدن خود لاغرتر شده در حالی که در اطراف شکم بزرگ‌تر می‌شوند. ممکن است تغییری در وزن بدن رخ ندهد یا حتی افزایش یابد، این امر می‌تواند تشخیص این را که کدام زنان به دلیل مصرف ناکافی غذا دچار مشکل می‌شوند، دشوار سازد.
زنانی که قادر به خوردن و آشامیدن کافی نیستند، در معرض خطر ابتلا به سوءتغذیه قرار داشته و ممکن است عوارض بیشتری را از درمان سرطان تخمدان نسبت به زنانی که سوءتغذیه ندارند، نشان دهند. توصیه می‌شود افرادی که در خوردن و آشامیدن مشکل دارند، شناسایی شده و هنگام دریافت مراقبت‌های بیمارستانی به آنها کمک شود. در حال حاضر هیچ روش مورد توافقی برای یافتن و درمان مشکلات تغذیه‌ای در زنان مبتلا به سرطان تخمدان وجود ندارد.
در این مرور، نویسندگان به دنبال مطالعات (کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs)) از سراسر جهان بودند تا دریابند که چگونه زنان مبتلا به سرطان تخمدان ارزیابی می‌شوند تا ببینند آنها خوب می‌خورند و می‌نوشند و چه کمکی می‌توان به آنها در تغذیه پیش یا پس از جراحی کرد. کمبود اطلاعات در مورد این موضوع نمایان بود.
یک RCT یافت شد که در آن گروه کوچکی از زنان (40 نفر از جمله 35 بیمار مبتلا به سرطان تخمدان) که به جراحی الکتیو گسترده برای سرطان زنان از جمله جراحی روده نیاز داشتند، توانستند خوردن غذاهای معمولی را در روز پس از جراحی دوباره شروع کنند. آنها توانستند زودتر بیمارستان را ترک کنند و در یک ماه پس از جراحی، عوارض بیشتری نسبت به زنانی نداشتند که حداقل تا سه روز پس از جراحی مجاز به خوردن غذاهای عادی نبودند.
انجام مطالعات بیشتری برای تائید اینکه شروع مجدد غذا خوردن عادی یک روز پس از جراحی می‌تواند برای زنانی که به دلیل سرطان تخمدان جراحی می‌شوند توصیه شود یا خیر، مورد نیاز است. انجام تحقیقات بیشتری برای ارائه اطلاعات در مورد چگونگی شناسایی و درمان مشکلات سوءتغذیه در زنان مبتلا به سرطان تخمدان ضروری است.
اگرچه نشان داده شده که زنان مبتلا به سرطان تخمدان در معرض خطر سوءتغذیه قرار دارند، شواهد کافی از RCTها برای شناسایی، ارزیابی و درمان این وضعیت در مرحله حول‌وحوش زمان انجام جراحی وجود ندارد. شواهدی از یک مطالعه کوچک به دست آمد مبنی بر اینکه برخی از زنان مبتلا به سرطان تخمدان که تحت جراحی همراه با رزکسیون روده قرار می‌گیرند، ممکن است با خیال راحت مایعات خوراکی را ظرف 24 ساعت پس از جراحی و غذاهای جامد را در روز بعد مصرف کنند. انجام تحقیقات بیشتر، از جمله RCT، برای ایجاد راهنمایی در مورد درمان سوءتغذیه در این گروه بیمار مورد نیاز است.
نشان داده شده که زنان مبتلا به سرطان تخمدان در معرض خطر قابل‌توجهی از سوءتغذیه قرار دارند و نرخ بروز آن بین 28% و 67% است. مداخلات تغذیه‌ای ممکن است پیامدهای بالینی را در جهت مثبت، وضعیت تغذیه‌ای یا معیارهای کیفیت زندگی را در این گروه از بیماران بهبود بخشند.
این مرور به منظور ارزیابی اثرات مداخلات تغذیه‌ای در دوره حول‌وحوش زمان انجام جراحی برای زنان مبتلا به سرطان تخمدان انجام شد.
جست‌وجوهای الکترونیکی در پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان زنان در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2012، شماره 7)، Medline (1946 تا هفته 4 جولای 2012)، Embase (1980 تا 2012، هفته 31)، DARE (تا 7 آگوست 2012) AMED (1985 تا اپریل 2012)، BNI (1992 تا اپریل 2012)، CINAHL (تا اپریل 2012) انجام شدند. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌ها، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و فهرست استنادات مقالات را جست‌وجو کردیم. فهرست منابع را به صورت دستی جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی در مورد زبان نگارش یا دوره زمانی مطالعه اعمال نشد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها زنان 18 سال و بالاتر، مبتلا به هر مرحله‌ای از سرطان تخمدان، از جمله عود سرطان، در مرحله حول‌وحوش زمان انجام جراحی بوده و هر نوع مداخله تغذیه‌ای را دریافت کردند.
عناوین و چکیده‌ها توسط دو نویسنده مرور غربالگری شده و انتخاب مطالعه توسط یک تیم انجام گرفت. هر جفت از نویسندگان مرور به‌طور مستقل روی جمع‌آوری داده‌ها کار کرده و یافته‌ها را مقایسه کردند.
در مجموع 4092 عنوان غربالگری شده و 14 گزارش متن کامل بررسی شدند؛ یک مطالعه کوچک تکی معیارهای ورود را برآورده کرد. در RCT گنجانده شده، 40 زن (35 مورد مبتلا به سرطان تخمدان) تحت جراحی الکتیو گسترده از جمله رزکسیون روده برای درمان بدخیمی زنان قرار گرفتند. تصادفی‌سازی با تغذیه زودهنگام خوراکی (شروع مایعات خوراکی در 24 ساعت نخست، غذاهای جامد در روز بعد) یا یک رژیم غذایی «مرسوم» انجام شد که در آن شروع تغذیه با مایعات خوراکی و غذاها تا زمانی که شواهدی از عملکرد روده وجود داشته باشد، به تعویق افتادند. اکثر زنان در گروه تغذیه زودهنگام (14/18) توانستند یک روز پس از جراحی، خوردن غذای جامد را از سر بگیرند. این موضوع منجر به دوره بستری بسیار کوتاه‌تر در بیمارستان بدون افزایش عوارض پس از جراحی یا تغییر در معیارهای کیفیت زندگی در مقایسه با زنانی شد که رژیم غذایی «مرسوم» داشتند. نرخ بروز تهوع و استفراغ در طول دوره پس از جراحی در هر دو گروه مشابه بود و در کمی بیش از نیمی از زنان مشاهده شد. بقای کلی (overall survival; OS) تا 30 روز پس از ترخیص از بیمارستان ارزیابی شد؛ در این دوره، یک مورد مرگ زنی رخ داد که در گروه «تغذیه مرسوم خوراکی» قرار داشت، و علت مرگ وی ذکر نشد. خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردیم و خطر بالای سوگیری در متدولوژی و گزارش‌دهی مطالعه وارد شده شناسایی نشد، اگرچه به دلیل اندازه کوچک مطالعه که در آن همه زنان مبتلا به سرطان تخمدان نبودند، خطر سوگیری افزایش یافت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.