هدف از انجام تست‌های سلامت، پیش از اینکه افراد کار جدید خود را شروع کنند، چیست؟
هدف از انجام تست‌های پیش از استخدام، شناسایی افرادی است که در صورت دادن شغل به آن‌ها، برای بیماری‌های شغلی، آسیب یا خطر مرخصی استعلاجی بیشتر در معرض خطر قرار دارند. با عدم به‌کارگیری متقاضیان شغلی با خطرات بالاتر سلامت، ممکن است بتوان از بروز بیماری یا آسیب پیشگیری کرد. این مزایای سلامت احتمالی به قیمت عدم استخدام متقاضیان تمام می‌شود. راهبردهای دیگر پیشگیری، رفع مشکلاتی است که با تغییر وظایف کاری یا آموزش آمادگی جسمانی در معاینه پیدا می‌شود.
این مطالعه چگونه انجام شد؟
جست‌وجوی سیستماتیکی را برای یافتن مطالعاتی انجام دادیم که تا 31 مارچ 2015 منتشر شدند. یازده مطالعه را شامل 7820 نفر یافتیم که کل فرآیند تست‌های سلامت را، از جمله رد متقاضیانی با خطرات بالاتر برای رخداد بیماری‌های شغلی، آسیب یا مرخصی استعلاجی، مورد ارزیابی قرار دادند.
یافته‌های پژوهش چه بود؟
یکی از مطالعات وارد شده نشان داد که انجام تست عمومی در مقایسه با عدم مداخله، استفاده از مرخصی استعلاجی را میان کارگران دارای کار سبک کاهش نداد. با این حال، مطالعه دیگر نشان داد که افراد استخدام‌شده در ارتش، 12 ماه پس از انجام تست سلامت برای انجام کار مناسب‌تر بودند. نتایج در پنج مطالعه متناقض بود که معاینات پیش از استخدام و متمرکز بر شغل را با عدم انجام تست یا با معاینه سلامت عمومی مقایسه کردند. همچنین انجام تست‌های پیش از استخدام ممکن است باعث رد متقاضی کار شوند. در شش مطالعه، نرخ رد متقاضیان کار به دلیل انجام تست‌های سلامت به‌طور متوسط از 2% تا 35% افزایش یافت، اما در یک مطالعه این افزایش مشاهده نشد. دو مطالعه از 11 مطالعه وارد شده (شامل 2164 نفر)، متقاضیان کار را که در طول تست سلامت، مناسب تشخیص داده شدند با کسانی مقایسه کردند که بر اساس تست‌های سلامت، توصیه‌های ویژه‌ای برای رسیدگی به مسائل مربوط به سلامت دریافت کردند. هر دو مطالعه، تفاوتی را در نرخ آسیب عضلانی‌اسکلتی بین گروه‌ها در طول دوره پیگیری گزارش نکردند. این بدان معنی است که متقاضیان کار، قادر به مراقبت از مشکلات سلامت شناخته‌شده در طول تست‌های سلامت خود خواهند بود.
کیفیت شواهد
تمام مقایسه‌های مورد مطالعه را دارای شواهدی با کیفیت بسیار پائین رتبه‌بندی کردیم.
نتیجه‌گیری‌ها
انجام تست‌های سلامت که بر خطرات سلامت مشاغل خاص تمرکز داشته باشند، ممکن است موثر باشند. برخورد معقول با خطرات سلامت بالقوه با تغییر وظایف کاری یا آموزش تناسب اندام نیز می‌توانند موثر باشند. به انجام مطالعات ارزیابی‌شده بیشتری با کیفیت بهتر نیاز داریم. اجازه ندادن به افراد برای کار کردن در مشاغل خاص، ممکن است بر سلامت آن‌ها تاثیر داشته باشند. همچنین ممکن است برای آن‌ها هزینه‌هایی را به همراه آورد. پژوهش‌های آینده باید هر دو مورد را ارزیابی کنند.
شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان می‌دهد انجام تست عمومی برای کارهای سبک ممکن است خطر مرخصی استعلاجی را کاهش ندهد، اما ممکن است تاثیر مثبتی بر تناسب اندام برای کار، در سربازان ارتش پس از 12 ماه پیگیری داشته باشد.
شواهد متناقضی درباره تاثیر انجام تست‌های پیش از استخدام متمرکز شده بر کار بر خطر ابتلا به آسیب‌های عضلانی‌اسکلتی در مقایسه با انجام تست عمومی یا عدم انجام تست پیش از استخدام وجود دارد. شواهدی با کیفیت بسیار پائین وجود دارد که استفاده از تست چالش برونشیال، در مقایسه با تست عمومی پیش از استخدام با تست‌های عملکرد ریه، می‌تواند آسم شغلی را کاهش دهد. تست‌های پیش از استخدام باعث افزایش رد درخواست متقاضیان کار در شش مطالعه از هفت مطالعه شدند.
کاهش خطر بر اساس نتایج معاینات پیش از استخدام ممکن است در کاهش خطر افزایش صدمات شغلی بر اساس شواهد با کیفیت بسیار پائین موثر باشد. این شواهد، از سیاست فعلی برای محدود کردن انجام تست‌های پیش از استخدام فقط به تست‌های مربوط به مشاغل خاص حمایت می‌کند. انجام مطالعات ارزیابی‌کننده بهتر کیفیت در مورد معاینات پیش از استخدام، از جمله ارزیابی مزایای کاهش خطر، با توجه به تاثیر آن بر سلامت و وضعیت مالی برای آن دسته از کارکنانی که انجام آزمون پیش از استخدام را قبول نمی‌کنند، ضروری است.
بسیاری از کارفرمایان و دیگر ذی‌نفعان بر این باورند که انجام تست‌های سلامت از متقاضیان کار، از رخداد بیماری‌های شغلی و غیبت به دلیل بیماری پیشگیری می‌کند. این مطالعه مروری یک به‌روزرسانی از مرور اصلی کاکرین است (Mahmud 2010).
بررسی اثربخشی انجام تست‌های سلامت پیش از استخدام متقاضیان کار در پیشگیری از رخداد آسیب شغلی، بیماری و مرخصی استعلاجی در مقایسه با عدم-مداخله یا مداخلات جایگزین.
ما CENTRAL (کتابخانه کاکرین)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ PsycINFO و PEDro را جست‌وجو کردیم (تا 31 مارچ 2015). هیچ محدودیتی را از نظر تاریخ، زبان نگارش یا نوع مقاله اعمال نکردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، کارآزمایی‌های کنترل‌شده پیش-بعد (controlled before‐after; CBA)، و مطالعات سری-زمانی منقطع شده (interrupted time-series; ITS) را با محوریت انجام تست‌های سلامت در جهت پیشگیری از رخداد بیماری‌های شغلی و آسیب‌ها در متقاضیان کار، در مقایسه با عدم-مداخله یا مداخلات جایگزین وارد کردیم.
همه پنج نویسنده مطالعه مروری به‌طور جداگانه مطالعات به دست آمده را از جست‌وجوهای به‌روز شده برای ورود به مطالعه انتخاب کردند. با جست‌وجوی به‌روز شده از 1 اپریل 2008 تا 31 مارچ 2015 دو مطالعه جدید را بازیابی کردیم، که در مجموع به یازده مطالعه منجر شد.
دو RCT، هفت مطالعه CBA و دو مطالعه ITS را وارد کردیم. نه مطالعه با 7820 شرکت‌کننده، فرآیند غربالگری تست‌های پیش از استخدام را به صورت کلی، و دو مطالعه با 2164 شرکت‌کننده، معیارهای کاهش خطرات یافت‌شده را پس از فرآیند غربالگری ارزیابی کردند. مطالعات برای ترکیب آماری نتایج، بسیار ناهمگون بودند. کیفیت شواهد برای تمام پیامدها با کیفیت بسیار پائین رتبه‌بندی شد. هر دو مطالعه CBA جدید، از کنترل تاریخی استفاده کرده و هر دو در معرض خطر بالای سوگیری (bias) قرار داشتند.
از میان مطالعاتی که فرآیند غربالگری را ارزیابی کردند، شواهدی با کیفیت بسیار پائین از یک RCT نشان داد که انجام تست عمومی برای کارهای سبک، خطر مرخصی استعلاجی را کاهش نمی‌دهد (تفاوت میانگین (MD): 0.09-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47- تا 0.29). برای افراد استخدام شده در ارتش، شواهدی با کیفیت بسیار پائین از یک مطالعه CBA وجود داشت که مداخله تاثیر مثبتی بر تناسب برای کار پس از 12 ماه پیگیری گذاشت (نسبت شانس (OR): 0.40؛ 95% CI؛ 0.19 تا 0.85).
شواهد متناقضی را از تاثیر انجام معاینات پیش از استخدام متمرکز بر شغل بر خطر آسیب‌های عضلانی‌اسکلتی در مقایسه با معاینه عمومی یا عدم انجام معاینه پیش از استخدام بر اساس یک RCT با خطر بالای سوگیری، و چهار مطالعه CBA پیدا کردیم. شواهدی با کیفیت بسیار پائین مبتنی بر یک مطالعه ITS وجود دارد که استفاده از تست چالش برونشیال (bronchial) در مقایسه با انجام تست عمومی پیش از استخدام با استفاده از تست‌های عملکرد ریه، می‌تواند رخداد آسم شغلی را کاهش دهد (trend change: -2.6؛ 95% CI؛ 3.6- تا 1.5-).
انجام تست‌های پیش از استخدام همچنین ممکن است باعث عدم استخدام متقاضی برای کار جدید شود. در شش مطالعه، نرخ رد متقاضیان کار به دلیل انجام تست‌های مورد مطالعه، به‌طور متوسط از 2% تا 35%، افزایش یافت، اما در یک مطالعه این افزایش مشاهده نشد.
شواهدی با کیفیت بسیار پائین بر اساس دو مطالعه CBA نشان می‌دهد که کاهش خطر میان متقاضیانی که در تست‌های پیش از استخدام برای کار مناسب تشخیص داده نشدند، ممکن است باعث خطر مشابهی از آسیب عضلانی‌اسکلتی مربوط به کار در طول پیگیری، نسبت به کارگرانی شود که برای کار در تست سلامت مناسب تشخیص داده شدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.