ما 10 کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را با 960 زن وارد کردیم. دو کارآزمایی میفپریستون (mifepristone) را در برابر دارونما یا در برابر یک دوز متفاوت میفپریستون مقایسه کردند، یک کارآزمایی آسوپریسنیل (asoprisnil) را در برابر دارونما، یک کارآزمایی اولیپریستال (ulipristal) را در برابر لوپرولاید استات (acetate leuprolide)، و چهار کارآزمایی ژسترینون (gestrinone) را در برابر دانازول (danazol)، آنالوگ‌های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (gonadotropin-releasing hormone; GnRH)، یا یک دوز متفاوت از ژسترینون (gestrinone) مقایسه کردند. کیفیت شواهد از بالا تا بسیار پائین متغیر بود. محدودیت‌های اصلی خطر سوگیری (bias) جدی (همراه با گزارش‌دهی ضعیف روش‌ها و نرخ‌های بالا یا نامعلوم ریزش نمونه (attrition) در اغلب مطالعات)، عدم دقت بسیار جدی (همراه با نرخ‌های کم رویدادها و فواصل اطمینان گسترده) و غیر-مستقیم بودن (پیامد در یک زیرگروه انتخابی شرکت‌کنندگان ارزیابی شد) بودند.

میفپریستون در برابر دارونما

یک مطالعه این مقایسه را انجام داد و نرخ نشانه‌های دردناک زنانی را گزارش کرد که نشانه‌های پایه را گزارش داده بودند.

در سه ماه، گروه میفپریستون نرخ دیسمنوره (dysmenorrhoea) کمتری داشتند (نسبت شانس (OR): 0.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 تا 0.17؛ یک RCT؛ 352 = n؛ شواهد با کیفیت متوسط)، در واقع، نشان می‌دهد که اگر 40% زنان مصرف کننده دارونما دیسمنوره را تجربه کنند، پس بین 3% تا 10% زنان مصرف کننده میفپریستون این تجربه را خواهند داشت. هم‌چنین گروه میفپریستون نرخ کمتر دیسپارونی (dyspareunia) را داشتند (OR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.11 تا 0.51؛ یک RCT؛ n = 223؛ شواهد با کیفیت پائین). با این حال، گروه میفپریستون نرخ عوارض جانبی بالایی داشت: تقریبا 90% آمنوره (amenorrhoea) و 24% گرگرفتگی (hot flushes) داشتند، هرچند گروه دارونما فقط یک مورد را از هر یک گزارش کرد (1%) (شواهد با کیفیت بالا). شواهد برای نشان دادن تفاوت‌ها در نرخ تهوع، استفراغ، یا خستگی، در صورت وجود کافی نبود.

مقایسه‌های دوز میفپریستون

دو مطالعه دوزهای میفپریستون را مقایسه کرد و شواهد کافی را برای نشان دادن تفاوت‌ بین دوزهای مختلف از لحاظ اثربخشی یا ایمنی، در صورت وجود، پیدا نکرد. با این حال، تجزیه‌وتحلیل زیرگروهی مقایسه‌ها بین میفپریستون و دارونما نشان می‌دهد که دوز 2.5 میلی‌گرم ممکن است کمتر از 5 یا 10 میلی‌گرم برای درمان دیسمنوره یا دیسپارونی موثر باشد.

مقایسه‌های ژسترینون

یک مطالعه ژسترینون را با دانازول و مطالعه دیگری ژسترینون را با لوپرولین (leuprolin) مقایسه کرد.

شواهد برای نشان دادن تفاوت‌ها، در صورت وجود، بین ژسترینون و دانازول در نرخ تسکین درد (کسانی که عدم وجود درد یا درد خفیف لگن را گزارش کردند) (OR: 0.71؛ 95% CI؛ 0.33 تا 1.56؛ دو RCT؛ n = 230؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، دیسمنوره (OR: 0.72؛ 95% CI؛ 0.39 تا 1.33؛ دو RCT؛ n = 214؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، یا دیسپارونی (OR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.37 تا 1.86؛ دو RCT؛ n = 222؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) کافی نبود. گروه ژسترینون نرخ بالاتر هیرسوتیسم (hirsutism) (OR: 2.63؛ 95% CI؛ 1.60 تا 4.32؛ 302 = n؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و نرخ پائین‌تر کاهش سایز پستان (OR: 0.62؛ 95% CI؛ 0.38 تا 0.98؛ دو RCT؛ n = 302؛ شواهد با کیفیت پائین) را داشتند. شواهد برای نشان دادن تفاوت بین گروه‌ها، در صورت وجود، در نرخ گرگرفتگی (OR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.26؛ دو RCT؛ n = 302؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا آکنه (OR: 1.45؛ 95% CI؛ 0.90 تا 2.33؛ دو RCT؛ n = 302؛ شواهد با کیفیت پائین) کافی نبود.

هنگامی که محققان ژسترینون را در برابر لوپرولین از طریق اندازه‌گیری در مقیاس 1 تا 3 درجه‌بندی شفاهی (verbal rating) مقایسه کردند (نمره پائین‌تر به معنی مزیت بیش‌تر)، میانگین نمره دیسمنوره در گروه ژسترینون بالاتر بود (MD: 0.35 نقطه؛ 95% CI؛ 0.12 تا 0.58؛ یک RCT؛ n = 55؛ شواهد با کیفیت پائین)، اما میانگین نمره دیسپارونی در این گروه پائین‌تر بود (MD: 0.33 نقطه؛ 95% CI؛ 0.62 تا 0.04؛ شواهد با کیفیت پائین). گروه ژسترینون نرخ پائین‌تر آمنوره (OR: 0.04؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.38؛ یک RCT؛ n = 49؛ شواهد با کیفیت پائین) و گرگرفتگی (OR: 0.20؛ 95% CI؛ 0.06 تا 0.63؛ یک مطالعه؛ n = 55؛ شواهد با کیفیت پائین) اما نرخ بالاتر لکه‌بینی یا خونریزی را داشتند (OR: 22.92؛ 95% CI؛ 2.64 تا 198.66؛ یک RCT؛ n = 49؛ شواهد با کیفیت پائین).

شواهد برای نشان دادن تفاوت‌ها در اثربخشی یا ایمنی بین دوزهای مختلف ژسترینون، در صورت وجود کافی نبود.

آسوپریسنیل در برابر دارونما

یک مطالعه (n = 130) این مقایسه را انجام داد اما داده مناسبی را برای تجزیه‌وتحلیل گزارش نکرد.

اولیپریستال در برابر لوپرولید استات

یک مطالعه (n = 38) این مقایسه را انجام داد اما داده مناسبی را برای تجزیه‌وتحلیل گزارش نکرد.