در حال حاضر بیش از 34 میلیون نفر در جهان با عفونت HIV زندگی میکنند. درمان ضدرتروویروسی (antiretroviral therapy; ART) میتواند به این افراد کمک کند تا زندگی طولانیتر و سالمتری داشته باشند، اما به دلیل عوارض جانبی، پایبندی به درمان (مصرف روزانه این داروها) میتواند دشوار باشد. پیامهای متنی تلفن همراه این پتانسیل را دارند که به ارتقای پایبندی به درمان در این بیماران کمک کنند.
دو کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده از کنیا در این مرور وارد شدند. یک کارآزمایی، پیامهای متنی کوتاه هفتگی را با مراقبت استاندارد مقایسه کرد. کارآزمایی دیگر، پیامهای روزانه کوتاه، روزانه طولانی، هفتگی کوتاه و هفتگی طولانی را با مراقبت استاندارد مقایسه کرد.
در کارآزماییای که فقط پیامهای کوتاه هفتگی را با مراقبتهای استاندارد مقایسه کرد، پیامهای متنی با خطر کمتر عدم پایبندی در 12 ماه و با عدم وقوع شکست درمان ویروسی در 12 ماه مرتبط بود.
با ترکیب دادههای هر دو کارآزمایی، پیامهای متنی هفتگی تلفن همراه با پایبندی بیشتر به ART در 48 تا 52 هفته همراه بود. تاثیر پیامهای متنی کوتاه هفتگی معنیدار و قابل توجه نیز بود.
در کارآزماییای که فواصل و طولهای مختلف پیامهای متنی را با مراقبتهای استاندارد مقایسه کرد، پیامهای متنی طولانی هفتگی در مقایسه با مراقبت استاندارد بهطور معنیداری با خطر کمتر عدم پایبندی مرتبط نبود. بیمارانی که پیامهای متنی هفتگی را با هر طولی دریافت کردند، در مقایسه با بیمارانی که پیامهای روزانه را با هر طولی دریافت کردند، در معرض خطر کمتری برای عدم پایبندی در 48 هفته بودند. هیچ تفاوت معنیداری میان پیامهای متنی هفتگی با هر طول و میان پیام کوتاه یا طولانی در هر دو بازه زمانی وجود نداشت. هرگونه پیام متنی روزانه، چه کوتاه و چه طولانی، در مقایسه با مراقبتهای استاندارد، خطر عدم پایبندی را کاهش نداد.
ارسال پیامهای متنی هفتگی تلفن همراه به بیماران تحت درمان با ART میتواند به آنها کمک کند تا داروهای خود را هر روز و بهموقع مصرف کنند. همچنین میتواند به کاهش مقدار ویروس HIV در جریان خون آنها کمک کنند.
از آنجایی که دو کارآزمایی واردشده فقط با بیماران بزرگسال انجام شدند، نیاز به انجام کارآزماییهایی در مورد این مداخله با نوجوانان وجود دارد. همچنین، از آنجایی که این دو کارآزمایی در کنیا، کشوری کمدرآمد، انجام شدند، نیاز به انجام این نوع کارآزماییها در کشورهایی با درآمد بالا وجود دارد.
شواهدی با کیفیت بالا از دو RCT وجود دارد که پیامهای متنی تلفن همراه در فواصل زمانی هفتگی در مقایسه با مراقبتهای استاندارد در افزایش پایبندی به ART موثر هستند. شواهدی با کیفیت بالا از یک کارآزمایی وجود دارد که نشان میدهد پیامهای متنی هفتگی تلفن همراه در بهبود سرکوب بار ویروسی HIV موثر هستند. سیاستگذاران باید حمایت مالی از برنامههایی را در نظر بگیرند که پیشنهاد میکنند پیامهای متنی هفتگی تلفن همراه را بهعنوان وسیلهای برای ترویج پایبندی به درمان ضدرتروویروسی ارائه کنند. کلینیکها و بیمارستانها باید اجرای چنین برنامههایی را در نظر داشته باشند. نیاز به انجام RCTهای بزرگ در مورد این مداخله در جمعیتهای نوجوان، همچنین در کشورهایی با درآمد بالا وجود دارد.
در حال حاضر بیش از 34 میلیون نفر در جهان با عفونت HIV زندگی میکنند. درمان ضدرتروویروسی (antiretroviral therapy; ART) میتواند به این افراد کمک کند تا زندگی طولانیتر و سالمتری داشته باشند، اما پایبندی به ART میتواند دشوار باشد. پیامهای متنی تلفن همراه این پتانسیل را دارند که به ارتقای پایبندی به درمان در این بیماران کمک کنند.
تعیین اینکه پیامهای متنی تلفن همراه در افزایش پایبندی به ART در بیماران مبتلا به عفونت HIV موثر هستند یا خیر.
با استفاده از استراتژیهای جستوجوی معتبر سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) برای شناسایی کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده و گزارشهای مداخلات HIV، همراه با کلمات کلیدی مناسب و اصطلاحات MeSH، مجموعهای را از بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی، از جمله پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL)؛ EMBASE؛ Literatura Latino-Americana e do Caribe em Ciências da Saúde (LILACS)؛ MEDLINE (از طریق PubMed)؛ PsycINFO؛ Web of Science و ایندکس مدیکوس جهانی سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization; WHO) جستوجو کردیم. محدوده تاریخ جستوجو از 01 ژانویه 1980 تا 01 نوامبر 2011 بود. هیچ محدودیتی برای وضعیت زبان یا انتشار وجود نداشت.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها به بیماران یا مراقبان آنها (در مورد نوزادان و کودکان) در هر سنی، در هر شرایطی و دریافتکننده ART، پیامهای متنی تلفن همراه بهعنوان ابزاری برای ترویج پایبندی به ART ارائه شد.
دو نویسنده بهطور مستقل از هم چکیدههای همه کارآزماییهای شناساییشده را بررسی کردند. ما در ابتدا 243 منبع را شناسایی کردیم. هفده مقاله تمام متن از نزدیک بررسی شدند. هر دو نویسنده بهطور جداگانه دادهها را با استفاده از یک فرم گردآوری دادههای از پیش طراحی و استانداردشده خلاصه کردند. در صورت امکان، دادهها در متاآنالیز ترکیب شدند.
دو RCT از کنیا در مرور وارد شدند. یک کارآزمایی، پیامهای متنی کوتاه هفتگی را با مراقبت استاندارد مقایسه کرد. کارآزمایی دیگر، پیامهای روزانه کوتاه، روزانه طولانی، هفتگی کوتاه و هفتگی طولانی را با مراقبت استاندارد مقایسه کرد. هر دو کارآزمایی با بیماران بزرگسال انجام شدند.
در کارآزماییای که فقط پیامهای کوتاه هفتگی را با مراقبت استاندارد مقایسه کرد، پیامهای متنی با خطر کمتر عدم پایبندی در 12 ماه (RR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.63 تا 0.93) و با عدم وقوع شکست ویروسی در 12 ماه (RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.69 تا 0.99) مرتبط بود.
در کارآزماییای که فواصل و طولهای مختلف پیامهای متنی را با مراقبتهای استاندارد مقایسه کرد، پیامهای متنی هفتگی طولانی در مقایسه با مراقبتهای استاندارد بهطور معنیداری با خطر کمتر عدم پایبندی مرتبط نبود (RR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.60 تا 1.04). بیمارانی که پیامهای متنی هفتگی را با هر طولی دریافت کردند در مقایسه با بیمارانی که پیامهای روزانه را با هر طولی دریافت داشتند، در معرض خطر کمتری برای عدم پایبندی در 48 هفته قرار گرفتند (RR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.64 تا 0.99). تفاوتهای معنیداری میان پیامهای متنی هفتگی با هر طول (RR: 1.01؛ 95% CI؛ 0.75 تا 1.37) و میان پیامهای کوتاه یا طولانی در هر دو بازه زمانی (RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.78 تا 1.27) وجود نداشت. هر پیام متنی روزانه، چه کوتاه و چه طولانی، در مقایسه با مراقبت استاندارد، خطر عدم پایبندی را کاهش نداد (RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.82 تا 1.20).
در متاآنالیز هر دو کارآزمایی، هر پیام متنی هفتگی (یعنی پیامهای کوتاه یا طولانی) با خطر کمتر عدم پایبندی در 48 تا 52 هفته همراه بود (RR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.68 تا 0.89). تاثیر پیامهای متنی هفتگی کوتاه همچنین معنیدار بود (RR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.67 تا 0.89).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.